گذری بر فرماندهی سپاه پاسداران و حفظ ارزشها در رودبار قصران

 

 

 فرماندهی سپاه رودبار قصران از آغاز تا سال 74

سپاه شمیرانات        واحد بسیج شمیران       سپاه رودبارقصران       مکان و زمان شروع

                            آریا نژاد                                                     کوچه صالح

                            یزدان فر                                                    کوچه صالح

                            ملکی                                                          الهیه

                            اسماعیلی                                                   الهیه

  عنایت اصغرزاده                                                                      فرمانیه 59  

                                                       سرابادانی                         فرمانیه    

                                               سید خلیل میراسماعیلی      میگون – اوشان 61   

                                                       سر مست                     سپاه اوشان 65

-------------------------------------------------------------------------------------------------------                                                       ونکی                        سپاه اوشان

                                                      مرتضی کربلایی           سپاه اوشان

                                                     کاظم میرصانع              سپاه اوشان

                                                     حسین دهپایه                 سپاه اوشان

                                                     کاظم کریمی                 سپاه اوشان

                                                     حیدری                       سپاه اوشان

--------------------------------------------------------------------------------------------------------    

اولین جرقه سپاه در رودبارقصران به وسیله شهید سرابادانی زده شد .او اولین سرداری بود که پرچم سپاه اسلام را در رودبار قصران به اهتزاز در آورد .پس از یک ماه پرچم اسلام به دست سربازی دیگر از همین خطه به نام سید خلیل میر اسماعیلی سپرده شد .او نه تنها در رودبار بلکه فرماندهی سپاه لواسان را هم به عهده داشت .شکل گیری سپاه ، سازماندهی ، جذب نیرو ، تحرک بخشیدن به پایگاه های بسیج محلی (شهری و روستایی )، یادواره شهدا ، پشتیبانی از جبهه وجنگ ، جذب نیرو ، آموزش نظامی وعقیدتی ، اعزام نیرو به مناطق جنگی ،امربه معروف ونهی از منکر ،برخورد با عوامل ضدانقلاب وفرصت طلب ، گشت وایستوبازرسی و...از جمله فعالیتهایی بود که به همت آن بزرگواران شکل گرفت .

رمز پایداری واستقامت در پیشبرد اهداف انقلاب بیشتر در حیطه صداقت ، ایمان تقوی وخلوص نیت در تمامی افراد انقلابی بود .اگر چه افرادی که پست های مملکتی را از صدر تا ذیل به عهده گرفته بودند از تخصص ومهارت کافی برخوردار نبودند ،اما دلبستگی آنها به انقلاب که خود را در آن سهیم وشریک می دانستند و با الهام گرفتن از پیامهای روح بخش حضرت امام و وحدت کلمه و اتحاد در آحاد مردم موجب می شد که انقلاب اسلامی ایران در مقابل تمامی مشکلاتی که گریبانگیر آن بود به سلامت راه خود را ادامه وبه تکامل برسد .بهترین مصداق این مهم را می توان حضور یکپارچه مردم در صحنه های انقلاب از بدو شکل گیری وسپس در هشت سال دفاع مقدس اشاره نمود .رابطه وشکل زندگی اجتماعی وسیاسی مسوولین با مردم بی نهایت نزدیک بود وهمین امر موجب می شد تا مردم بخصوص جوانان بدون چشمداشت کوچکترین حقوق مادی در تمامی صحنه ها حضور فعال داشته باشند .

جذب وثبت نام در ستاد بسیج میگو ن در فاصله زمانی کم و تشکیل 300 پرونده عضویت در این ستاد و اهدای بیشرین شهید از کوچکترین روستای بخش ( امامه ) ، همه اینها نشانگر علاقه مندی وحضور مردم رودبارقصران در پیشبرد اهداف انقلاب بوده است .بعد از اتمام فرماندهی برادر سیدخلیل میر اسماعیلی آقای سرمست مسوولیت این پست را پذیرفت . دوران فرماندهی ایشان چندان طولانی نبود .به همین لحاظ نمی توان نقاط قوت وضعف او را مورد بررسی قرار داد .کمیت نیروهای بسیجی وحزب اللهی در پایگاههای مقاومت تغییری نداشت .

