شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

فرهنگ لغات میگونی(ف - ق)

حرف (ف)

فاتَمَ صَلوات :(fatamasalvat) فاتحه مع الصلوات

فاتَه (fātah): فاتحه

فاتِه بَخونِسَّن (fāte bakhunessan): فاتحه خواندن

فاتَه خُنی (fāta khoni ): فاتحه خوانی، مجلس ختم و قرائت قرآن برای میت

فاجِر، هَرزَه، بَد کارَه (fājer, harzah, bad kārah): مرد فاسد

فاحِشَه (fāheshah): فاحشه

فاحِشَه، جِندَه، هَرزَه، هَوَس واز (fāheshah, jendah, harzah, havas vāz):  شخص زن بدکار

فاخِر (fākher): با ارزش

فاسِق، مول (fāsegh, mul): شخصی که با زن شوهر دار بیامیزد

فاش (fāsh): فحش

فاش او دار (fāshe u dār): فحش آب دار، فحش رکیک

فاش بَخوردَن (fash bakhordan): فحش خوردن

فاش بِدائَن (fash bedāan): فحش دادن

فاش بَوِه (fāsh baveh): آشکار شد

فاشِ خاخِر و مار (fāshe khākher u mār): فحش خواهر و مادر

فاش کاری (fāsh kāri): فحّاشی

فاش کاری هاکُردَن (fāsh kāri hākordan): فحّاشی کردن

فاش نَدِه، فاش نوو (fāsh nadeh, fāsh nu): فحش نده

فاش نَکُردَه (fāsh nakordah): آشکار نکرد

فاش هاکُنِش (fāsh hākonesh): آشکارش کن

فاش و فاش کاری (fāsh u fāsh kari): فحّاشی

فاصِلَه (fāselah): فاصله

فاطِمَه (fātemah): فاطمه

فال (fāl): تقسیم مغز گردو به اجزای مساوی

فال (fāl): شگون

فال (fāl): فال

فال بَیتَن (fāl baytan): فال گرفتن

فال فال هاکُردَن (fāl fāl hākordan): چیزی را به قسمت های مساوی تقسیم کردن

فال گوش اِسًائَن (fāl gush essāan ): فال گوش ایستادن

فال گیر (fāl gir): طالع بین

فالودَه (fāludah): فالوده

فامیل، تَنی جومَه (fāmil, tani jumah): نسبت دو نفر که خویشاوند هم هستند

فامیلی (fāmili): خویشاوندی

فایِِدَه (fāyedah): فایده

فِت (fet): خوابیده

فَتً و فِراوون (fat o ferāvun ): زیاد و فراوان

فِتنَه (fetnah): فتنه

فِتنَه راه اِنگوئَن (fetnah rāh enguan): شرّ راه انداختن

فِتَه، خو دَرَه (fetah, khu darah): خوابیده است

فَتیر (fatir): نان پهن و کلفت

فِتیلَه (fetilah ): فیتیله

فِتیلَه، پِتیلَه (fetilah, petilah): فتیله

فَخوارَه، فَخفارَه (fakhuārah, fakhfārah): فوّاره

فِدا (fedā): قربان

فِدا کُردَن (fedā kordan): فدا کردن

فِدات (فِداد) (fedāt (fedād)):  فدایت بشوم

فِدَحمون (fedahmun): لنگ حمّام

فِر بِدائَن (fer bedāan ): فر دادن

فِر فِر، فِرّ و فِر (fer fer, ferr u fer): زیاده روی

فِر کُردَن (fer kordan ): فر کردن

فِر هاکُردَن (fer hākordan): خالی کردن بینی

فِراخ (ferākh): فراخ

فِراخ بَوِه (ferākh baveh): گشاد شد

فِراخ، گوشاد، گَل و گوشاد، وا (ferākh, gushād, gal u gushād, vā):  گشاد

فِراخُنو (ferākhunu): نام یکی از کوه ها در غرب  میگون

فَراد (farād): فرهاد

فِرار (ferār): فرار

فِرار هاکُردَن (ferār hakordan ): فرار کردن

فِراری بِدائَن (ferāri bedā an ): فراری دادن

فرّاش باشی (frrāsh bāshi): رئیس فرّاشان

فِراق (ferāgh): فراق

فِراموش بَویئَن (ferāmush bavian): فراموش شدن

فِراموش کُردَن (ferāmush kordan): فراموش کردن

‌فِراهَم بَویئَن، رَدیف بَویئَن (ferāham bavian, radif bavian):  جور شدن، فراهم شدن

فِراهَم کُردَن (ferāham kordan): فراهم کردن

فِراوون (ferāvun): فراوان

فِراوون، یِه عالِمَه (feārvun, ye ālemah): پر

فِراوونی (ferāvuni): فراوانی

فِرت (fert): تند و با عجله

فِرت فِرت (fert fert): زود زود، مداوم و متوالی

فِرت فِرت، گُر گُر، هِی هِی (fert fert, gor gor, hey  hey): تند تند، پشت سر هم

فِرت، مِثِ قِرقی (fert, mese gherghi): تند

فِرتِش دَرشیئَه (fertesh darshiah): گوزید

فِرتی (ferti): سریع و با عجله

فِرچَه (ferchah): فرچه

فَرخِندَه (farkhendah): فرخنده، نامی برای زنان

فِردا (ferdā): فردا

فِردا شو (ferdā shu ): فردا شب

فَردای کاری (fardāye kāri): عاقبت کار

فَردایی روز (fardāyi ruz): روز بعد

فَردایی شو (fardāyi shu): شب بعد

فِرز (ferz): آدم زرنگ، سریع و چابک

فِرز، چَرب دَس (ferz, charb das): چابک

فَرزَندون (farzandun): فرزندان

فَرزُنَه (farzonah): فرزانه

فَرسَخ (farsakh): فرسنگ، طولی به حد شش کیلومتر

فَرسَخ (farsakh): کنایه از جای دور

فَرش بَتِکاندِنائَن (farsh batekāndenāan): فرش تکان دادن

فِرِشتَگ (fereshtag): فوّاره

فِرِشتَه (fereshtah): فرشته

فِرِشتَه (fereshtah): کنایه از انسان نیکوکار

فِرِشتَه (fereshtah): ملک

فِرِشنَک (fereshnak): به شدت بیرون زدن خون

فِرِشنَک بَزوئَن (fereshnak bazuan): خروج پر قدرت مواد مایع از لوله

فَرض هاکُن، خیال هاکُن (farz hākon, khiāl hākon):  فرض کن

فِرفِرَه (ferferah): فرفره، وسیله بازی انفرادی (کش قیطانی را دو لا می کردند و قرقره خالی شده از نخ را در وسط آن قرار می دادند. دو طرف قرقره را به وسیله دو کش محکم گره می زدند. دو طرف کش را گره می زدند و با انگشتان دو دست جلو و عقب می بردند و با پیچ و تاب خوردن کش ها قرقره با سرعت زیادی به دور خودش می چرخید. برخی از بچه ها هنگامی که قرقره به حد اعلای چرخش خودش می رسید، آن را به دست طرف مقابل می زدند که درد زیادی به همراه داشت.

