اربعین

 اربعین هم از راه رسید و به امیدم رسیدم ، حسین جانم.

فکر نمی کردم جا پای جابر بزارم بیایم کربلاتو ببینم، حسین جانم.

در سایه سار زینب بشینم و از دور نگاهی به کاروان بکنم، حسین جانم،

شور و عشق عاشقان را ببینم چگونه سر از پا نمی شناسند. حسین جانم.

گرمی آفتاب و بدی راه و خار مغیلان را به جان بخرند و به دیدار تو آیند. حسین جانم.

عاشقی دیده ام بچه قنداقی آورده در راه

پیرمردی و پای لنگ و عصا در دست می دویده

پیرزنی تنها با کوله باری از راه می رسیده

فکر نمی کردم اینچنین صحنه هایی  ببینم، حسین جانم

هیچی از پذیرایی کمبود نداشتیم

از آب و  نان و برنجها و شربت

از چای و حلوا و خرمای  پر شهد

ریخت و پاش و زمین شد یکسر زباله

فکر آن بودم که زینب چگونه این همه راه را دویده

این ره پر فراز و نشیب را با آن همه مصائب طی کرده

نماز جمعه در تبیین مقام معظم رهبری

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در دیدار ائمه ی محترم جمعه در بخشی از سخنان خود فرمودند: رفتار و عمل ائمه‌ی جمعه باید به‌ گونه‌ای باشد که مردم از آن، دین، تقوا، صداقت و انقلابی‌گری را استشمام کنند.
ایشان «مردمی بودن و انس با مردم به‌صورت واقعی و غیرتصنعی» را از ضروریات سلوک عملی ائمه‌ی جمعه برشمردند و افزودند: پیگیری مشکلات مردم با چهره‌ی باز و گشاده، اجتناب از رفتن به سمت صاحبان ثروت و قدرت و افراد چرب‌زبان، و مراقبت از نزدیکان و فرزندان، از موارد مهم در سلوک عملی ائمه‌ی جمعه است.

صد بوسه باید بر این دهان زد که گوید گفتار  عالمان دینی باید همانند کردارشان باشد. نکند ما به مثل همان جمله ی امام محمد غزالی باشیم که فرمودند: روزگاری علما بیدار بودند و مردم خفته و ...

عالمان دینی واقعی و امامان جمعه های متقی هر کدامشان بسان یک ستاره ای می ماند که نمونه ای از درخشندگی  رهبری را در هر مرز و بوم در ذهن مردم تداعی می کند. باید زبان، گفتار و کردار امامان محترم جمعه به گونه ای باشد که مردم احساس کنند که نمونه ای از خط و مشی و رفتار رهبری را ملاحظه می کنند. انشاءالله.

قوه ی قضاییه متحول می شود

قوه ی قضاییه یکی از ارکان اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران است. قوه ی قضاییه اگر سالم باشد و سالم بماند کشور سالم و پا برجامی ماند. به یمن انتخاب اخیری که توسط مقام معظّم رهبری در راس قوه ی قضاییه انجام شد، امیدواریم این دستگاه قضایی بتواند در شان مردم عدالتخواه و عدالت جوی ایران اسلامی باشد. به نظر می رسد 90 در صد از کسانی که با انقلاب زاویه پیدا کردند به خاطر بدبینی هایی است که برخی افراد به ویژه کسانی که در رده های بالای نظام قرار دارند در دل مردم قرار دادند. برادری و برابری یکی از اصول اولیه ی انقلاب بود که در لابلای شعار امام و مردم دوران انقلاب موج می زد. یکی از اصول قطعی و بدون هیچ تفسیر، بریدن دست های افرادی است که به هر نحوی از بیت المال دزدی کردند. اختلاس، دزدی، چپاول گری، فیش های نجومی، رشوه، زیرمیزی  و هزاران ترفند برای رسیدن به دنیای خیالی و پوچ از جمله فسادهای یکی دو دهه ی اخیر است که به خوبی توانست تا حدودی تیشه به ریشه ی افکار مقدس و سالم مردم انقلابی بزند. انقلابیون از ابتدای امر می دانستند که دشمن بیرونی نمی تواند بر ما پیروز شود و این بی خبران مار در آستین  داخلی و دوستان ناآگاه هستند که با عملکرد خودشان ضربه های کاری می زنند. وقتی مسوولی با یکی دو پست و مقامی که به دست می آورد یک شبه ره صد ساله را می پیماید و از لحاظ مالی به عالیترین مقام قدرت اقتصادی می رسد، برای مردم باورش کمی مشکل می شود. اگر چه مسوولان قبلی کمی تا حدودی با این کارها مبارزه می کردند، اما انگاری یا نمی توانستند و یا نمی خواستند ریشه ی اینگونه فسادها برچیده بشود. امروزه با انتخاب مردی از  جنس مردم، متقی، مبارز، مدیر، قانون دان، ولایتی، انقلابی جناب آقای رییسی این پست حساس و کمر شکن را بر عهده گرفته است تا بتواند دوباره همچون احمدی نژاد با فساد مبارزه نماید و دامنه ی عدالت را حداقل در ایران اسلامی گسنرش بدهد. امیدواریم ایشان با توکل بر خدا و حمایت همه ی عدالتخواهان بتواند در این راه پیروز و موفق گردد. انشاءالله

