شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

دهه ی فجر یک دنیا خاطره و یک دریا سوال

دوباره دهه ی مبارک فجر از راه رسید.  در دل این مبارک آباد ارزش هایی وجود دارد که هیچگاه از یاد و خاطر ملت شریف ایران زدوده نخواهد شد. 12 بهمن روز ورود حضرت امام خمینی (قدس الله نفسک) و 22 بهمن روز پیروزی انقلاب اسلامی ایران که نقطه ی عطفی در شروع ایجاد حکومتی است که اکثریت مطلق مردم ایران به آن گرایش داشته و با جان و دل پذیرفته بودند.

با گذشت سه دهه از انقلاب، سوالاتی ذهن هر انسان آزاده را درگیر می کند. هدف از ایجاد انقلاب اسلامی چه بود؟ آیا با گذشت بیش از سه دهه از عمر انقلاب، به اهداف انقلاب نزدیک شدیم و یا ناخواسته فاصله گرفتیم. اگر به دقت ملاحظه کنیم می بینیم که در برخی از اهداف رکورد زدیم و در برخی از اهداف رکود داشتیم. نیاز به فلان منبع قدیمی نیست که در کتابخانه ها به دنبالش بگردیم. ذهن تک تک نسل اولی ها باقی مانده است. می توان مواردی را که مردم انقلابی نسبت به آن اعتراض داشتند در چند دسته ی روشن و واضح دسته بندی کرد:
- رژیم شاهنشاهی مستبد است و باید برچیده شود.
- حکومت پهلوی از صدر تا ذیل در فساد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی دست و پا می زد.
- ایران دست نشانده ی کشورهای ابرقدرت شده بود.
- بی حجابی بیداد می کرد.
- روحانیت متدیّن و روشنگر از صحنه خارج شده بود.
- جفاهای زیادی به مقدسّات و اسلام عزیز شده بود.
- فقر و فحشا ریشه دار شده بود.
- برخی از قوانین مقایرت با اسلام و قرآن داشت.
- بی عدالتی و تبعیض در جامعه وجود داشت.
- فاصله ی طبقاتی گسترش یافت.
- ثروت در دست عده ی خاص دست به دست می شد.
- بی سوادی و جهل و نادانی هم وجود داشت.
با توجه به موارد بالا که ضعف سردمداران پهلوی بود، برخی از مجاهدان و عالمان و روشنفکران در جامعه به روشنگری می پرداختند که توسط عمال رژیم شاهنشاهی سرکوب و یا زندانی و برخی از آنان هم با اعدام به درجه ی رفیع شهادت نائل آمدند. در سال 57 مردم با آگاهی هایی که از این گروه روشنفکران پیدا کردند، یک پارچه دست به دست هم دادند و پیرو  رهبری شدند که آزادی، خلوص، تقوا و شجاعت را در کنار علم قرار داد. اگر چه در همین دوران، جنگ ناخواسته هم بر ما تحمیل شد، امّا همین مردم با مدیریت امام توانست روی پای خودشان بایستند و در هر دو جبهه پیروز شوند. اما آن چیزی که برایش قیام کردیم و خیل زیادی از مردان و زنان هم در این راه به شهادت رسیدند، با گذشت بیش از سه دهه، نمی دانم، نه مطمئنم به همه ی اهداف خودمان دست پیدا نکردیم! فکر می کنم در برخی از موارد خوب عمل کردیم و در برخی از موارد به مدینه ی فاضله نرسیدیم.نه تنها نرسیدیم که روز به روز فاصله می گیریم.
بی حجابی یکی از این موارد است که جای تحقیق و کنکاش دارد. در ابتدای انقلاب نه با زور بلکه ملت با شرم و حیا آنچه که رضا شاه عریانش کرده بود، پوششی مطمئن و تا حدودی منطقی به خود گرفته بودند. البته در این مورد هر چه که از عمر انقلاب می گذشت، شدت عمل با بی حجابی در حد پیدایش یک تار مو بیشتر می شد. در این زمینه دولت و مجلس و قوه ی قضاییه راهکارهایی در زیر مجموعه ی  امر به معروف و نهی از منکر عمل کردند که این ها فقط مقطعی بود و نتوانست جامع عمل بپوشاند. امروزه در کوچه و بازار زن ها و دختران به گونه ای شرم آور با پوشش های نامناسب راه می روند که فقط یک روسری از آن ها باقی مانده که ای کاش فقط موهای آن ها پیدا بود که صد البته نگاه حرام هر پیر و جوانی را به شیطنت وا می دارد. گاهی مادرانی چادری با حجاب کامل می بینیم که دخترانی با بدترین حجاب ها در کنارش راه می روند. انگاری این چادرها آخرین بقایای حجاب است که در سال های بعدی باید با آن خداحافظی کرد و جایش را باید به موزه ها سپرد.