سپاه پاسداران تنها نهادی بود که می توانست با تجربیاتی که در دوران دفاع مقدس کسب نمود و با در اختیار داشتن نیروهای جوانی که ارتش بیست میلیونی را تشکیل می داد با یک برنامه ریزی دقیق و حساب شده موجب انتقال ارزش های اسلامی و انقلابی به نسل آینده باشد، اما آن چیزهایی که تقریباً این نهاد مقدس را کمتر به فکر برنامه ریزی بلند مدت و دوراندیشی جامعه و دقیق را وا می داشت، می توان به نکات ذیل اشاره نمود:

1- اتمام جنگ و نداشتن سوژه ای جذاب برای نسل جوان.

2- تفکر تثبیت انقلاب برای همیشه و بی تفاوتی نسبت به دشمنان انقلاب (در صورتی که دشمنان انقلاب همیشه بیدار و از هر روزنه ای وارد می شدند).

3- کاهش احساسات پاک مذهبی و انقلابی در نیروها.

4- درگیری مداوم جوانان انقلابی با اقتصاد و معیشت و رفاه زندگی شخصی.

5- فاصله گرفتن طبقاتی در ابعاد اقتصادی و مقامی در طیف هواداران انقلاب.

6- فاصله گرفتن نسل دوم و سوم انقلاب.

بعد از اتمام فرماندهی جناب آقای سرمست برادر مرتضی کربلایی چهارمین فرمانده ی سپاه رودبار قصران بود. او از جمله افراد مخلص و متعهدی بود که تمامی نیروهای بسیجی از وی به خوبی یاد می کنند.

انسان ها معمولاً دو ویژگی خاص دارند، یکی تعهد و دیگری تخصص در امور مربوط به شخصی و اجتماعی که همواره بزرگان ما به این نکات تاکید داشتند. تخصص بدون تعهد و تعهد بدون تخصص ناکارآمد است. اخلاص، ساده زیستی، حمایت از نیروهای بسیجی و وفادار به انقلاب از جمله خصوصیات کربلایی بوده است.

اکثر فرماندهان شناخت کامل از وضعیت فرهنگی و اجتماعی رودبار نداشتند. بیشتر مشکلات در همین ناشناختی ها بود. رودبار قصران از لحاظ کار و معیشت و چشم انداز جغرافیایی انسانی و طبیعی یک پارچه است. لیکن در بعضی از مسائل روستا با روستا و شهر با شهر متفاوت است. و حتی می توان به جرات گفت که در یک روستا محل با محل هم متفاوت می باشد. اگرچه زیاد منطقی نیست، ولی می توان پیامدهای این تفاوتها را در شهادت عزیزان در راه انقلاب و ارزشها مشاهده کرد. اگر به ترتیب آمار شهادت و جانبازی با توجه به جمعیت روستاها نمودار ترسیم نماییم، می توان بدین گونه فراوانی ها را از بالا به پایین مرتب نمود. امامه، میگون، شمشک، دربندسر، جیرود، فشم، زایگان، آهار، ایگل، باغ گل، گرمابدر، رودک و اوشان و آمار جذب نیروهای بسیجی در ابتدای شکل گیری در رودبار قصران میگون مابین سالهای 60- 58 حدود 300 نفر و آمار نیروهای بسیجی در سال 78 به 699 نفر رسید که به ترتیب، میگون 150 نفر، شمشک 188 نفر، فشم 150 نفردربندسر 60 نفر، اوشان 58 نفر، آبنیک 40 نفر، گرمابدر 38 نفر، زایگان 30 نفر، آهار 20 نفر و ایگل 20 نفر.

اگرچه در ابتدای شکل گیری بسیج و انگیزه ی مردم به لحاظ حضور در صحنه های انقلاب و جبهه و جنگ بر سرعت جذب بسیج تاثیر مثبت داشت، اما هرچه از پایان جنگ فاصله گرفتیم از سرعت جذب نیرو در پایگاه های مقاومت کاسته شد.