     رهبر معظم انقلاب اسلامی  امروز به مناسبت هفته ی قوه قضاییه در جمع خانواده ی بزرگ قوه ی قضاییه سخنان ارزشمندی را بیان فرمودند و راهکارهای مفیدی در پیشبرد اهداف قضایی ایران اشاره نمودند.
ایشان با تبریک هفته‌ی قوه‌ی قضائیه و تجلیل از شخصیت شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی به‌عنوان بنیان‌گذار دستگاه قضائی در نظام اسلامی، گفتند: شهید بهشتی، انسانی صاحب فکر و اراده، قوی، منضبط، اهل کار، با نشاط و به معنی واقعی یک نعمت بزرگ بود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اهمیت قوه‌ی قضائیه را مبتنی بر وظیفه‌ی اصلی آن یعنی «اقامه‌ی عدل» دانستند و افزودند: قوه‌ی قضائیه در نظام جمهوری اسلامی همچون نهالی جدید روزبه‌روز رشد کرده و در دوره‌های مختلف پیشرفتهایی داشته است که در دوره‌ی جدید نیز باید نسبت به دوره‌های قبل، پیشرفت و آورده‌ی جدیدی داشته باشد.
ایشان با تأکید بر اینکه مهم‌ترین مأموریت قوه‌ی قضائیه در دوره‌ی جدید، «ایجاد تحول در چارچوب اصول اسلام و قرآن و قانون اساسی» است، خاطرنشان کردند: تحول به معنای استفاده از شیوه‌های کارآمدتر و مؤثرتر و بهینه شدن شیوه‌های قبلی و همچنین رفع نقصها، خلأها و اشکالات گذشته است.
ایشان در ادامه با اشاره به وظایف گسترده‌ی قوه‌ی قضائیه در قانون اساسی و جایگاه بسیار مهم این قوه افزودند: «احیای حقوق عامه که گستره‌ی وسیعی از اقتصاد و امنیت تا عرصه‌ی بین‌المللی را در بر میگیرد»، «گسترش عدل و آزادی‌های مشروع»، «پیشگیری از وقوع جرم» و «نظارت بر حُسن اجرای قانون» از جمله‌ی این وظایف مهم است که اجرای آنها نیازمند شیوه‌های نو و ابتکاری و انسانهای توانا است.
رهبر انقلاب اسلامی یکی دیگر از وظایف مهم قوه‌ی قضائیه را «مبارزه‌ی سخت‌گیرانه با فساد» در درون قوه و در خارج از قوه برشمردند و تأکید کردند: مبارزه با فساد در دورن قوه‌ی قضائیه در اولویت است زیرا حتی یک عنصر ناباب در دستگاه قضائی میتواند زحمات قضات شریف و پاک‌دامن و کارکنان امین این قوه در سراسر کشور را مخدوش کند و تأثیرات مخربی بر جای بگذارد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گفتند: گناه فردی که مسئول مبارزه با فساد است و دچار فساد میشود، چند برابر و نابخشودنی است، بنابراین در این موضوع سخت‌گیری شود.
رهبر انقلاب «تصویرسازی از قوه‌ی قضائیه در افکار عمومی» را بسیار مهم خواندند و افزودند: باید در این زمینه کاملاً مراقب و هوشیار بود چراکه برخی حوادث ممکن است خصوصیات یک قوه‌ی قضائیه‌ی خوب یعنی شرافت، صداقت و عدالت را در چشم مردم، برعکس جلوه دهد.
ایشان در تبیین خصوصیات ضروری دستگاه قضا در افکار عمومی تأکید کردند: دستگاه قضا در چشم مردم باید در «انتصابات، احکام، گفتار و رفتار» دارای «حکمت» باشد و مردم کارهای این قوه را متکی بر «کار علمی و کارشناسی» ببینند.
رهبر انقلاب، دقت در انتصابات قضائی را مهم برشمردند و با استناد به فرمان امیر مؤمنان به مالک اشتر درباره‌ی انتخاب برترین مردم برای قضاوت افزودند: مسئولان و مدیران قضائی، این فرمان تاریخی را حتماً مطالعه کنند و در انتصابات و گزینش‌ها خصوصیاتی را که امیر مؤمنان مورد تأکید قرار داده، ملاک عمل قرار دهند.
پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی در گزارشی با گرامیداشت یاد و خاطره‌ی شهید آیت‌الله بهشتی، ضمن ارج نهادن به تلاشهای صورت‌گرفته در قوه‌ی قضائیه در ادوار گذشته، خاطرنشان کرد: تحول در دستگاه قضائی که خواست رهبری، همه‌ی مردم و کارکنان دستگاه قضائی است، ضرورت دارد.
رئیس دستگاه قضائی با اشاره به آمادگی قضات و کارکنان قوه‌ی قضائیه برای تحول زمان‌بندی‌شده در این دستگاه، افزود: ما در دستگاه قضائی به دنبال کاهش جمعیت کیفری، کاهش ورودی پرونده، اصلاح نظام دادرسی و برطرف شدن موانع فرایند دادرسی هستیم.
رئیس قوه‌ی قضائیه، «امیدآفرینی در همه‌ی لایه‌های اجتماعی» را لازمه‌ی تحول دانست و افزود: تلاش میکنیم دستگاه قضائی ملجأ و پناهگاه مردم شود.
حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی گفت: قوه‌ی قضائیه وظیفه‌ی نظارت بر اجرای صحیح قانون و نظارت بر حُسن اجرای امور را بر عهده دارد و این قوه در موضوع حقوق عامه به‌عنوان مطالبه‌گری جدی، اقدام خواهد 
رئیس قوه‌ی قضائیه از فعال شدن بخشهای مبارزه با فساد بویژه فساد اقتصادی در چارچوب بیانیه‌ی گام دوم خبر داد و خاطرنشان کرد: خود را موظف میدانیم که با همه‌ی قوا و بخشهای حاکمیتی، همکاری و همیاری کنیم و با صدور حکم عادلانه، متجاوزان به قانون و حقوق مردم و بیت‌المال را سر جای خود بنشانیم.