فِرفِری (ferferi): موی پر چین و شکن

فَرق (fargh): تبعیض

فَرق (fargh): سر

فَرق درِنگوئَن، خاصَّه خَرج هاکُردَن (fargh drenguan,  khāssah kharj hākordan):  تبعیض قائل شدن

فَرق، فَرقِ سَر (fargh, farghe sar): وسط کله

فَرماش (farmāsh): فرمایش

فَرمایِش هاکُردَن (farmāyesh hākordan): فرمودن

فَرمودَه (farmudah): فرموده

فَرمون (farmun): فرمان

فَرمون بُردار (farmun bordār): فرمانبردار، مطیع

فَرمون هِدائَن، اُرد بِدائَن (farmun hedāan, ord bedāan):  امر کردن، فرمان دادن

فَرمون وَردار (farmun vardār): فرمان بردار

فَرمون، اُرد (farmun, ord): امر

فَرموندَه (farmundah): فرمانده

فَرهات (farhāt): فرهاد

فَرهَم (farham): فراهم

فُرو شیئَن (furu shian): فرو رفتن

فُرو کُردَن (furu kordan ): فرو کردن

فرو کِش بَویئَن (fru kesh bavian): سبکی و بهبودی بیماری

فروز بیموئَن (fruz bimuan): آرام شدن، فرود آمدن

فِروش(ferush):  فروش

فِروشگا (ferushgā): فروشگاه

فِروشَندَه (ferushandah): فروشنده

فِروشی (ferushi): فروشی

فِریاد (feryād): فریاد

فِریاد بَزوئَن (feryād bazuan ): فریاد زدن

فِریاد فِریاد (feryād feryād): فریاد فریاد

فِریب، شیلِه پیلَه (ferib, shileh pilah): فریب

فِریبکار (feribkār): فریب کار

فِس درشیئَن (fes darshian): خالی شدن باد

فِس فِس (fes fes): کند کار

فِس فِس کُردَن (fes fes kordan): آهسته کار کردن

فِس فِسی (fes fesi): کند کار

فِساد (fesād): چرک زخم

فِساد (fesād): فاسد

فِسقِلی (fesgheli): آدم ریزه میزه

فِسقِلی (fesgheli): خیلی کوچک

فِسِنجون (fesenjun): فسنجان

فِش (fesh): فیش، صدای حرکت مار یا حرکت سریع گلوله یا صدایی که حیواناتی مثل گاو از بینی خود در می آورند.

فِش بَزوئَن (fesh bazuan): شاش زدن

فِش بَزوئَن (fesh bazuan): شاش زدن بز نر به خودش

فِش بینگوئَن(feshbinguan):  همان شیر و خط انداختن با سکه است، زمان سنج آبی(البته با آب دهان روی زمین انداختن تا هنگام جذب تمامی کف های آن در دل خاک).

فِشار بِدائَن (feshār bedāan): فشار دادن

فِشار بیاردَن، زور کُردَن (feshār bārdan, zur kordan):  زور آوردن

فِشار بیموئَن (feshār bimuan ): فشار آمدن

فِشفِشَه (fashfeshah): فشفشه

فِشک (feshk): تُف، خشک

فِشک بینگوئَن (feshk binguan): نوعی قرعه کشی برای شروع کاری که با آب دهان یک طرف تخته سنگ را خیس کردن و پرت کردن

فِشکی، مُشَمّا (feshki, moshammā): پلاستیک

فِضول (fezul): فضول

فِضولی (fezuli): فضولی

فِطرَت، خَمیرَه (fetrat, khamirah): ذات

فِطریَه (fetriyah): فطریه

فَطیر (fatir): نان بدون مایه (بی مایه فطیرَه)

فَعلِگَری (falegari): رعیتی، عملگی، کارگری

فَعلِگی (falegi): رعیتی، عملگی، کارگری

فَعلَه (falah): رعیت، عمله، کارگر

فِقاق (feghāgh): خیلی ترش

فَقَرَه (fagharah): فقره

فَک (fak): آرواره

فِک و خیال (fek u khyāl): فکر و خیال

فِکرِ خیال (fekre khiāl): فکر و خیال

فِکِر، فِک (feker, fek): فکر

فِکِه دار، اَشکُلَک (fekeh dār, ashkolak): درخت بید

فِلاحت (felāht): کشاورزی

فِلاکَد  : (felākad) بدبخت و بیچاره

فَلامرز (falāmarz): فرامرز

فِلان و بِهِمان، فولون و بیسار (felān u behemān, fulun u bisār):  فلان و بهمان

فَلسَفَه (falsafah): فلسفه

فِلفِل زَرچوبَه (felfel zarchubah): فلفل زردچوبه

فِلفِل نَمَکی (felfel namaki): شخص بامزه و دوست داشتنی، شخص تیز، فرز و زرنگ

فَلَک (falak): آسمان

فَلَک (falak): چوب تسمه داری که پای متخلف را در آن می بستند و با ترکه یا شلاق به کف پا ضربه می زدند

فَلَک بَزَه (falak bazah): بدبخت

فَلَک بَویئَن (falak bavian): فلک شدن

فَلَک کُردَن (falak kordan):فلک کردن

فَلَکَه (falakah): فلکه

فِلِنگ (feleng) فرار

فِلِنگ دَوِسّائَن (feleng davessāan): در رفتن

فِلِنگ دَوِستَن (feleng davestan ): فلنگ بستن، فرار کردن

فَلًَه (fallah): فلّه

فِلون بِهَمِدون ( felun be hamedun): فلان و بهمان (به همه شما)

فُلون بَهمِدون (folun bahmedun): فلان به همان

فُلون فُلونِ همَدون (folunfolune bahmadun): فلان فلان همه شما (نوعی فحش و ناسزا)

فِلون، فولون (felun fulun): فلان

فِلونی (felun): فرد نامعیّن و مبهم

فِنا بَویئَن (fenā bavian): زایل شدن

فِنجون (fenjun): فنجان

فَند (fand ): ترفند، حیله و فریب، فن و شگرد

فَند بَزوئَن (fand bazuan ): فن زدن

فِندُق (fendogh): فندق

فِنَر (fenar): فنر

فِنقِلی (fengheli): کوچک

فِنقِلی، فِنگِلی (fengheli, fengeli): شخص بسیار کوچک یا فسقلی

فِنقِلی، کوشکَک، اَندونوک (fengheli, kushkak, andunuk):  کوچک

فِنگ فِنگ (feng feng): گله و شکایت بی جا

فِنگ فِنگ هاکُردَن (feng feng hākordan): گله و شکایت بی جا کردن

فِنگ فِنگی، فین فینی (feng fengi, fin fini): شخصی که زیاد نق نقو است و گله و شکایت می کند

