این نامزدهایی که برای ریاست جمهوری کاندید شدند به درد شوراهای حل اختلاف می خورند! نه برای ریاست جمهوری!

تنها چیزی که ما در طول تاریخ حیاتمان نمی دانستیم بعدش چه اتفاقی  خواهد افتاد، انقلاب 57 بود. اگر چه همه چیز به خوبی پیش می رفت، اما، نمی دانستیم که بعد از پیروزی انقلاب، درگیر جنگ با عراق خواهیم شد. اصلاً نمی دانستیم که با آن همه شهید و مجروج پیروز خواهیم شد، اما به فضل خدا و روح مطهر شهدا و بینش و مدیریت رهبر معظم انقلاب و اتحاد و همبستگی مردم، همه چیز بر وفق مراد گذشت.
بعد از انقلاب تقریباً بینش سیاسی مردم رو به رشد رفته بود. از کارگر گرفته تا کشاورز، راننده، بقال ، زن و مرد، پیر و جوان، همه و همه یک بینش سیاسی عجیبی پیدا کرده بودند. در واقع همه ی مردم ایران سیاسی شده بودند. تنها نکته ی بارز انقلاب 57 رشد سیاسی مردم و تا حدودی آزادی افکار عمومی به نسبت قبل از انقلاب بود. اگر ایران انقلابی در همه ی ابعاد سیاسی، مذهبی و فرهنگی رشد کرده بود که این جای هیچ گونه شک و شبهه ای نخواهد داشت، اما بازار اقتصاد، اشتغال و مسکن ایران رو به ضعف و سستی می رفت. در واقع در این زمینه رشد منفی احساس می شود. البته آمار و ارقامش دست کارشناسان واقعی است، اما آن چه که در متن جامعه مشاهده و لمس می شود، بازار اقتصاد ایران برعکس عمل کرده است.
با این وضعیت  رییس جمهور که باید رییس قوه ی مجریه باشد و بعد از رهبری نفر اول کشور خواهد بود، باید این بینش وجود داشته باشد که بتواند آن چیزی که از ریل انقلاب عقب افتاده را ترمیم کند. من با تجربه ای که از این انقلاب داشته و دارم و غیر از پست های بالا، در تمامی پست های پایین جامعه حضور داشته و دارم،باید بگویم:  از دست این افرادی که برای ریاست جمهوری آستین بالا زده اند، هیچگونه کاری بر نمی آید. برخی برای ترمیم این موضوع، می گویند: باید از بد و بدتر بد را انتخاب کرد. من می گویک: مگر می شود بین این همه مردم از بد و بدتر بد را انتخاب کنیم. چرا خوبان پای در این میدان نمی گذارند و چرا رد صلاحیت می شوند؟!!!!

چه کسی باید رییس جمهور ایرانی و اسلامی باشد؟

به نظر من آنهایی که از صافی شورای نگهبان گذشته اند نمی توانند رییس جمهور خوبی برای ایران اسلامی عزیز باشند. این ها آدم هایی از جنس دیروزی نیستند. دغدغه های فقر و تهیدستی را نمی دانند. این ها آنقدر چلو مرغ و چلو جوجه و چلو کباب خوردند که به قول آن امام حامی مستضعفان شکمشان باور ندارد که مستضعفی هم در ایران وجود دارد. اصلاً این ها اگر کاری می توانستند انجام بدهند در این چهار سال که هیچ، در این سی و اندی سال انجام می دادند.به نظر من دو نوع رد صلاحیت داشته باشیم، یک مورد برای شورای نگهبان و مورد دیگر برای مردم باشد،  یکی از صافی های رد صلاحیت، باید این مورد باشد که از کجا آوری؟ را در دستور کار قرار بدهیم. مگر این جمله ی مولی الموحدین (ع) نیست که اگر ظلمی واقع شود، مظلومی متولد می شود! رییس جمهور ایران بایداینگونه باش:
- مثل مردم عادی باشد.
- با مردم باشد.
- مثل ضعیف ترین مردم ایران راه برود.
- مثل ضعیف ترین مردم ایران غذا بخورد.
-دارایی اش هم اندازه ضعیف ترین مردم ایران باشد.
- سرمایه اش مورد بررسی قرار بگیرد و اگر از ناکجا آباد آورده است باز پس گرفته شود، و اگر از بیت المال دزدیده است باید در مرحله ی اول دستانش بریده شود.
-کسی باشد که نگاه کردن به خودش و خانواده اش آدم را به یاد انسانیت، اسلام و برادری و برابری بیاندازد.
- آیا در این چند سالی که در پست های مختلف این ور و آن ور می کرد پارتی بازی، رشوه، وام های کلان برای خودش و وابستگانش مرتکب نشد.
- آیا تابع رهبری و قانون است یا نه! اگر رهبری گفتند که مثلاً برجام نه! آیا باز اصرار دارند؟