آموزش و پرورش میگون به بهانه ی روز معلم 98

     فرهنگی: در بخش فرهنگی می­توان میگون را در برخی از مسائل پیشتاز رودبارقصران دانست. مکتب خانه­ها، تاسیس مدارس به سبک جدید، ورود سپاهیان دانش، توزیع روزنامه­های کیهان و اطلاعات ... و هم چنین تاسیس کتابخانه در میگون از جمله اقدامات فرهنگی در محل است که بی تردید در اشاعه­ی فرهنگ و ارتقاء سطح دانشِ مردم و به خصوص طیف جوان و نوجوانان تاثیر مثبتی داشته و دارد. میگون از یک بار فرهنگی بالا و والایی برخوردار است که می­توان در این زمینه مدّعی شد و به آن افتخار کرد. نمایش عروسکی (روحوضی سیاه بازی) در میگون نو (نفت چشمه) مربوط به قبل از انقلاب، خوانندگی شعری از میگون توسط تاجیک مربوط به قبل از انقلاب با مطلع «یادت میاد تو میگون»، زادگاه اجدادی عبّاس کیارستمی کارگردان مشهور کشور و جهان، فیلمبرداری از چندین فیلم­های کوچک و بزرگ توسط کارگردانان مطرح کشور در میگون مربوط به قبل و بعد از انقلاب، از جمله ساخت فیلم سه ماه تعطیلی، توصیف میگون به زبان شعر توسط چند تن از شعرای نامدار، تاسیس فرهنگسرا با همکاری شهرداری و شورای شهر، انتشار ماهنامه­ی قصران با همکاری شهرداری و شورای شهر و تنی چند از فرهنگ دوستان میگون، از جمله کارهای فرهنگی در میگون است.