فِنگِلی (fengeli): فسقلی

فِنگی (fengi): شکایت کننده ی بهاته جو

فِهرِست بَیتَن، سیاهَه، چوو خَط (fehrest baytan, siāhah, chu khat):  صورت حساب

فَهمیدَه، با شوعور (fahmidah, bā shur): با مرام

فوت و فَند (fut u fand): فوت و فن

فورقون (furghun): فرقان

فورو بوردَن (furu burdan): غرق شدن

فوروز (furuz): آرامش

فوروز (furuz): فرود

فوروز بیموئَن (furuz bimuan): آرام گرفتن

فوروز بیموئَن (furuz bimuan): عصبانیّت پایین آمده

فولون فولون بَوِه (fulun fulun baveh): فلان فلان شده

فیروزَه ( firuzah):فیروزه

فیریب بَخوردَن (firib bakhordan): فریب خوردن

فیریب بِدائَن (firib bedāan): فریب دادن

فیریب، رَنگ (firib, rang): مکر و فریب

فیریب، فِریب ( firib): فریب

فیرینی (firini): فِرِنی

فیس (fis): تعریف از خود

فیس (fis): دروغ

فیس بَکُردَن (fis bakordan): تعریف از خود کردن

فیس و اِفادَه (fis o efādah ): نخوت و تکبر، ناز و افاده

فیس و اِفادَه (fis u efādah): پُز، نخوت و تکبر

فیسِن (fisen): تعریف کننده از خود

فیسِن، دوروجِن (fisen, durujen): دروغگو

فیقَک (fighak): نوعی ساز دست ساز که با پوست تازه ی درختان بید و غیره در بهار درست می کردند

فیل و فِنجون (fil o fenjun ): فیل و فنجان

فیلی (fili): رنگ فاخته ای

فین (fin): خالی کردن دماغ

فین فین آکُردَن، فِنگ فِنگ آکُردَن (fin fin ākordan, feng feng ākordan):  شکایت و گله ی نابجا، تودماغی حرف زدن

کند

حرف (ق)

قاب (ghāb): پاشنه ی پا

قاب (ghāb): پایه

قاب (ghāb): عقیده

قاب بَدُزّیئَن، حیلَه بَزوئَن (ghāb badozzian, hilah bazuan):  کلک زدن

قاب بَدُزّیئَن، طور هاکُردَن (ghāb badozzian, tur hākordan):  اغفال کردن

قاب بَدُزّیئَن، گوش بَرویئَن (ghāb badozzian, gush baruyan):  کلاهبرداری کردن

قاب بَزوئَن (ghāb bazuan): به سرعت ربودن

قاب بِه زَمین بَزوئَن (ghāb be zamin bazuan): پاشنه ی پا به زمین کوبیدن

قاب چِه بَدُزِّیئَن (ghāb che badozzian): عقیده یا نظر کسی را جلب کردن

قاب چِه بَزو (ghāb che bazu): رای او را زد

قاب دُز (ghāb doz): حیله گر

قاب نَشور (ghāb nashur): دستمال آشپزخانه

قاب وازی (ghāb vāzi ):  بازی با قاب، بازی با قاب بیشتر در مجالس عروسی با نام ترنه بازی یا شاه و وزیر انجام می شد.

قابِل (ghābel): توانا

قابِل، خورَند (ghābel, khurand): درخور

قابِل، شایِستَه (ghābel, shāyestah): سزاوار

قابلامَه (ghāblāmah): قابلامه

قابِلَه (ghābelah): توانا است

قابِلَه (ghābelah): قابله

قاپ (ghāp): گول

قاپ بَدُزِّیئَن (ghāp badozezian): گول زدن

قاپ بَزوئَن (ghāp bazuan): سریع و ناگهانی ربودن

قاپ، پُلتیک(ghāp, poltik):  گول زدند

قاپچی، دَربون (ghāpchi, darbun): دربان

قات بَزَه، تاس، بی می (ghāt baza, tās, bi mi): بی مو

قاتِ قات (ghāte ghāt): برهنه ی برهنه

قات(ghāt):  برهنه

قاتِق (ghātegh ): لقمه، چیزی که با نان خورده می شود.

قاتُق هاکُردَن (ghātogh hākordan): لقمه را متناسب و به اندازه برداشتن

قاتِق، قاتُق، لاقمَه، لاقمَه (ghātegh, ghātogh, lāghmah, lāghmah):  لقمه لقمه

قاتُقی (ghātoghi): لقمه ای

قاتی پاتی (ghāti pāti): درهم و مخلوط

قاتی پاتی بَویئَن (ghāti pāti bavian): به هم ریختن

قاتی کُردَن (ghāti kordan): مخلوط کردن

قاچ (ghāch): ترک دست و پا و هر شکافی

قاچ (ghāch): شقّه

قاچ بَخوردَن (ghach bakhordan): شکاف خوردن، ترک خوردن، چاک برداشتن

قاچ بِدائَن ( ghach bedāan): شکاف دادن، جدا کردن از هم

قاچ بَیتَن (ghāch baytan): شکاف برداشتن

قاچ، قاش (ghach): ترک، شکاف، بر آمدگی قسمت جلویی پالون و زین

قاچّاق (ghāchchāgh): قاچاق

قاچّاق چی (ghāchchāgh chi): قاچاق چی

قاچاق گِرِسَّن (ghāchāgh geressan): آهسته و مخفیانه محل کار را ترک کردن

قاچاقی دَرشیئَن (ghachaghi darshian): مخفیانه محل کار را ترک کردن

قاچّاقی، زیرکاهی، نوهونی (ghāchchāghi, zirkāhi, nuhuni):  مخفیانه

قار قارَک، دِل خوش کُنَک (ghār ghārak, del khush konak): اسباب بازی

قاراشمیش (ghārāshmish): بی نظمی

قارقارَک (ghārghārak): اسباب بازی

قارقاشِم(ghārghāshem):  تمامی، کامل، این واژه بیشتر برای یخ و یخبندان می آید. مثل: قارقاشِم یَخ بَزو : یکپارچه یخ زده است

قازورات، گُه (ghāzurāt, goh): کثافت

قاش (ghāsh): قاچ

قاش (ghāsh): قسمت جلو و برآمده ی پالان و زین چهارپایان

قاش بَخوردَه (ghāsh bakhurdah): ترک برداشت

قاشِق، کَچَه (ghāshegh, kachah): قاشق

قاشِقَک (ghāsheghak): قاشق کوچک، قاشق چای خوری

قاصِد، فِرِستادَه (ghāsed, ferestādah): پیک

قاصِدَگ (ghāsedag): قاصدک

قاطِر (ghāter): قاطر

قاطی بَکُرد (ghāti bakord): خُل

قاطی پاتی (ghāti pāti): درهم

قاطی دآر (ghāti dār): ناخالص

قاطی کُردَن (ghāti kordan): دیوانه شدن، مخلوط کردن

قاعِدِگی (ghāedegi): خون ریزی زنانه

قاعِدَه (ghāedah): اساس و بنیان کار

قاعِدَه (ghāedah): قاعده

قاف، کوهی قاف (ghāf, kuhi ghāf): بلند ترین نقطه ی کوه

قافِلَه (ghāfelah): قافله

قافلَه، کارِوون (ghāflah, kārevun): کاروان

قاق(ghāgh):  نحیف

قاقارتی (ghāghārti): گردویی که پوست سبز آن جدا شده باشد.