بی بند و باری و فساد بیداد می کند. فساد اداری، فساد کاسبی، فساد فرهنگی، فساد اقتصادی و همه همه دست به دست هم دادند تا این انقلاب را از پای درآورند. به نظر من کسی که انتقادی از انقلاب می کند، نه تنها دشمن انقلاب نیست، بلکه دوست انقلاب است که مثال همان حدیثی می ماند که المومن مراه المومن است. آنانی که دست درازی به بیت المال می کنند باید گردن زده بشوند تا تنبیهی شود برای هر کس و ناکس. این کسانی که چنگ انداخته اند روی بیت المال و با آن خانه های زیبا و ماشین های آن چنانی و غیره و غیره خریده اند، دشمن انقلاب هستند. خانه ی دشمن کجاست. همین نزدیکی هاست، به آن دوردست ها نباید گریست. نگاه بدبینانه به این قبیل آدم ها باید بدتر از آمریکا و اسرائیل باشد.
رشوه و پارتی و زور خیلی از جاها در صدر قرار دارد. فساد مالی ، بیکاری، فقر و تبعیض هم در جامعه وجود دارد.
اشتغال، بیکاری و بی خانمانی هم یکی از این مواردی است که نتوانستیم بر اساس قانون اساسی عمل کنیم. شاید بگویند به دلیل مشکلات تحریم ها نمی شود. اگر به خاطر تحریم ها است که نمی توان برای جوانان سرمایه گذاری کرد اشکالی ندارد، مثل اول انقلاب همه باید در آتش این کمبودها بسوزند. نه اینکه یک عده ای بخورند و بیاشامند و هر جایی که بابا جانشان خواست با سفارش به فلان اداره و یا نهادها بچه هایشان را در بهترین پست ها و ادارات جا سازی کنند و بقیه بر و بر نگاه کنند.
فقر و فحشا هم یکی از مواردی است که مثل خوره به جان ملت افتاده که گاهی  خجالت می کشیم بعد از سه دهه از انقلاب ببینیم یکی برای رسیدن به نان تن فروشی می کند. یکی سر تو سطل آشغال کرده تا نانی برای عهد و عیالش بیابد.
مسئله ی ربای بانکی و یکی از گناهکار ترین موارد اقتصاد بانکی با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب و با گذشت بیش از هزار و اندی از عمر اسلام عزیز هنوز نمی توان یک اقتصاد سالم اسلامی را در جامعه به وجود آورد.  این که می گویند سود بانکی ربا و حرام است، پس چگونه می توان امید داشت با خوردن ربای همگانی، فرزندانی صالح در آینده به وجود  آیند که باید این انقلاب را هدایت و رهبری کنند.
در روابط خارجی هم فراز و نشیب هایی داشتیم که در مواردی بد و در مواردی خوب عمل کردیم.
البته در خیلی از موارد هم رشد و ترقی داشته ایم.
توسعه ی علمی، در علم و دانش به نسبت توسعه ی چشم گیری داشتیم. هم در علم و هم در ساخت و سازهای بناهای علمی از جمله: مدرسه سازی و توسعه ی دانشگاه ها که به مراتب پیشرفت کرده است. در علم و فن آوری هم رشد چشم گیری داشتیم. اگر چه در مقاطعی فرار مغزها هم وجود داشت، اما نمی توانست جلوی رشد و پیشرفت علمی کشور را بگیرد. امروزه مفتخریم به داشتن دانشمندانی که در زمینه ی های گوناگون علمی زبانزد ایران و جهان هستند.
شهرسازی و توسعه ی شهری و روستایی، هم از جمله کارهایی است که بعد از انقلاب رشد چشم گیری داشته است.اگرچه خیل عظیمی از روستاییان به شهرها سرازیر شدند و خیلی از روستاهای ما به علت نداشتن امکانات و بی آبی رشد منفی جمعیتی را به خود گرفته است، اما ساخت و سازهایی هم در شهر و روستاها از جمله: راه سازی، مخابرات، مدرسه و غیره به وجود آمد که می توان آن ها را هم به حساب عملکرد انقلاب محسوب کرد.
رهبری و مدیریت کشور: در انتخاب رهبری خوب عمل کردیم. رهبر گرانقدر امروزی ما همان چیزی است که باید باشد. رهبری با تقوا، عالم، شجاع و اگر این رهبری نبود، شاید در خیلی از زمان ها بازنده می شدیم. گاهی اتفاق می افتد که رهبری بی نقص است، اما زیر مجموعه یعنی مدیران دستگاه های دولتی و غیر دولتی از پست و مقام خود سوء استفاده می کنند. تا جایی که شهرام جزایری ها، زنجانی ها، و خیلی از آدم هایی که شیطان گولشان زد و تا مرز کج اندیشی و بد اندیشی پیش رفتند و هر کسی می خواست برای خودش انقلابی تفسیر و تبیین کند، بوجود آمد.