     در حوزه­ی آموزش و پرورش به سبک قدیم و جدید، میگون و میگونی­ها حرفی برای گفتن دارند. معلوم نیست اولین مدرسه رودبارقصران، در کجا و در چه سالی ساخته شد. امّا به نقل از بزرگان میگون، ملّا رجبعلی حیدری که اصالتاً از دونگا و کلبنگای مازندران بود، به اتّفاق خانواده به میگون دعوت می­شود. ایشان ضمن این که در لباس روحانیِت به نماز و وعظ و خطابه می­پرداخت، مکتب خانه‌ای هم داشت که برخی از افراد برای آموزش قرآن، عربی، بوستان و گلستان از ایشان کمک می­گرفتند. فرزندان ایشان شیخ محمّد (از یک همسر) شیخ حسن، شیخ علی و شیخ مرتضی (از همسر دیگر) بودند. خانم سیّده بتول باغِ گلی همسر شیخ علی اولین زن معلّم قرآن بود. آقا جواد، آقا مجتبی، آقا مصطفی و حاج ابوالقاسم حیدری، فرزندان شیخ مرتضی هستند. مینا، مسعود، محبوب، منصور، ناصر و دکتر محمد، فرزندان حاج ابوالقاسم حیدری هستند که همگی به واشنگتن آمریکا مهاجرت کردند. دکتر محمد حیدری در آنجا بیمارستانی را اداره می­کرد و بعد از فوتش در همان‌جا هم مدفون می­شود. پیشوند نام حیدری­ها، از ملّا به شیخ و بعد به آقا رسید.

      بعدها شیخ‌رضایی که اصالتاً از نَسِن مازندران بود به عنوان روحانی در میگون ساکن شد. روحانیونی که در محل بودند علاوه بر اقامه­ی نماز، وعظ، سخنرانی و کلاس­های قرآن در نوشتن عقدنامه­ها و اسناد ملکی هم فعّالیّت می­کردند.  در حدود سال­های 36 و 37 شخصی به نام تقی لطفی در میگون به تدریس می­پرداخت. نامبرده در سال 37 فوت می­کند و در قبرستان قدیمی نرم خاکک مدفون می­شود. بعد­ها مدرسه­ای به سبک جدید و به صورت مختلط در بالامحل منزل حاجی آقاجان سالارکیا، کار آموزشی خود را شروع کرد. بعضی از اولیا به خاطر همین اختلاط از تدریس فرزند دخترشان جلوگیری می‌کردند. آموزش تا ششم نظام قدیم (سیکل) بود. هرکسی مدرک سیکل می‌گرفت، آمادگی لازم برای استخدام کار دولتی داشت. بعضی از جوانان آن زمان با گرفتن همان مدرک به استخدام ارتش در آمدند.

     پس از آن منزل حاج زین‌العابدین سالارکیا در بازارچه­ی قدیم میگون برای آموزش پسرانه در نظر گرفته شد. از آن تاریخ به بعد مدارس دخترانه و پسرانه از هم جدا شد. در دوره­ی بعدی مدرسه­ی پسرانه به سادات‌محل منزل حاج مظفر الهوردی و حاج صادق الهوردی انتقال داده شد. دوره­ی (متوسطه) هفتم تا دوازدهم هم در میگون راه اندازی شد

     در اواخر سال 40 بود که دبیرستان خواجه نصیر طوسی در ایستگاه میگون ساخته شد. ما جزء اولین دانش‌آموزانی بودیم که از مدرسه‌ی منزل جاج صادق اللهوردی با صف به این مدرسه وارد شدیم و هم چنین جزء آخرین نفرات دوره نظام قدیم بودیم. بعد از ما نظام قدیم برچیده شد و کلاش ششم ابتدایی هم حذف شد و دوره‌ی راهنمایی جای آن را گرفت. مدرسه­ی دخترانه‌ای در بالامحل میگون احداث شد و دانش آموزان دختر هم به مکان جدید منتقل شدند و منزل اجاره­ای جناب سالارکیا تحویل داده شد. پس از آن مدرسه­ی پسرانه­ی دیگری در ایستگاه میگون پشت درمانگاه قدیمی در ابتدای سربالایی جادّه­ی قبرستان بنا گردید. دبیرستان را به آن مکان منتقل کردند و فضای دبیرستان را به مدرسه­ی ابتدایی پسرانه اختصاص دادند. در دبیرستان میگون تنها رشته­ی ادبی تدریس می­شد. اگر دانش آموزی می­خواست در رشته‌های دیگر به تحصیل ادامه بدهد، باید برای ادامه­ی تحصیل به تهران می­رفت. رفتن به تهران برای همه میسّر نبود، به همین دلیل و بالاجبار اکثریّت قریب به اتّفاق در همان رشته­ی ادبی نظام قدیم ادامه تحصیل می­دادند. بعضی­ها هم تا ششم ابتدایی بیشتر ادامه نمی­دادند. چون می­توانستند با همین مدرک در بعضی از ادارات و به خصوص در ارتش استخدام شوند. با توجّه به این که در دوره­ی دبیرستان، دانش‌آموزانِ روستاهای رودبارقصران هم به مدرسه­ی میگون می­آمدند، احتمالاً در رودبارقصران همین یک دبیرستان بیشتر نبود. امتحانات به صورت سه نوبتی برگزار می­شد. امتحان نوبت سومِ کلاس ششم دبیرستان به صورت نهایی و آن هم در یکی از مدارس تجریش تهران برگزار می­شد. بعد از انقلاب برای دانش‌آموزان دختر هم مدرسه‌ای جنب همان مدرسه بنا شد و پس از آن بود که مدرسه­ی ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان از هم جدا شدند.

