فرهنگ لغات میگونی( ص – ض )

حرف (ص)

صاب خُنَه (sabxonah ): صاحب خانه

صاحاب (sahab ): صاحب

صاحاب بَمِرد (sahab bamerd ): صاحب مرده، نفرین خطاب به مال (حیوان) یا وسایل کسی، کنایه از مال یا باغ و یا مزرعه ای که صاحبش به آن رسیدگی نمی کند.

صاحاب عَزا (sahab aza ): کسی که عزادار از دست دادن بستگان یا دوستانش است.

صاحاب کار (sahab kar ): کارفرما

صادقَلی (sadyali ): صادقعلی

صاعقَه (saeyah ): صاعقه

صاف کُردَن، صاف هاکُردَن (saf kordan ): صاف کردن، صاف کردن آسمان از ابر، تراشیدن ریش

صاف بَویئَن (saf bavian ): صاف شدن

صاف و سادَه (saf o sadah ): بی آلایش و ساده

صاف و صادِق (saf o sadey ): بی آلایش و راستگو

صافِن، صافین (safen ): گردوی تازه با پوست سبز

صُب کُردَن (sob kordan ): صبح کردن

صُب بَویئَن (sob bavian ): صبح شدن

صُبحُنَه (sobhonah ): صبحانه

صَبراکُردَن (sabrakordan ): صبر کردن

صَبر بیموئَن (sabr bimuan ): صبر آمدن، اتفاقی عطسه کردن

صَحرا (sahra ): مزرعه، کنایه از بیرون از آبادی

صَحنَه (sahnah ): صحنه

صِدا بَکِتَن ( seda baketan): صدا افتادن

صِدا بِدائَن ( seda beda an): صدا دادن

صِدا بَزوئَن (seda bazuan ): صدا زدن

صِدا بَکُردَن (seda bakordan ): (ایجاد) صدا کردن، آوازه اش بلند شدن

صِدا بُلَند کُردَن (seda boland kordan ): صدا بلند کردن

صِدا به صِدا بَرسیئَن ( seda be seda baresian): صدا به صدا رسیدن

صِدا دیرگا اوردَن ( seda dirya urdan): صدا در آوردن

صِدا دیرگا بیموئَن (seda dirya bimuan ): صدا در آمدن

صِدا کُردَن (seda kordan ): صدا کردن

صَدَقَه، صَقَدَه ( sadayah):‌ صدقه

صَدَمَه (sadamah ): صدمه

صَدَمَه بَخوردَن (sadamah baxordan ): صدمه خوردن

صَدَمِه بَدیئَن (sadamah badian ): صدمه دیدن

صَدَمِه بَزوئَن (sadamah bazuan ): صدمه زدن

صَرافَت (sarafat ): توجه

صَرافَت بَویئَن (sarafat bavian ): متوجه شدن

صَرفَه (sarfah ): صرفه

صَرفَه جو (sarfah ju ): صرفه جو

صَرفَه داشتَن (sarfah dastan ): سود داشتن

صَرفَه کُردَن (sarfah kordan ): سود کردن

صَفا کُردَن ( safa kordan): صفا کردن

صَف بَکِشیئَن (saf bakesian ): صف کشیدن

صَف دَوِستَن (saf davestan ): صف بستن

صَفَه ( safah): صفحه

صَلات ظُهر (salat zohr ): سر ظهر، راس ظهر

صَناری ( sannari): دوشاهی و برابر با یک دهم قران

صِندُق، صُننُق (sendoy ): صندوق

صِندُق خُنَه (sendoy xonah ): صندوق خانه

صِندُقَک (sendoyak ): ظرفی چوبی با کفی مستطیلی و چهار وجه ذوزنقه ای بلند برای نگهداری و حمل میوه که بعدها جعبه جایگزین آن شد.

صَندَل (sandal ): کفش

صواحی ( sevahi): صبح

صورَت بِدائَن (surat beda an ): صورت دادن، انجام دادن

صورَت بَیتَن (surat baytan ): صورت برداشتن، یادداشت کردن

صیغَه ( siyah): صیغه

صیغَه بَخوندَن (siyah baxundan ): صیغه خواندن

صیغَه کُردَن (siyah kordan ): صیغه کردن

صیغَه بَویئَن (siyah bavian ):‌صیغه شدن

---------------------    

حرف (ض)

ضامِن بَویئَن ( zamen bavian): ضامن شدن، ضمانت کردن

ضایع(ضایه) کُردَن (zaye kordan ): از بین بردن، فاسد و خراب کردن

ضایع(ضایه) بَویئَن (zaye bavian ): از بین رفتن، فاسد و خراب شدن

ضَجَّه (zajjah ): ضجه، ناله و زاری

ضًجَّ مورَه (zajjah murah ): اظهار درد و بدبختی کردن

ضَرب بَخوردَن (zarb baxordan ): ضربه خوردن، آسیب خوردن

ضَرب بَدیئَن (zarb badian ): آسیب دیدن

ضَرب بَزوئَن (zarb bazuan ): ضرب نواختن

ضِرط (zert ): صدای بیرون آمدن باد از شکم

ضِرط دَرشیئَن ( zert darsian): بیرون آمدن باد از شکم، کنایه از ناتوانی در انجام کاری

ضَعیف بَویئَن (zaeif bavian ): ضعیف شدن

ضَف (zaf ): ضعف

ضَف بَزوئَن (zaf bazuan ): ضعف زدن

ضَف بوردَن (zaf burdan ): ضعف رفتن

ضَف کُردَن (zaf kordan ): ضعف کردن

ضَفط کُردَن (zaft kordan ):‌ ضبط کردن

ضفط و رَفط کُردَن (zaft o raft kordan ): ضبط و ربط کردن، سرو سامان دادن

ضَلَر (zalar ): ضرر

ضَلَر بَخوردَن (zalar baxordan ): ضرر خوردن

ضَلَر بَدیئَن (zalar badian ): ضرر دیدن

ضَلَل بَدیئَن (zalal badian ): ضرر دیدن

ضًلَل بَرِسیئَن (zalal baresian ): ضرر رسیدن

ضًلل بًزوئَن (zalal bazuan ): ضرر زدن

ضَلَل بَکُردَن (zalal bakordan ): ضرر کردن

ضُماد (zomad ): پماد زخم، دارو و آنچه بر زخم می مالند

ضُماد بَزوئَن (zomad bazuan ): دارو زدن

ضُماد بِمالیئَن (zomad bemalian ): پماد مالیدن

ضُماد دَوِستَن ( zomad davestan): بستن زخم

ضَمَّه (zammah ): ضمّه، پیش

ضَمیمَه (zamimah ): ضمیمه

ضیق (ziy ): تنگ، فشار

والله علیم حکیم

سعید فهندژی سعدی

بدون ذکر منبع شرعاً جایز نیست