اینهایی که من دیدم از این جنس نیستند کاش تعداد آن ها بیشتر بودند و یا از سلایق مختلف می گذاشتند تا انتخاب برای مردم قدری راحت تر بود.

بعضی ها احمدی نژاد را نشناختند!

 از این که دکتر احمدی نژاد نتوانست صلاحیت خودش را برای کسب نامزدی انتخابات ریاست جمهوری به دست آورد متاسف شدم. این روزها همه تیشه برداشته اند تا ریشه مان را قطع کنند، اما چه افکار بیهوده و باطلی را رقم می زنند. ما برای رد صلاحیت احمدی نژاد ناراحت نمی شویم.  چون پیرو قانون و ولایتی هستیم، تابع و فرمانبرداریم، اما ما مستضعفان و بیکاران و فقرا و بی خانمانان هم خدایی داریم و هیچگاه امیدمان قطع نخواهد شد. بالاخره روزی مردانی از راه می رسند تا دست همه خون آشامان و کسانی که تا خرخره در بیت المال مسلمین فرو رفته اند و  نجومی اموال مسلمین را غارت می کنند، قطع خواهند کرد. دوباره می آیند مردانی که امید مستضعفان بشوند و برادری  و برابری را یک بار دیگر به رخ دنیا بکشند. از ابتدای اسلام در زمان رسول مکرم صلواه الله تا قائله ی کربلا فتنه ها، آشوب ها، چپاول ها،دوری از اسلام عزیز به وجود آمده بود که خون اباعبدالله (ع) را به جوش آورده بود و قیام تاریخی اش را آغاز کرده بود. حالا مفسرین و تحلیلگران تاریخی می گویند که چه شد و چه باید می شد! امروزه هم ابتدای انقلاب و نهضت امام عزیز را خوب به یاد داریم. برابری و برادری از جمله شعایر دوران انقلاب بود که امروزه آسیب جدی وارد شده است. هنوز آن صحبت های اسیر ایرانی را فراموش نکرده ایم که به آن نماینده زن گفته بود که ای زن به تو از فاطمه اینگونه خطاب است ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است. بانک های ربوی، بی حجابی، بی بند و باری، فاصله ی طبقاتی، زمین خواری، فیش های نجومی، اختلاص ها و غیره و غیره همه دل هر آزاده ایرانی انقلابی را به درد می آورد. ما می خواستیم احمدی نژادی بیاید تا بتواند بساط اینگونه فاصله ها را بزداید.

در غم از دست دادن دایی عزیزم می سوزم و می سازم

این روزها در غم از دست دادن دایی مهربان و همیشه جاودان خود می سوزم و می سازم. مادرم که یک سال و اندی از پرواز ملکوتی اش می گذردو دایی ام که هنوز داغ خواهرش را بر سینه داشت، پرواز کرد و به معبودش رسید. می دانم که این دو در بهشت زیبا جایگاهی والا دارند و با اولیاء و انبیاء محشور هستند.

زنده یاد حاج امیر سلیمان مهر

روحش شادو نامش جاودانه باد.