     بعد از انقلاب سیر مدرسه سازی در میگون گسترش یافت. دبیرستان خواجه‌نصیر طوسی قدیم، که مدّتی مدرسه­ی ابتدایی نظامی‌گنجوی به آنجا منتقل شد، توسعه یافت. سالنی ساخته شد که از آن برای نمازخانه و سالن جلسات استفاده می­کردند. برخی از افراد خیّر میگونی با وقف زمین­هایی برای ساخت مدرسه اقدام نموده و با همّت مسوولین و مردم مدارسی در میگون نوسازی و ساخته شد. در این زمینه می­توان از مدرسه پروین اعتصامی که در ابتدای انقلاب بنا گردید اشاره کرد. در این زمینه بسیج و انجمن اسلامی میگون فعّالیّت چشم‌گیری داشتند.

     در ابتدای سربالایی نرم خاکک (محل قبرستان قدیم) در بالامحل میگون، مدرسه­ی راهنمایی پسرانه­ی آزادگان احداث شد. این مدرسه از سرویس بهداشتی مناسبی برخوردار نبود. هم‌چنین حیاط مدرسه کوچک بود. در سال 80 زمین وقفی و منبع آب قدیمی میگون که در جنب مدرسه قرار داشت، به فضای مدرسه اضافه شد و هم چنین سرویس­های بهداشتی هم در این بنا احداث شد.

     در اوایل سال 80 مدرسه‌ای در بالامحل جنب مخابرات ساخته شد که امروزه از این فضا برای دبیرستان دخترانه­ی آزاده استفاده می­شود. مکان قبلی مدرسه دخترانه آزاده به مدرسه­ی ابتدایی پسرانه تبدیل شد.

     ملکی که مرحوم حاج زین‌العابدین سالارکیا در بالامحل میگون وقف مدرسه نمود، از جمله­ی این بناهای فرهنگی تعلیم و تربیّت است.

     با انتصاب جناب آقای رحمت‌اله سلیمان میگونی به عنوان نماینده­ی آموزش و پرورش بخش رودبارقصران، سیر ساخت و ساز مدرسه شدّت بیشتری به خود گرفت. در ارتباط با گسترش فضاهای آموزشی جناب آقای سلیمانی تلاش وافری از خود نشان دادند که جای تقدیر و سپاس دارد، امّا در رابطه با کیفیّت رشد فرهنگ و کمیّت دانش آموزان رشد چشمگیری نداشت که باید توسط کارشناسان و تحلیلگران فرهنگی مورد تحقیق و شناسایی قرار بگیرد. قبل از دهه­ی شصت دانش‌آموزان غیر بومی از روستاهای دور و نزدیک به مدارس میگون می­آمدند و بر می­گشتند. امروزه این مورد وجود ندارد. برخی افراد مشهوری که در میگون زندگی می­کنند، دانش آموزان خودشان را در مدارس میگون ثبت نام نمی­کنند. میز و صندلی‌ها به مراتب کمتر از دانش آموزان است.!!!