قاقارتی (ghāghārti): موی سر از بیخ تراشیده

قاقارتی بَویئَن (ghāghārti bavian): رسیدن گردو و هنگام برداشت محصول

قاقارتی هاکُردَن (ghāghārt hākordan): تراشیدن موی سر از تَه

قاقارتی هاکُردَن (ghāghārti hākordan): جدا کردن پوست سبز گردو

قاقارتی، چارخاش (ghāghārti, chārkhāsh): پوست سبز گردوی رسیده و چهار قاچ شده

قاقاروت (ghāghārut): شخص ضعیف و لاغر، برهنه، خشک

قاقاروت، قاتِ قات (ghāghārut, ghāte ghāt): برهنه

قاقوروت، بَرَهوت (ghāghurut, barahut): خشکِ خشک

قال (ghāl): صدا، تنها، جا گذاشتن

قال بَزوئَن (ghāl bazuan): صدا زدن

قال و مَقال (ghāl u maghāl): سر و صدا

قال واهِشتَن (ghāl uāheshtan): سر کار گذاشتن

قال واهِشتَن (ghāl vāheshtan): جا گذاشتن، بر سر قرار حاضر نشدن

قالِب (ghāleb): کالبد

قالِبی (ghālebi): موافق و برابر با قالب

قالتاق (ghāltāgh): فریب کار

قالچِه بَکِنِسَّن (ghālcheh bakenessan): تمام کردن چیزی

قالِو (ghālev): قالب

قالِو قالِو (ghālev ghālev): قالب قالب

قالی (ghāli): فرش

قالیچَه (ghālchah): فرش کوچک

قامَد (ghāmad): قامت

قامِه قامِه هاکُردَن (ghāmeh ghāmeh hākordan): قطعه قطعه کردن ساقه ی درختان بریده و خشک شده در اندازه های دور و بر 50 سانتی متر جهت حمل  سوزاندن

قامَه، داری قامَه (ghāmah, dāri ghāmah): تنه ی درخت

قان قانی، فین فینی (ghān ghāni, fin fini): شخصی که تو دماغی حرف می زند

قانح (ghāneh): قانع

قانِح گِرِسَّن (ghāneh geressan): قانع شدن

قانون (ghānun): محکمه

قانون، دَستور (ghānun, dastur): قرار و قاعده

قاهر (ghāhr): قهر

قاهرِجِن (ghāhrejen): قهر کننده

قاوِل (ghāvel): درخور

قاوِل (ghāvel): قابل

قاوِلَه (ghāvelah): قابله

قائِدَه (ghāedah): بنیان کار

قایَم (ghāam): صدای بلند

قائِم (ghāem): عمود

قایَم (ghāyam ): محکم و استوار، پنهان، عمود

قایَم (ghāyam): قرص و محکم

قایِم (ghāyem): گم و پنهان

قایَم باشَک (ghāam bāshak): بازی معروف بچه ها

قایِم باشَک (ghāyam bāshak ): قایم موشک، بازی معروف کودکان که عده ای مخفی شده و نفر بازنده باید آن ها را پیدا کند.

قایِم بوشَک (ghāyem bushak): قایم باشک یا قایم شدنک بازی معروفی که کودکان بعد از شیر و خط، بازنده چشم هایش را می بست و دیگران پنهان می شدند. بعد از اطلاع رسانی از طرف پنهان شدگان آن که چشم هایش را بسته بود می گشت تا آن ها را پیدا کند. بعد از پیدا کردن می بایست خودش را زودتر به جایگاهی که از قبل تعیین شده بود، می رساند و واژه ساک ساک را بر زبان می آورد. در این صورت فرد دیده شده، بازنده و می بایست دفعه بعدی خودش چشم هایش را ببندد و دیگران قایم شوند. اگر شخث پنهان شده دور از چشم کسی که چشم هایش را بسته بود خودش را زودتر به محل مورد نظر می رساند و ساک ساک می گفت برنده می شد.

قایَم بَویئَن ( ghāyam bāvian): پنهان شدن

قایم بییَن (ghām biyan): استوار بودن

قایِم کُردَن ( ghāyam kordan): پنهان کردن

قایِم گِرِس (ghāyem geres): گم شده

قایَم نیَه، قُرص نیَه (ghāyam niyah, ghors niyah): سفت نیست

قایَم، سِفت (ghāyam, seft): محکم

قایَم، قُرص (ghāyam, ghors): سفت

قایِمَکی (ghāyemaki): یواشکی

قائِمی (ghāemi): عمودی

قاییم بَویئَن، نوهون بَویئَن (ghāyim bavian, nuhun bavian):  قایم شدن

قَب قَب چِه باد دَکُردَن (ghab ghab che bād dakordan):  کنایه از پز دادن

قُبا بَئوتَن (ghobā bautan): کنایه از گرفتاری برای کسی ایجاد کردن

قِبا، قُبا (ghebā, ghobā): قبا، نوعی لباس میان باز که تا زانو می رسد و روی ارخالق می پوشند.

قَباحَت (ghabāhat): شرمساری، خجالت، رسوایی

قِباحَت دارنَه (ghebāhat dārnah): خجالت دارد

قِباحَت، رِسوایی (ghebāhat, resuāyy): شرمساری

قَبر (ghabr): گور

قُبِر (ghober): ارزش

قُبِر داشتَن (ghober dāshtan): ارزش داشتن

قَبر کَن (ghabr kan): کسی که کارش کندن قبر است

قِبراق (ghebrāgh ): چابک، چالاک، فرز، سرحال

قِبراقی (ghebrāgh): سرحالی

قَبرِسّون، مَغفِرِسّون (ghabressun, maghferessun): قبرستان

قَبرِسّونی (ghabressuni): سر مزار

قَبضَه (ghabzah): دسته یا دستگیره

قَبضَه (ghabzah): قبضه

قَبلَنا، پیش پیش، پیشَکی (ghablanā, pish pish, pishaki):  قبلاً

قِبلَه (gheblah): قبله

قِبلَه نُما (gheblah noma): قبله نما

قُبَّه (ghobabh): گنبد بنا، درجه سردوشی

قَبول بَویئَن ( ghabul bavian): قبول شدن

قَبول دارمَه (ghabul dārmah): قبول دارم

قَبول هاکُردَن، گِردِن گیتَن (ghabul hākordan, gerden gitan):  عهده گرفتن

قَبولَه (ghabulah): قبول است

قُپُلی (ghopoli): گرد و قلمبه

قُپّی (ghoppi): لاف

قُپّی بیموئَن (ghoppi bimuan ): لاف زدن

قِچ (ghech): به اندازه

قِچ (ghech): قالب هم

قِچ (ghech): موزون

قُچ (ghoch):  هر چیز راست و سیخ شده

قُچ (ghoch): تپّه

قِچِ قِچَ (gheche ghecha): اندازه ی اندازه است

قِچِ هَمِنَه (gheche hamenah): موازی هم هستند

قِچِّ هَمِنَه (ghechech hamenah): قالب هم هستند

قِچ، قیچ (ghech, ghich): هم اندازه

قُچّاق (ghochchāgh): شخص نیرومند، گردن کلفت و قلچماق

قُچّاق (ghochchāgh): قبراق، چابک، فرز و چالاک

قُچّاق (ghochchāӯ ): نیرومند، گردن کلفت

قُچّآق، قُلچُماق (ghochchāgh, gholchomāgh): قوی

قُچَّک (ghochachk): قوچک (گردنه)

