ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
حرف (ص)
صاب خُنَه (sabxonah ): صاحب خانه
صاحاب (sahab ): صاحب
صاحاب بَمِرد (sahab bamerd ): صاحب مرده، نفرین خطاب به مال (حیوان) یا وسایل کسی، کنایه از مال یا باغ و یا مزرعه ای که صاحبش به آن رسیدگی نمی کند.
صاحاب عَزا (sahab aza ): کسی که عزادار از دست دادن بستگان یا دوستانش است.
صاحاب کار (sahab kar ): کارفرما
صادقَلی (sadyali ): صادقعلی
صاعقَه (saeyah ): صاعقه
صاف کُردَن، صاف هاکُردَن (saf kordan ): صاف کردن، صاف کردن آسمان از ابر، تراشیدن ریش
صاف بَویئَن (saf bavian ): صاف شدن
صاف و سادَه (saf o sadah ): بی آلایش و ساده
صاف و صادِق (saf o sadey ): بی آلایش و راستگو
صافِن، صافین (safen ): گردوی تازه با پوست سبز
صُب کُردَن (sob kordan ): صبح کردن
صُب بَویئَن (sob bavian ): صبح شدن
صُبحُنَه (sobhonah ): صبحانه
صَبراکُردَن (sabrakordan ): صبر کردن
صَبر بیموئَن (sabr bimuan ): صبر آمدن، اتفاقی عطسه کردن
صَحرا (sahra ): مزرعه، کنایه از بیرون از آبادی
صَحنَه (sahnah ): صحنه
صِدا بَکِتَن ( seda baketan): صدا افتادن
صِدا بِدائَن ( seda beda an): صدا دادن
صِدا بَزوئَن (seda bazuan ): صدا زدن
صِدا بَکُردَن (seda bakordan ): (ایجاد) صدا کردن، آوازه اش بلند شدن
صِدا بُلَند کُردَن (seda boland kordan ): صدا بلند کردن
صِدا به صِدا بَرسیئَن ( seda be seda baresian): صدا به صدا رسیدن
صِدا دیرگا اوردَن ( seda dirya urdan): صدا در آوردن
صِدا دیرگا بیموئَن (seda dirya bimuan ): صدا در آمدن
صِدا کُردَن (seda kordan ): صدا کردن
صَدَقَه، صَقَدَه ( sadayah): صدقه
صَدَمَه (sadamah ): صدمه
صَدَمَه بَخوردَن (sadamah baxordan ): صدمه خوردن
صَدَمِه بَدیئَن (sadamah badian ): صدمه دیدن
صَدَمِه بَزوئَن (sadamah bazuan ): صدمه زدن
صَرافَت (sarafat ): توجه
صَرافَت بَویئَن (sarafat bavian ): متوجه شدن
صَرفَه (sarfah ): صرفه
صَرفَه جو (sarfah ju ): صرفه جو
صَرفَه داشتَن (sarfah dastan ): سود داشتن
صَرفَه کُردَن (sarfah kordan ): سود کردن
صَفا کُردَن ( safa kordan): صفا کردن
صَف بَکِشیئَن (saf bakesian ): صف کشیدن
صَف دَوِستَن (saf davestan ): صف بستن
صَفَه ( safah): صفحه
صَلات ظُهر (salat zohr ): سر ظهر، راس ظهر
صَناری ( sannari): دوشاهی و برابر با یک دهم قران
صِندُق، صُننُق (sendoy ): صندوق
صِندُق خُنَه (sendoy xonah ): صندوق خانه
صِندُقَک (sendoyak ): ظرفی چوبی با کفی مستطیلی و چهار وجه ذوزنقه ای بلند برای نگهداری و حمل میوه که بعدها جعبه جایگزین آن شد.
صَندَل (sandal ): کفش
صواحی ( sevahi): صبح
صورَت بِدائَن (surat beda an ): صورت دادن، انجام دادن
صورَت بَیتَن (surat baytan ): صورت برداشتن، یادداشت کردن
صیغَه ( siyah): صیغه
صیغَه بَخوندَن (siyah baxundan ): صیغه خواندن
صیغَه کُردَن (siyah kordan ): صیغه کردن
صیغَه بَویئَن (siyah bavian ):صیغه شدن
---------------------
حرف (ض)
ضامِن بَویئَن ( zamen bavian): ضامن شدن، ضمانت کردن
ضایع(ضایه) کُردَن (zaye kordan ): از بین بردن، فاسد و خراب کردن
ضایع(ضایه) بَویئَن (zaye bavian ): از بین رفتن، فاسد و خراب شدن
ضَجَّه (zajjah ): ضجه، ناله و زاری
ضًجَّ مورَه (zajjah murah ): اظهار درد و بدبختی کردن
ضَرب بَخوردَن (zarb baxordan ): ضربه خوردن، آسیب خوردن
ضَرب بَدیئَن (zarb badian ): آسیب دیدن
ضَرب بَزوئَن (zarb bazuan ): ضرب نواختن
ضِرط (zert ): صدای بیرون آمدن باد از شکم
ضِرط دَرشیئَن ( zert darsian): بیرون آمدن باد از شکم، کنایه از ناتوانی در انجام کاری
ضَعیف بَویئَن (zaeif bavian ): ضعیف شدن
ضَف (zaf ): ضعف
ضَف بَزوئَن (zaf bazuan ): ضعف زدن
ضَف بوردَن (zaf burdan ): ضعف رفتن
ضَف کُردَن (zaf kordan ): ضعف کردن
ضَفط کُردَن (zaft kordan ): ضبط کردن
ضفط و رَفط کُردَن (zaft o raft kordan ): ضبط و ربط کردن، سرو سامان دادن
ضَلَر (zalar ): ضرر
ضَلَر بَخوردَن (zalar baxordan ): ضرر خوردن
ضَلَر بَدیئَن (zalar badian ): ضرر دیدن
ضَلَل بَدیئَن (zalal badian ): ضرر دیدن
ضًلَل بَرِسیئَن (zalal baresian ): ضرر رسیدن
ضًلل بًزوئَن (zalal bazuan ): ضرر زدن
ضَلَل بَکُردَن (zalal bakordan ): ضرر کردن
ضُماد (zomad ): پماد زخم، دارو و آنچه بر زخم می مالند
ضُماد بَزوئَن (zomad bazuan ): دارو زدن
ضُماد بِمالیئَن (zomad bemalian ): پماد مالیدن
ضُماد دَوِستَن ( zomad davestan): بستن زخم
ضَمَّه (zammah ): ضمّه، پیش
ضَمیمَه (zamimah ): ضمیمه
ضیق (ziy ): تنگ، فشار
والله علیم حکیم
سعید فهندژی سعدی