     معلّمان: از اولین معلّمانی که به صورت کلاسیک در میگون و هم چنین رودبارقصران شروع به فعّالیّت کردند، اطلاع و آگاهی ندارم, امّا می­دانم یکی از اولین معلّمان به نام تقی لطفی که در میگون فعالیت آموزشی داشت، دار فانی را وداع نمود و در قبرستان قدیمی بالامحل میگون در همین مکانی که امروزه مدرسه­ی راهنمایی پسرانه آزادگان در آن جا بنا گردید مدفون شد. در اواسط سال 70 تصمیم داشتیم با هماهنگی آموزش و پرورش و شورای اسلامی و بسیج، مکان مورد نظر را که در ابتدای در ورودی جنوبی مدرسه قرار دارد، برای یادبود به نام همان معلّم مقبره­ی کوچکی بنا نموده و به عنوان یکی از اولّین معلّمین منطقه در روز معلّم همان سال برنامه­ی ویژه­ای داشته باشیم. متاسّفانه این کار هم مثل خیلی از کارهای دیگر انجام نشد، ولی آن چه مسلم و قابل دسترس است، می­توان از مرحوم حاج محمّد‌علی گشتاسب‌میگونی، حاج سیّد‌عظیم میراسماعیلی، حاج حسن کیارستمی، حاج نجف الهوردی و حاج خسرو صفری از بومیان و آقایان: توکّلی و دشتی به عنوان داماد میگونی‌ها به عنوان اولین معلّمان نام برد.

     خیل زیادی از دانش‌آموزان میگونی که از آموزش و تربیت همین پیشکسوتان پا به عرصه­ی علمی و فرهنگی گذاشتند و وارد عرصه تعلیم و تربیت شده و به افتخار معلّمی درآمدند؛ می­توان از این فرهیختگان نام برد:

     آقایان: قربانعلی کیارستمی، خسرو ایوب‌میگونی، محمد‌ابراهیم شمس‌الدینی، سید‌داود میرمحمدی، غلامعلی کیارستمی، حسین کیارستمی (عباس)، قدرت‌اله شعبانی، محمود علیخانی، آیت‌اله کربلایی‌محمدی، عباس میکانی، ستّار میکانی، یونس حیدری، سید‌طاهر میراسماعیلی (سید صدرا)، علی شمس‌الدینی، مسیح‌اله کیارستمی، غلام سلیمان‌میگونی، فضل‌اله کیارستمی، همایون گشتاسب‌میگونی، محمد گشتاسب‌میگونی، فرهاد کیارستمی، رحمت‌اله سلیمان‌میگونی، فیض‌اله سالارکیا، ماشاءاله کیارستمی، سعید فهندژی‌سعدی، سید‌ابوالقاسم میرمحمدی، سید‌یحیی میرمحمدی، فرهنگ حیدری، سعید سلیمانی، نقی خان احمدی، عزیزاله رجبی، هوشمند سلیمانی و ...

     خانم­ها: سیّده شهین میرمحمدی، سیّده محبوبه­ میرمحمدی، فرشته­ شمس‌الدینی، فرزانه شمس‌الدینی، فتّانه شمس‌الدینی، سیمین سالارکیا، پوران کیارستمی، بتول سلیمان‌میگونی، فریده سلیمان‌میگونی، شهربانو کیارستمی، الهه شاهرخ‌آبادی، فریده کیارستمی، معصومه کیارستمی، شیرین سلیمان‌میگونی، ساره شمس‌الدینی، شهین خشرو، نسرین میرمحمدی و ...

     یکی دیگر از کارهایی که قرار بود در میگون انجام شود، تجلیل و قدردانی از پیشکسوتان عرصه­ی فرهنگی و تعلیم و تربیّت بود که این امر هم تا آن زمان انجام نشد. امروزه نه تنها از میگون بلکه در تمام روستاهای بخش رودبار قصران دانشمندانی کوچک و بزرگ وجود دارند که الفبای خواندن را از این پیشکسوتان آموخته­اند. آن‌ها مایه­ی مباهات و افتخار هستند. کاش در طول سال یک روزی را برای همایش در نظر می­گرفتند و از افرادی که از نظر علمی به مقام­های بالا می‌رسیدند، به جامعه رودبارقصران معرّفی می­کردند. یک زمان افتخار ما میگونی­ها در این بود که بیشترین معلّمین بخش رودبارقصران از میگون بود. من تا آخر عمر مدیون معلّمان خودم هستم. امیدوارم همواره مورد لطف و عنایت حق تعالی قرار داشته باشند. از راه دور دست یکان یکان آن‌ها را می­بوسم و امید دارم پیشانی شان بلند، روزگارشان سبز و آینده شان رو به تعالی باشد.