انا لله و انا الیه راجعون

در شب سالروز شهادت مولی الموحدین علی بن ابی طالب (ع) و شب قدر متوجه شدیم دو تن از نیکان سعدی مرحومه سرکار خانم عزیزی همسر مکرمه ی حاج فرهاد فرهادی و همچنین مشهدی منصور فهندژ (عزیز) دار فانی را وداع گفتند. امروز صبح مراسم تشییع این مرحومان در دارالرحمه سعدی برگزار شد. امروز بعد اظهر از ساعت 5 الی 5/6 مراسم سومین و هفتمین روز مرحومه سرکار خانم عزیزی در مسجد صاحب الزمان (عج) برگزار شد. مراسم سومین و هفتمین روز زنده یاد منصور فهندژ فردا پنجشنبه همین ساعت در مسجد امام خمینی (ره) برگزار خواهد شد. خداوند روح این دو مومن و مومنه را بر سر سفره ی حضرت علی (ع) و بی بی دو عالم فاطمه زهرا (س) میهمان بگرداند. انشاء الله  

جناب منصور فهندژ از جمله اعضای ثابت و فعال انجمن شعر سعدی بود. اشعار ایشان بوی کهنگی می داد. با گوش دادن به اشعارش احساس می کردی که هنوز نیما نزاده شد و شعرهای شپید و نو جایی در ادبیات ما باز نکردند. هنوز احساس می کردی که در دوران قبل از شهریار قرار داری! روزی به ایشان گفتم: شما باید خیلی مطالعه داشته باشید تا چنین کلماتی را در هم ببافی و شعری بدان سنگینی تولید کنی؟ ایشان می فرمودند: من زیاد مطالعه نمی کنم. این اشعار از نهاد ناخوداگاه من جاری و ساری می شوند. گفتم: اشعارت را به یک اهل فن بسپار تا اگر ایرادات وزنی و یا قافیه دارند برطرف نماید. ایشان می گفت: اشعارم همانند فرزندان من هستند، اگر کسی نکاتی را از داخلش کم و یا زیاد کند انگاری فرزندانم را زخمی کرده اند. خودم هم می دانم که برخز ار ابیاتم احتیاج با وارسی و تنظیم دارد، اما با همین اشکال و ماهیت دوستشان دارم، تا ببینم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

نداری باور احساس دلم را / بکن آسان به خنجر مشکلم را

بدان عمری است درد عشقت ای دوست / به دست باد داده حاصلم را

چنان برق نگاهت دور کرده  است / ز ساحل کشتی بی حایلم را

که در موج فنا  مانند کاهی / فکنده هستی آب و گلم را

اگر احوال من خواهی بدانی / بگویم با تو فکر باطلم را

امید من همین بود و همین هست / تو بنمایی جواب واصلم را

به دریای غمت هستم شناور / به قدری که نبینم ساحلم را

نظر کن تا ببینی می نمایم / فدای تو سر ناقابلم را

عنایت کن به منصور دل افگار / که حل سازم تمام مشکلم را

برای شادی روحشان صلوات می فرستیم.

برای شادی روحشان صلوات می فرستیم.