گاهی فراموش می کنیم که امام خمینی رهبر مستضعفان جهان بود و از نظر شکل و شمایل و خورد و خوراک و راه رفتن و صحبت کردن و همه و همه ی سکناتش مثل یک آدم ساده ای بود که همه دوستش داشتند. آدم هایی که حرم مطهرش را آذین بندی می کنند و در حد کاخ شاهنشاهی درست می کنندباید بدانند که امام مخالف کاخ نشینی بود و اگر نمی دانند می توانند یک بار دیگر وارد جماران بشوند و امامی که به دنیا امر و نهی می کرد ببینند چگونه زندگی می کرد. مردی که آنگونه زندگی می کرد چگونه باورمان بشود که مزارش شاهانه باشد. اگر کج اندیشی از من باشد خدا مرا نبخشد و اگر دیگران قصوری دارند خدایشان ببخشد و می دانم که امام راضی نیست.
انتخابات، جمهوری اسلامی در کمیت انتخابات بی نظیر عمل کرده است، اما در کیفیت انتخاب نمایندگان شورای اسلامی شهر و روستا، نمایندگان، مجلس و نمایندگان ریاست جمهوری شاید تا حدودی موفق نبوده است. برخی از مردم هم در این زمینه بی تقصیر نیستند. گاهی نمایندگانی پیدا می شوند که از تابلوهای چند میلیون تومانی تبلیغاتی گرفته تا ناهار و شام های فریبنده باعث می شوند تا مردم را به وسوسه بیاندازند و در این مورد به جای عقل و خرد شکم تصمیم بگیرد و بشود آنچه نباید بشود. جز در سه مورد از انتخابات ریاست جمهوری مابقی چنگی به دل نزدند. اقتصاد بیمار، تورم، بیکاری، مسکن، ازدواج از جمله مواردی است که باید رییس جمهور دغدغه داشته باشد. رییس جمهور باید کسی باشد که تا این گونه ضعف هایی در کشور وجود دارد خواب به چشمانش نرود. رییس جمهور پرواری و تنبل و بی عرضه نمی خواهیم. تا معضلاتی در کشور وجود داشته باشد رییس جمهور باید تلاش بی وقفه از خود نشان بدهد تا مشکلات مردم به خصوص طیف وسیع جوانان برطرف بشود. اقتصاد مقاومتی یعنی همین، یعنی انقلابی عمل کردن و شب و روز نداشتن. رییس جمهوری که چشمش به آمریکا و اسراییل باشد تا ببیند آن ها چه برنامه و نسخه ای برای کشور ما می پیچند، این رییس جمهور به درد کشور ایران نمی خورد. رییس جمهور باید تابع رهبری بوده و در تمامی مسایل با رهبر و ملت هماهنگ باشد. مردم خوب می فهمند که عملکرد رییس جمهور در زندگی آنها تاثیر مثبت داشته یا نداشته است. مردم هم باید عملکرد رییس جمهور را ارزیابی کنند و اگر هیچگونه تاثیر مثبتی در زندگی آنان نداشته است در انتخابات بعدی به آن رای ندهند.
 قناعت، صبر و بردباری و وحدت ملت ایران قابل تقدیر و تشکر است . ملتی که همچنان صبورانه به امید فردایی بهتر می اندیشند.امیدوارم که هر چه زودترمشکلات از فضای انقلابی کشور جمهوری اسلامی رخت بربندد تا بتوانیم در مقابل دشمنان سربلند باشیم و هم برای رسیدن به اهداف انقلاب سرعت بدهیم.

نظرات 0 + ارسال نظر
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد