جشن مبعث مبارک باد

اقراء باسم ربک الذی خلق 

جشن مبعث رسول خوبی ها بر تمامی مسلمانان جهان مبارک باد

نماز جمعه شیراز

  دیروز با فرشتگان همراه شدم و گوش به فرامین شیطان ندادم و با عزمی جزم آماده ی رفتن به نماز جمعه شدم.با وضو جسمم را صفایی دادم و پاشنه ی کفش هایم را بالا کشیدم و قدم به قدم تا سر کوچه رفتم و منتظر اتوبوس شدم.اتوبوس تا مرا دید بر سرعتش افزود و وقتی سوار شدم سرعتش را از یک لاک پشت هم کمتر کرد.پیش خود می گفتم عیبی ندارد ما که عجله نداریم همین سوار شدن هم جزء نماز به حساب می آید.بالاخره خیابان ها را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشتیم و به پایانه ی شهید دستغیب رسیدیم.از آنجا همراه مومنین به راه افتادیم و خودمان را درب اصلی نماز جمعه رساندیم. همزمان با ورود ما سخنران قبل از خطبه ها صحبت هایش تمام شده بود و با شروع اذان ظهر خطیب محترم جمعه حضرت آیت الله ایمانی صحبت هایش را شروع کرد. محور صحبت هایش در خطبه ی اول پیرامون عدل و قسط و تبعیت از قانون بود.محور صحبت های خطبه دوم در رابطه با مناسبت های ایام هفته از جمله:17رجب سالروز شهادت حضرت احمد بن موسی الکاظم (ع) و همچنین سالروز شهادت حضرت امام موسی بن جعفر (ع)بود.در ادامه خطبه ها در رابطه با صحبت های مقام معظم رهبری در دیدار با کارگران و معلمان و همچنین مذاکرات هسته ای صحبت کردند.

در پایان نماز راهپیمایی نمازگزاران از درب اصلی مصلی تا سه راه نمازی برگزار شد که در این راهپیمایی شعارهای مرگ بر آمریکا، آل سعود و سر داده شد. 

السلام علیک یا سید میر احمد بن موسی الکاظم (ع)

به مناسبت ۱۷ رجب سالروز شهادت حضرت احمد بن موسی (ع) مراسم مختلف عزاداری در شیراز و به خصوص صحن مطهر آن حضرت برگزار شد. در سعدی هم مراسم تعزیه در مکان خانه ی تعزیه در شرق آرامگاه برگزار شد. 

روز پدر گرامی باد

روز پدر هم با تمامی پدری اش آمد و مثل روز مادر گذشت.برخی هدایایی از فرزندان، نوه ها، نتیجه ها و نبیره ها گرفتند و برخی هم با یک تبریک و روبوسی و برخی هم از راه دور دستی برآتش تلفن گذاشتند و حال و احوالی پرسیدند.پدران از لحاظ سنی چند دسته اند.مردانی که به تازگی پدر شده اند، مردانی که چند پدری را تجربه کرده اند، مردانی که غیر از پدری، پدربزرگی را هم چشیده اند و پدرانی که نتیجه و نبیره هم گیرشان آمد.این روزها مردانی که تازه پدر شده اند تمامی حواسشان به آینده نزدیک فرزندشان هست که چگونه بتوانند کودکان خودشان را بزرگ کنند.پدرانی که تجربه دارند نوک دیدشان را گسترش داده و به آن فکر می کنند که فرزندانشان بعد از فارغ التحصیل چه باید بکنند.پیران سالخورده هم در فکر دارو و دوا از این مطب به آن مطب در حرکتند و گاهی روز شمار تقویمشان را مرور می کنند.دیروز چه بود و امروز چه شد. خلاصه با تمام این پدران لذت زندگی را احساس می کنیم.