آن چه که در ذهن مردان دنیا دیده ی بهاری ها ی سعدی نسبت به گذشته شان و مهاجرت از زادگاه آباء و اجدادی تا سکونت در سعدی به یاد مانده اینگونه است. بهاری های سعدی در اصل از طایفه ی ده بزرگی ها هستند. ده بزرگی ها هم در چهار نسل قبل در روستای بزرگی به نام ده بزرگ از توابع بخش باشت در استان کهکیلویه و بویر احمد زندگی می کردند. در زمان ها مختلف بنا به دلایلی اکثر ساکنان این روستا بالاجبار یا به دلخواه از این روستا مهاجرت و به شهرهای باشت، گچساران، تهران و شیراز مهاجرت کردند.
حاج صدرالله بهاری سعدی در دو چهره ی متفاوت
ترکیب جمعیتیجمعیت روستای ده بزرگ
شامل دو گروه ده بزرگی ها و سادات بحرینی می باشند . سادات بحرینی از
نوادگان شخصی به نام سید حسین میباشند که در زمانهای قدیم به دلیل قدرت
گرفتن وهابیون ، بحرین را ترک کرده و به همراه خانواده پدری از بحرین به
ایران آمدند و در بوشهر سکنی گزیدند . یکی از فرزندان خانواده در منطقه
بهبهان و سیدحسین در روستای ده بزرگ ازدواج کرده و مستقر شدند . نسب کسانی
همچون سید عبدالله بهبهانی مجتهد و مرجع تقلید شیعه و از روحانیون برجسته
جنبش مشروطه و نهضت تحریم توتون و تنباکو از این خانواده میباشد . رابطه ده
بزرگی ها و سادات بحرینی به دلیل زندگی طولانی مدت در کنار یکدیگر و
ازدواج های بین هردو گروه خوب و شایسته است و مردم نیز عمدتاً هر دو گروه
را ده بزرگی میشناسند . ده بزرگی ها : خانواده های گرامی ، نوری ، محمدپور و
... سادات بحرینی : خانواده های بلادی ، حسینی ، موسوی ، خاتم نسب ، مسلمی
و ...
تاریخچه ی روستاروستای
ده بزرگ قدمتی 2000 ساله دارد و چون ادعای حکومت جنوب را کرده بودند با
لشکر نادر شاه درگیر شدند . به علت زخمی شدن اسب نادر شاه توسط طه حسین ده بزرگی، نادرشاه با سپاهی به
آن منطقه هجوم می برد و بعد از شکست دادن، آن ها را به سمت شیراز تبعید
می کند. پس از تبعید هم دوباره سر تعظیم فرود نمی آورند و نادرشاه مجدداً آن ها را به حوالی بوشهر و برازجان تبعید می کند. این گروه بعد از مرگ نادر دوباره به مکان اولیه ی خودشان هجرت می
کنند و بعدتعدادی از آنها به شیراز مهاجرت می کنند و در محل دروازه اصفهان
ساکن می شوند. برخی از این طایفه به سعدی می آیند و در این مکان سکنی می
گزینند.