قِچَه اینجَیَه (ghechah injayah): به اندازه ی اینجاست

قِچی (ghechi): قیچی

قَحبَه (ghahbah): زشت کار

قَحبَه، قهوَه ( ghahbah): بدکاره، قحبه

قَحبَه، قَهوَه (ghahbah, ghahvah): بد کاره

قَحدی (ghahdi): خشکسالی

قَحدی (ghahdi): قحطی

قُدّ (ghodd): خیره سر، لجوج

قَد بَکِشیئَن (ghad bakeshian): قد کشیدن

قَد راس هاکُردَن (ghad rās hakordan): قد راست کردن، کنایه از بیرون آمدن از گرفتاری

قَد عَلَم هاکُردَن (ghad alam hākordan): سربلند کردن، سینه سپر کردن

قُد قُد (ghod ghod): صدای مرغ

قُدِّ قُدَّ (ghodde ghodda): خیلی خیره سر است

قَد کَشَک (ghad kashak): غده هایی که در ران در دو سوی استخوان شرمگاه وجود دارد

قَد و قامَت (ghad u ghāmat): قد و قامت

قَد، قَط (ghad, ghat): قطع

قَدّارَه (ghaddārah): نوعی شمشیر کوتاه

قَدّارَه (ghaddārah): وسیله ای برای خرد کردن علف های خشک

قَدّارَه دَوِستَن (ghaddārah davestan ): شمشیر بستن و مسلح شدن

قَدَح (ghadah): پیاله بزرگ

قَدر و مَنزِلَت (ghadr u manzelat): رتبه

قَدردونی (ghadrdun): تشکّر

قَدِغَن هاکُردَن (ghadeghan hākordan ): ممنوع کردن

قَدِقَن بیئَن (ghadeghan bian): ممنوع بودن

قَدَم بَزوئَن (ghadam bazuan ): قدم زدن

قَدَم بَزوئَن (ghadam bazuan): اندازه گیری طول زمین با قدم

قَدَم بَزوئَن، قَدَم دَرِنگوئَن (ghadam bazuan, ghadam darenguan):  قدم زدن در اولین ساعت بعد از سال نو به منظور شگون داشتن یک فرد خوش قدمی که در منزل پا بگذارد. یکی از رسم های خوب اهالی که قبل از سال نو پدر و یا بزرگتر خانواده اسامی تک تک اعضای خانواده را روی کاغذهای کوچکی می نوشتند و آن ها را در میان قرآن قرار می دادند. بعد از خواندن چند آیه ای از قرآن مجید، از یک خردسالی که در منزل حضور داشته باشد و یا یکی از افرادی که بیشتر مورد احترام معنوی اعضای خانواده باشد، می خواستند تا یکی از این اسامی را بیرون بکشد. همان فردی که نامش به این ترتیب از لای قرآن درآمده باشد، چند لحظه قبل از سال نو او را همراه با یک جلد کلام الله مجید و یک شیشه گلاب به بیرون از خانه می فرستادند. بعد از تحویل سال به خانه وارد می شد. این عمل نشان دهنده این است که از اولین روزهای سال از خدا بخواهیم که خانه ما پر برکت و کسانی وارد خانه ما بشوند که خوش قدم و با خیر و برکت و سلامت باشند.

قَدَم بَیتَن (ghadam baytan): قدم برداشتن، کاری انجام دادن

قَدَم دار (ghadam dār): خوش قدم

قَدَم داشتَن ( ghadam dashtan): خوش قدم بودن

قَدَم کُردَن (ghadam kordan): اندازه گیری طول زمین با قدم زدن

قَدَه (ghadah): باده

قُدّی (ghoddi): لجاجت

قُدّی هاکُردَن (ghoddi hākordan): خیره سری کردن

قَدیفَه (ghadifah): قطیفه، حوله حمام

قَدیما (ghadimā): در قدیم

قدیمی، کُهنَه (ghdimi, kohnah): کهنه

قُر (ghor): فرورفتگی و لهیدگی ظروف و وسایل فلزی، متورم شدن بیضه، باد فتق

قُر (ghor): کج و قراضه

قِر بِدائَن، قِر بَریتَن (gher bedāan, gher baritan): قر دادن، رقصیدن

قُر بَویئَن ( ghor bavian): قر شدن

قُر بَویئَن (ghor bavian): باد فتخ گرفتن

قِر بینگوئَن، بِرَخصیئَن (gher binguan, berakhsian): رقصیدن

قُر تَپَّه (ghor tappah): شخص کوتاه قد و خپل

قُر خایَه، قُر (ghor khāah, ghor): مردی که ورم بیضه دارد

قِر قِشَه (gher gheshah): اضطراب

قُر کُردَن (ghor kordan): قر کردن

قِرِ کَمَر، رَخص (ghere kamar, rakhs): رقص

قِر و فِر (gher u fer): آراستگی لباس برای تظاهر

قَرّابَه (gharrābah): شیشه بزرگ دهانه تنگ

قِرار  بَیتَن (gherār  baytan): آرام گرفتن

قِرار (gherār): آرام

قِرار (gherār): قرار و پیمان

قَرار بَیتَن (gharār baytan ): آرام گرفتن، استقرار یافتن

قِرار بَیتَن (gherār batan): آرام شدن

قِرار دَرِنگوئَن (gherār darenguan): قرار گذاشتن

قِرارداد (gherārdād): قرارداد

قُراضَه (ghorāzah): قراضه

قَراوول (قَرِاول) بَیتَن (gharul (ghareul) baytan): نشانه گرفتن

قَراویتَن (gharāvitan): ریختن دسته جمعی پرندگان بر سر چیز یا چیزهایی

قَراویتَن (gharāvitan): شتابزدگی در برداشتن و خوردن

قَراویتَن (gharāvitan): هجوم بردن

قُرب دار، قُبِر دار (ghorb dār, ghober dār): شخص

قُرباغَه: (ghorbagha) قورباغه، وزق

قُربون صَدَقَه (ghorbun sadayah ): زبان بازی و دل به دست آوردن

قُربونی (ghorbuni): قربانی

قُربونی کُردَن (ghorbuni kordan): قربانی کردن

قُربونی هِدائَن ( ghorbuni hedāan): قربانی دادن

قُرت (قُرد) بِدائَن (ghort (ghord) bedāan): سر کشیدن مایعات، قورت دادن، بلعیدن، فرو خوردن عصبانیت

قُرت قُرت بَخوردَن (ghort ghort bakhordan ): تند تند و با صدا خوردن آب و نوشیدنی

قُرت، قُرد ( ghort): قورت، بلع

قَرتاس (ghartās): بی آبرو

قَرتاش (ghartāsh): زن دریده و بی شرم و گستاخ

قِرتَکی (ghertaki): شخص سبک و نافرمان

قِرتی (gherti): آدم سبک و بی نمک

قِرِچ (gherech ): صدای بریده شدن چیزی با قیچی و نظایر آن ها

قِرِچ قِرِچ (gherech gherech ): صدای متعددی که از مفاصل استخوآن ها ایجاد می شود.

قُردباغَه، قُرباغَه (ghordbāghah, ghorbāghah): قورباغه

قِرِشمال (ghereshmāl): مجازاً بی حیا و بی شرم معنا می دهد، اما این واژه از خراسان وارد شده است که به عده ای از افراد مهاجر (کولی ها) گفته می شد که در هنگام سرشماری جزء هیچ مکان خاصی نبودند. به آن ها غیر شمارش می گفتند. (منبع: فرهنگ لغات آنندراج و دهخدا)

قُرص (ghors): محکم و استوار

قَرض هاییتَن (gharz hāyitan): قرض گرفتن

قَرض هِدائَن ( gharz heādan): قرض دادن

قَرض و قولَه (gharz u ghulah): پولی که به سختی از دیگران به صورت وام گرفته شود

قَرض و قولَه هاکُردَن (gharz u ghulah hākordan): قرض گرفتن

قَرضی (gharzi): قرض گرفته شده

قُرعَه (ghorah): آن چه به فال زنند

قُرعُه بَزوئَن، قُرعِه بَکِشیئَن (ghoroh bazuan, ghoreh  bakeshan): تدبیری که سهم و قسمت را معلوم کند

قُرعَه بَکِشیئَن (ghora bakeshian): قرعه کشیدن

قُرُق (ghorogh): جاهای ممنوعه

قُرُق (ghorogh): جاهای ممنوعه برای چرا

قُرُق (ghorogh): قدغن

قُرُق (ghorogh): مکان ممنوعه

قُرُق کُردَن (ghorogh kordan ): قرق کردن

قُرقاسَک (ghorghāsak): لرزش ناگهانی بدن

قُرقاسَک (ghorghāsak): لرزه ی تن

قُرقاسَک بَیتَن (ghorghāsak batan): لرزش ناگهانی بدن دچار شدن

قُرقاشِم (ghorghāshem): یخ زدگی شدید

قُرقاصَک (ghorghāsak): چندش

قُرقاصَّک (ghorghāsask): حساسیّت

قُرقُرِ مازون (ghor ghore māzun): رعد و برق

قِرقِرَه (gher gherah): قرقره

قِرقِرِه کُردَن (gherghereh kordan): دارو یا آب را در گلو چرخاندن

قِرقِرَه، قِرقِرَک (ghergherah, ghergherak): قرقره، وسیله بازی انفرادی (لبه های مدور قرقره خالی شده از نخ را با تیغ یا چاقو، برش های پله مانندی ایجاد می کردند. یک کش قیطانی را از وسط سوراخ قرقره رد می کردند. یک طرف کش را به وسط یک قطعه چوب نازک یا چوب کبریت گره می زدند تا کش از سوراخ خارج نشود. طرف دیگر کش را که از سوراخ بیرون آمده به نوک یک چوب بلند تر دیگری گره می زندند. برای حرکت دادن چرخک قرقره ای چوب بزرگتر را به دور خودش آنقدر می پیچاندند تا سفت و محکم بشود. بعد قرقره را روی زمین قرار می دادند و قرقره روی زمین می چرخید. این کش همان حالت کوک کردن اسباب بازی های امروزی را انجام می داد.

قِرقی (gherghi): پرنده ی چابک شکاری از جنس باز، اما کوچک تر

قُرَک (ghorak): زنگوله های کوچک گرد برای زینت چارپایان

قُرَک (ghorak): سبزه قبا

قُرُم دَنگ (ghorom dang): شخصی که فاقد غیرت باشد

قُرُم ساق (ghorom sāgh): بی غیرت

قُرُمساق (ghoromsāgh): شخص بی غیرت، جاکش

قُرمَه (ghormah ): قورمه، گوشت سرخ کرده

قُرمَه (ghormah): گوشت سرخ کرده

قُرمَه سوزی (ghormah sozi ): قرمه سبزی

قِرو قَمبیل (ghero ӯambil ): ادا اطوار بدکاران

قَرول آکُردَن (gharul ākordan): نشانه گرفتن با تفنگ

قُری چُش (ghori chosh): چشم درشت و از حدقه بیرون زده

قُری چُش (ghori chosh): خیره چشم

قُری چُشم، گو چُشم (ghori choshm, gu choshm): فردی که چشمان درشت و برآمده دارد

قُری قُری هارشیئَن (ghori ghori hārshian): خیره خیره نگاه کردن

قَرِئول (ghareul): نگهبان

قَرئول بِدائَن (ghareul bedāan): کشیک دادن

قَریول بَدِه، قَروول بَدِه (gharyul badeh, gharul badeh): کشیک بده

قُرئون (ghorun): قُرآن

قُز (ghoz): قوز

قُز بَکُردَن (ghoz bakordan): لجاجت

قُز بَویئَن (ghoz bavian): قوز شدن

قُز کَت (ghoz kat):  لج افتاده

قُز، تا، دُلا (ghoz, tā, dolā): کج

قُز، قُزی (ghoz, ghozi): سر بالایی

قُز، وَل (ghoz, val): انحناء

قَزّاق (ghazzāgh): دسته ی سربازان در قدیم

قُزپیت (ghozpit): قزمیت، بدریخت، خراب، ناتوان

قُزپیت، وَلِ پیت (ghozpit, vale pit): بد ریخت

قُزَک (ghozak): قوزک

قُزَک لِنگ (ghozak leng ): قوزک پا

قَزِن قُفلی (ghazen ghofli): سنجاق قفلی

قُزِه پیت (ghoze pit): بد ریخت

قُزی (ghozi): لجبازی

قَسِّر (ghasser): گاو ماده ای که آبستن نیست و یا نمی شود.

قَسِّر (ghasser): نازا

قِسِر (gheser): شانس

قِسِّر دَر شی (ghesesr dar shi): شانس آوردی

قَسِّر در شیئَن (ghasser dar shian): کنایه از جان سالم به در بردن، از خطر جستن

قَسَّم آیَه بَخوندَن ( ghassam āyah bakhondan): به آیه های قرآن قسم خوردن

قَسَم بَخوردَن (ghasam bakhordan ): قسم خوردن

قَسَم بِدائَن (ghasam beda an ): قسم دادن

قَسَمِ ناحَق (ghasame nāhagh): سوگند دروغ

قَسَّم، قَستَم، قَسدَم (ghassam ): قسم، سوگند

قِسمَت (ghesmat): روزی

قِسمَت، فال (ghesmat, fāl): سرنوشت

قِشقِرِق (gheshgheregh): بانگ و فریاد، داد و بیداد

قِشلاق (gheshlāgh): جای گرمی که دام داران گوسفندهای خودشان را به آن جا می برند

قَشَنگ (ghashang): تمیز

قَشَنگَک (ghashangak): زیبای کوچک

قَشو (ghashu): وسیله ای آهنی یا چوبی و دندانه دار که با آن بدن چارپایان را تیمار می کنند.

قَشو بِدائَن (ghashu bedāan): ساییدن

قَشو بَکِشیئَن (ghashu bakeshian): تیمار کردن حیوانات

قَصّاو (ghassāv): قصّاب

قَصّاوی (ghassvi): قصّابی

قَصد (ghasd): تصمیم

قَصر، کاخ، عِمارَت (ghasr, kākh, emārat): عمارت

قِصَّه (ghessah):  قصه، داستان

قِصَّه بوتَن (ghessah butan): قصه گفتن

قِضا (ghezā): عبادت در خارج از وقت مقرر

قِضا بَویئَن (ghezā bavyan): از وقت نماز گذشتن

قِضا کُردَن (ghezā kordan ): قضا کردن

قَضا و قَدَر، قَضایِ آسِمونی (ghazā u ghadar, ghazāye āsemuni):  تقدیر خدایی

قَط (ghat): قطع

قَط بَویئَن (ghat bavian): قطع شدن

قَط هاکُردَن (ghat hākordan): قطع کردن

قِطار (ghetār): ردیف، پشت سرهم و متوالی

قِطار بَویئَن (ghetār bavian): ردیف شدن

قِطار کَش (ghetār kash): ردیفی

قُطار، قِطار (ghotār, ghetār): ردیف ردیف

قَطرَه (ghatrah): قطره

قُطی (ghoti): قوطی، ظرف در دار فلزی کوچک

قُطیئَک (ghotiak): قوطی کوچک

قَعیش (ghaish): چرم

قَفّارَه (ghaffārah): چنگ هایی که در قصابی به تخته کوبند و گوشت را بر آن آویزان کنند

قَفون (ghafun ): قپان، وسیله قدیمی برای توزین بارهای سنگین

قِل (ghel bedā): قل، غلط

قُل بَزوئَن (ghol bazuan): جوشیدن

قُل بِه قُلی، قال با قالی (ghol be gholi, ghāl bā ghāli):  دو رنگ، معمولاً سیاه و سفید یا سفید و قهوه ای

قُل قُل بَخوردَن (ghol ghol bakhurdan): جوشیدن آب

قِل قِلی (ghel gheli): اشکال گرد

قِل قِلی بَخوردَن (ghel gheli bakhurdan): غلط خوردن

قَل و قَم (ghal o gham): قلع و قمع

قَلا (ghalā): برج

قُلا (gholā): قلّه

قُلا (gholā): کمین و حمله

قُلا بَوِردَن (gholā baverdan): کمین و یورش بردن

قُلا نیئَه (gholā niah): ساده نیست

قُلا هاکُردَن (gholā hākordan): کمین و حمله زدن

قُلّاب سَنگ (ghollāb sang): فلاخن

قُلّآبی (ghollābi): تقلبی

قَلادَه (ghalādah): قلّاده

قُلادوش (gholādush): روی شانه ها

قُلادوش (gholādush): نام کوهی در قسمت شمال شرقی میگون

قُلادوش گیتَن (gholādush gitan): چیزی مثل کودکان را روی شانه ها نشاندن

قُلّاوی (ghollāvi): قلّابی

قُلُب (gholob): جرعه

قَلباغ (ghalbagh): قلعه باغ، مکان مسکونی بسیار زیبا در شمال شرقی داخلی میگون در بالامحل

قُلباقالی (gholbāghāli): خال خالی

قُلبِکَن بَویئَن (gholbekan bavian): قلّاب شدن

قُلبَه (gholbah): قلوه

قُلَُپَّه (gholoppah): قلمبه

قُلُپّی (gholoppi): تمامی

قُلُپّی (gholoppi): همگی

قِلِچ (ghelech): قاچ، برش خربزه و هندوانه

قُلچُماق (gholchomāgh): آدم زورمند

قُلچُماق، قُچّاق (gholchomāgh, ghochchāgh): قلدر

قُلچُماق، یُقُر (gholchomāgh, yoghor): گردن کلفت

قُلِح (gholeh): نی

قُلِح جار (gholeh jār): نیزار، نیستان

قُلُّر (ghollor): قلدر، شخص زور گو و گردن کلفت

قُلُّر، گِردِن کُلُفت (ghololr, gerden koloft): زورگو

قُلُری، مَجبوری، زورَکی (ghllori, majbur, zuraki): به زور

قَلعِه بِیگی (ghaleh beygi): قلعه دار

قُلف (gholf): قفل

قِلِق (ghelegh): فوت و فن، روش بازی و اجرای کار

قُلُّق (ghollogh): حق و حساب

قُلُّقِ زِوون (gholloghe zevun): جریمه ی زبان

قُلُّق هِدائَن (ghollogh hedāan): تاوان دادن

قُلُّق، تواون (ghollogh, toun): جریمه

قُلُّق، توئون (ghololgh, toun): تاوان

قُلقُلَه (gholgholah): شور و هیجان

قِلقِلی، کولو (ghelgheli, kulu): هر شکل کروی

قُلَّک (ghollak): قلّک

قَلَم (ghalam): ساق یا استخوان ساق پا

قَلَم (ghalam): میله مخصوص سنگ تراشی و آهنگری

قَلَم آکُردَن (ghalam ākordan): شکستن

قَلَم اِنداز (ghalam endāz): تعین مقدار چیزی به تقریب و تخمین بدون محاسبه

قَلَم به قَلَم (ghalam be ghalam): رقم به رقم

قَلَم بَویئَن (ghalam bavian): کنایه از شکستگی دست و پا و یا جراحت شدید این قسمت از اعضای بدن

قَلَم تِراش (ghalam terāsh): چاقوی مخصوص تراشیدن قلم

قَلَمِ دَس (ghalame das): استخوان آرنج دست

قَلَمِ دَس (ghalame das): شکستن استخوان دست

قَلَم زَن (ghalam zan): کنایه از قضا و قدر

قَلَم کُردَن (ghalam kordan): شکستن، از بین بردن، قلع و قمع کردن

قَلَم گِرِسَّن (ghalam geressan): قطع شدن

قَلَمِ لِنگ (ghalame leng): استخوان ساق پا

قَلَمِ لِنگ (ghalame leng): شکستن استخوان پا

قَلَم هاکُردَن (ghalam hākordan): استخوان، چوب یا قطعه آهنی را قطع کردن

قُلُمبَه (gholombah): برآمدگی

قُلُمبَه (gholombah): چیز برجسته، کنایه از آدم چاق

قُلُمبَه (gholombah): گِرد

قُلُمبِه بَویئَن (gholombeh bavian): قلمبه شدن

قُلُمبَه سُلُمبَه (gholombah solombah): پستی و بلندی

قُلُمبَه قُلُمبَه (gholombah gholombah): پستی و بلندی

قُلُمبَه گویی (gholombah guyi): درشت گویی

قُلُمبَه، گِرد و قُلُمبَه (gholombah, gerd u    gholombah): آدم چاق

قَلَمداد (ghalamdād): محسوب و منظور

قَلَمدون (ghalamdun): قلمدان

قَلَمزَن (ghalamzan): کنایه از قضا و قدر

قَلَمزَن (ghalamzan): نویسنده

قَلَمِسّون (ghalamessun): قلمستان، باغ یا قسمتی از باغ که درختان متعددی را به روش قلمه زدن پرورش می دهند.

