شعر در بدری از جناب استاد اسدالله فهندژ سعدی

از مردم دنیا ددری یاد گرفتم  

از بی پدران بی پدری یاد گرفتم

نیکویی و خوبی که مرا یاد ندادند

فحش و لگد و کره خری یاد گرفتم

همسایه ی دزد بغلی کرد مرادزد

از آنطرفی حیله گری یاد گرفتم

قومی به سرو کله ی هم بسکه پریدند

خوی و منش جانوری یاد گرفتم

از بسکه بکردند به من ظلم مضاعف

ظالم شده بیدادگری یاد گرفتم

با تبصره گفتند که هر مال حلال است

قانون بچاپ و ببری یاد گرفتم

در پای دو تا چشم و دوتا گوش و دو ابرو

آواره گی و  دربدری یاد گرفتم

یک عمر برای زن و یا بچه دویدم

تا اینکه فقط باربری یاد گرفتم

از بس جگرم خون شده از مردم دنیا

چندیست که شغل جگری یاد گرفتم

هر شخص که آمد هدفش کیسه ی خود بود

من هم ز خدا بی خبری یاد گرفتم

از قافله ای را که بود اکثرشان دزد

تا گشنه نمیرم  هنری یاد گرفتم