آنچه امروزه مورد دغدغه های فرزندان انقلاب است، شاید با گذشت سه دهه از انقلاب این سوالات ذهن مارا مشغول کرده که آیا جوانان ما انقلاب را همانگونه درک کرده اند که ما خود درک کرده ایم؟ آیا می توان آرمان ها و ارزش های انقلاب را به امانت تحویل آنها بدهیم تا به نسلهای آینده برسانند؟ به چه مقدار جوانان را در مسیر انقلاب قرار دادیم تا اگر روزی فرشته ی مرگ میان ما و آنان جدایی افکند با خیالی آسوده در بستر خاک قرار گیریم؟ آیا در پایگاه های بسیج آن مقدار نیرو جذب کرده ایم و اسرار انقلاب را به آنان انتقال دادیم که در آینده با آنان نا محرم نباشیم؟ آیا آموزش و پرورش ما دانش آموزان را با ریشه های انقلاب آشنا نموده اند؟ آیا اندیشه های امام را فراگرفته اند و به چه میزان آنان به ارزش های انقلاب پایبند هستند؟ آیا با انفجار اطلاعات که هرروزه و هر ثانیه در سراسر گیتی تداوم دارد، فرزندان ما برای دفاع از دین و باور به هویت خویش وسایل و ابزار و آگاهی های لازم را در اختیار آنان قرار داده ایم؟ آیا جوانان ما ولایت فقیه را می شناسند؟

افرادی که در ابتدای تشکیل این نهاد در فضای آموزشی مشغول به کار شدند، بیشتر با اهداف پاسداری از ارزش های انقلاب بود و اهداف اقتصادی را دنبال نمی کردند اما کسانی که در سالهای بعدی وارد این نهاد شدند اگر چه اکثرا معتقد و مومن و انقلابی بودند، اما تفکر ابتدای انقلاب و به قول معروف پنجاه و هفتی نبودند مشاهده می شد که افرادی دانشجو جذب آموزش و پرورش می شدند که آنها برای دریافت حداقل حقوق در کنار دروس دانشگاهی به عنوان نیروهای حق التدریس مشغول به کار می شدند. بعضی نیز به عنوان امور تربیتی یا دبیران دینی و قرآن بدون هیچ زمینه و آگاهی وارد کلاس می شوند. به عنوان مثال دانشجوی رشته ی مکانیک جهت تدریس دروس دینی و قرآن در نظر گرفته می شد و یا بلعکس.

بدون شک هیچگونه آثار مثبتی در پرورش بلوغ و توانایی های دانش آموزان مشاهده نمی شود، بلکه همواره نتایج معکوس هم در بعد آموزش و هم در بعد پرورشی به دنبال خواهد داشت. مشکل بعدی در آموزش و پرورش این است که حفاظت از انقلاب در مدارس را بیشتر در چارچوب امور تربیتی و پرورشی می دانیم در صورتی که ریشه های انقلاب و تشکیل انقلاب و بلاخره تاریخ معاصر ایران که سرانجامش به پیروزی انقلاب می انجامد در دست و زبان و تفکر دبیران تاریخ و علوم اجتماعی است.

اگر چه سوالات زیادی ذهن جوانان ما را فرا گرفته و سعی می شود به سوالات دانش آموزان، جوانان و نوجوانا پاسخ منطقی و قانونی داده شود اما احساس می شود آنها کاملا ارضا نمی شوند. اکثر این سوالات در زمینه ها ی اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، مطبوعات، نظام آموزشی، ارزش های انقلاب، جریانهای سیاسی، روابط خارجی است.

امیدواریم که افرادی متخصص اینگونه سوالات را دسته بندی و در فرصت های مناسب به پاسخ گویی منطقی برآیند تا در آینده جوانانی پرشور و با نشاط و دارای اهدافی مقدس و متعالی داشته  باشیم.