متن کامل سخنان رضا نجابت بدین شرح است:
جناب آقای روحانی!
نیک مستحضرید پس از ۸۰۰ روز، تنها چهار دقیقه فرصت یافته‌ایم، تا با شما به عنوان رئیس قوه مجریه صحبت کنیم. لکن از آنجایی که در همه این دو سال، تریبون‌های یکطرفه طرفداران شما برای تشکر و تمجید سیاست‌های شما به راه بوده است و خواهد بود، بنده به نمایندگی از اتحادیه متبوع انتقاداتی فارغ از فضای تعارف عرض می‌نمایم. همچنین از همین تریبون از تمامی زحمات شما و کابینه تشکر می‌کنم.
ناظران سیاسی معتقدند که هر کدام از وزارتخانه‌های کابینه شما سهمیه یک جریان، گروه یا شخص خاص بوده که البته پس از گذشت این دو سال و اختلافات درون کابینه، این گمانه تقویت هم شده است. در این میان، از شما خواهش می‌کنیم، دانشگاه را از گود بازی‌های سیاسی خارج کرده و بگذارید دانشجویان مسیر طبیعی خود را طی کنند. مسیر علم و اخلاق و پیشرفت. هر چند منافع عده‌ای کاسب به خطر بیفتد.
جناب آقای روحانی!
هشت برابر آن صد روزی که شما از آن یاد کرده بودید، می‌گذرد و آش همان آش است و کاسه همان کاسه! در اقتصاد با ابداع واژه‌هایی طنزگونه چون تورم صفر، عبور از رکود و رفتارهایی رابین‌هودی چون توزیع سبد کالا و تخصیص وام بیست و پنج میلیونی، آن هم نه به نفع معیشت مردم، بلکه برای خالی کردن انبارهای خودرو نشان دادید، برنامه‌ای برای اقتصاد نداشتید، چنانکه اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، در جلسه پیش از انتخابات ۲۴ خرداد با شما، این بی‌برنامگی را یادآور شده بود.
در دولتِ مذاکرات، برای توجیه راهبرد غلط وابسته کردن همه امورات کشور به سیاست خارجه، آسمان – ریسمان بافته و گفتید کربلا درس مذاکره است، اشتباه گفتید! در روزهای توهین به نبی مکرم اسلام، وزیر خارجه کشور هتاک را در آغوش گرفتید، اشتباه کردید. نباید همه چیز را به سیاست خارجه گره می‌زدید، در همه روزهای پیاده‌روی و دست دادن و امثالهم، ۳۳۳ روز سفیر جمهوری اسلامی پشت درهای سازمان ملل ماند، نفت به استناد نامه ۴ وزیرتان، با کاهش ۶۰ درصدی قیمت مواجه شد. سفره مردم کوچک‌تر شد.
در همه این روزهای مذاکرات، از حاکم جزیره بحرین تا وزیر گستاخ سعودی، از اردوغان تا رئیس‌جمهور کشور ۸۰۰ هزار نفری جیبوتی، یکی‌یکی به ملت ایران توهین کردند.
فاجعه فرودگاه جده و حوادث منا رخ داد. کمتر کسی اگر به واسطه تبلیغات دو ساله، به راهبرد مذاکرات خوشبین بود، بعد از فاجعه منا دریافت که متاسفانه رویکرد حضرتعالی در سیاست خارجی، هیچ بخشی از منافع ملی ما را تامین نکرد. با این حال هنوز از این سیاست اشتباه بازنگشتید، چنانچه چند روز بعد از حادثه تلخ منا، وزیر خارجه ما از تحکیم مودت با آل‌سعود سخن گفت.
جناب حجت‌الاسلام روحانی!
از آنجایی که دولت شما فاقد گفتمان سیاسی و اجتماعی است، به نظر می‌رسد برای جبران این خلا، آینده سیاسی خویش را به کسانی گره زده‌اید که سابقه خود را در بزنگاه‌ها نشان داده‌اند و هیچ‌گاه دلسوز شما نبوده و شما را معاون اول کابینه آقای هاشمی رفسنجانی می‌دانند. اینان دیر یا زود چه در صورت وصول مطالباتشان و چه بالعکس آن، پروژه «عبور از روحانی» را کلید خواهند زد. ما نمی‌خواهیم عبور از روحانی مطرح شود. ما رئیس‌جمهوری می‌خواهیم مستقل که بر اساس آنچه شعار داده عمل کند. اگر مدعی مدیریت غیرعقلانی در دوره‌های قبل می‌شود، خود عقلانی عمل کند. اگر مدعی دروغ و آمارسازی در دوره‌های قبل است، خود آمارسازی نکند و راست بگوید.
وزیری را به مصدر امور نگذارد که در کرسنت یک طرف دعواست. وزیری را به کار نگمارد که به خاطر نخریدن خودروی بی‌کیفیت، ملت را خائن خطاب کند. ما رئیس‌جمهوری می‌خواهیم که در مقابل نقد که به فرموده امام (ره) موهبت الهی است، خضوع کند و منتقدان را بزدل و ترسو و بی‌سواد و بی‌شناسنامه خطاب نکند و آنها را حواله به جهنم ندهد.
آقای روحانی شما به رفتارهایی از رئیس‌جمهور قبلی منتقد و معترض بوده‌اید و رای خود را بدان استوار کرده‌اید که امروز خود فاعل بسیاری از آنان هستید. شاید اگر اکنون در فضای سیاسی کشور چرخی بزنیم، حضرتعالی احمدی‌نژاد‌ترین فرد، در سپهر سیاسی کشور باشد.