قَلَمَه ( ghalamah): قلمه

قَلَمی (ghalami): نازک

قَلَمی (ghalami): نوشته

قَلَن دوش (ghalan dush): گذاشتن بچه یا کسی بر گردن

قَلَن گوزا (ghalan guzā): به روی شانه گذاشتن بچه

قُلَنج (gholanj): بادی که میان دو شانه موجب درد شود

قُلَنج (gholanj): درد پهلو

قَلِندَر (ghalendar ): مرد وارسته، دل کنده از دنیا، درویش

قَلَه ( ghalah): قلعه

قُلِه (gholeh): نی

قُلَه (gholla ): قله

قَلو (ghalu): قلب

قُلوِه کَن بَویئَن (gholveh kan bavian): کنده شدن عمیق

قَلیشَه، قَلِشَه (ghalishah, ghaleshah): کشاله ی ران

قَلیون (ghalyun): قِلیان

قَلیئَه (ghaliah): خوراک قارچ کوهی همراه با تلپه کوهی

قِمار (ghemār): قمار

قُماش (ghomāsh): پارچه

قَمبَر علی (ghambar ali ): قنبر علی

قَمبَرَک بَزوئَن (ghambarak bazuan): چمباتمه نشستن

قُمبُل کُردَن، قُند کُردَن، قُندُل هاکُردَن (ghombol kordan, ghond kordan, ghondol hākordan): خم شدن روی چهار دست و پا به طوری که باسن بیش از حد بالا آمده باشد

قُمبُل، موس (ghombol, mus): کون

قُمبُلی (ghomboli): قلمبه

قُمپُز (ghompoz): خود ستایی

قُمپُز دَر آکُردَن (ghompoz dar ākordan): هرگاه که فرد دست به خودستایی و لاف زدن از خود می کند

قُمپُز دَرکُردَن (ghompoz dar kordan ): پز دادن، خودستایی کردن

قُمپُزی (ghompozi): شخصی که پشت خمیده ای دارد

قُمپُزی، قُپّی (ghompozi, ghoppi): خود ستایی

قُمقُمَه (ghomghomah ): قمقمه

قَمَه (ghamah ): قمه

قَن (ghan): قند

قَن شِکَن (ghan shekan): قند شکن

قُنات (ghonāt): قنات

قُناتِ گَل (ghonāte gal): کنار قنات

قِناری (ghenāri): قناری

قِناس (ghenās): سطحی که کاملاً چهار گوش نباشد

قِناس (ghenās): قد و قامت نامتناسب

قِناس، وَل (ghenās, val): کج

قَنبَرَک بَزوئَن (ghanbarak bazuan): زانوی غم بغل گرفتن

قُنجِ دِل (ghonje del): سخت مایل و مشتاق چیزی بودن

قَنداغ (ghandāgh): آب جوشی که با قند شیرین شود

قُنداق (ghondāgh): پارچه ای که کودک را در آن گذارند

قُنداق کُردَن (ghondāgh kordan): بستن دست و پای بچه با پارچه

قُنداقی (ghondāgh): طفلی که در قنداق است

قَندون (ghandun): قندان

قَندیل (ghandil): یخ های آویزان شده از سقف

قَهوَه، قَحبَه ( ghahvah): قهوه

قو قو کُردَن (ghu ghu kordan): در جایی خشک و بی حرکت ماندن

قُوا (ghovā): کت

قَوارَه (ghavārah): اندام

قَوارَه (ghavārah): بخشی از پارچه

قَوارَه (ghavārah): قواره

قُوالَه، قِوالَه (ghovālah, ghevālah): قباله (سند)

قِوام (ghevām): قوام

قُوَّت (ghovvat): زور، توان

قوت (ghut): خوراک

قوت (ghut): روزی

قوچ (ghuch): گوسفند نر شاخدار

قَوخُنَه (ghavkhonah): قهوه خانه

قَوخُنِه دار، قَوِه چی (ghavkhone dār, ghaveh chi): قهوه خانه دار

قُوَّد، اُستُقُس (ghovvad, ostoghos): نیرو

قُوَّد، قُوَّت (ghovaud, ghovaut): جان و توان

قودَه (ghudah): مشت

قَور (ghavr): قبر

قَور کَن (ghavr kan): قبر کن

قورت بِدائَن (ghurt bedāan): بلعیدن

قَورِسّون (ghavressun): قبرستان

قورَک (ghorak): زنگوله های گرد برنجی که برای زینت به دور گردن چارپایان می بندند.

قورون (ghurun): قرآن

قورون (ghurun): قران، از واحد پول های قدیمی

قوش (ghush): باز شکاری

قوشون کَشی (ghushun kashi): آماده شدن برای حمله به مردم و مکان دیگر

قَول (ghavl): قبل

قول (ghol): عهد

قول بِدائَن (ghol bedaan): قول دادن

قول هاییتَن (ghol hayitan): قول گرفتن

قول و پِیمون (ghul u peymun): عهد

قُوَّه (ghovvah ): قوه، نیرو، باطری

قَوه جوش (ghave jush ): قهوه جوش

قُوِّه دآر (ghovve dār): هر آن چه خاصیت غذایی مقوی داشته باشد

قُوِّه دار، قُوَّد دار (ghovve dār, ghovvad dār): تقویت کننده

قِی (ghey): استفراق

قی یَه، جیغ، قِشقِرِق، اَلَم شِنگَه (ghiya, jgh, gheshgheregh, alam shengah):  بانگ شدید

قیافَه (ghiāfah): قیافه

قیاق (ghiāgh): علف هرزی شبیه چمن با ریشه های افشان بلند و انبوه و تخم خوشه ای مانند جو و گندم

قیامَت بَویئَن (ghiāmat bavian): کنایه از آشوب برپا شدن

قیامَت راه اِنگوئَن (ghiāmat rāh enguan): بلوا به پا کردن

قیامَتِ روز (ghiāmate ruz): روز قیامت

قیچ : (ghich)  سطحی که کاملاً چهار گوش نباشد

قیچَه (ghichah): کج است

قَید (ghayd): خیال

قِید بَزوئَن (gheyd bazuan): ترک کردن

قِید، بَند (gheyd, band): میل و پروای چیزی را داشتن

قِید، تَشِ دِل، گُرِ دِل (gheyd, tashe del, gore del): اضطراب

قیسی (gheysi ): زردآلوی پیوندی

قِیطون (gheytun): قیطان (رشته نخ)

قِیطونی (gheytuni): رشته های بافته شده نخی یا ابریشمی

قیف (ghif): ظرف سر گشار مخروطی برای ریختن مایعات در ظرف دیگر

قیل (ghil): قیر

قیل و قال (ghil u ghāl): سر و صدا

قیماق (ghimāgh): ورقه بسته روی ماست

قِیمَد (gheymad): قیمت

قیمَه (gheymah ): قیمه

قِیمَه قِیمَه، اینجَه اینجَه، بینجَه بینجَه (gheymah gheymah, injah injah, binjah binjah):  ریز ریز کردن

قیوم (ghium): قیام

قیومَت (ghiumat):  قیامت

قیومَت (ghiumat): محشر

قیومَت بَویئَن (ghiumat bavian ): کنایه از آشوب بر پا شدن

قیومَت راه اِنگوئَن (ghyumat rāh enguan): کنایه از آشوب به پا کردن

قیومَت هاکُردَن (ghyumat hākordan): کار خارق العاده کردن

قیومَد (ghyumad): قیامت

قَییش (ghayish ): کمربند، تسمه پهن انتهای پالان

نظرات 1 + ارسال نظر
نبی الله محمد صالحی یکشنبه 12 دی‌ماه سال 1389 ساعت 08:20

با سلام

خیلی خوب بود آقا سعید اگر اجازه بدید از نوشته های شما با ذکر نام استفاده کنم التماس دعای خیر

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد