شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

در باره جوانان

در باره جوانان

اندیشمندان دوره عمر آدمی را به دسته های مختلفی تقسیم کرده اند.بعضی ها به سه دسته، بعضیها به شش دسته و بعضی ها به نه دسته اعتقاد داشته اند. روایتی هم از پیامبر گرامی اسلام وجود دارد که این تقسیم بندی را بیان نموده است.عمده ترین آنها عبارتند از: دوران کودکی ، دوران نوجوانی، دوران جوانی ، دوران میان سالی و دوران پیری .هر دوره از عمر انسان یک ویژگیهای خاصی دارد.اگر همانگونه که علما و دانشمندان اعتقاد داشته اند در هر دوره ای مطابق با شرایط خودش برخورد شود، جامعه هیچگاه دچار مشکل نخواهد شد.در این قسمت مختصری از ویژگیهای دوران جوانی اشاره خواهد شد.

جوان فضیلت پذیر است:مصعب بن عمر جوانی بود که پیامبر(ص) او را برای تبلیغ به سرزمینهای دور می فرستاد.

جوان هویت جو است : تمام تلاش جوان در این است که هویتش را بشناسد و کشف کند. سعی دارد تا بتواند به 3 سوال جواب بدهد. 1 – من کیستم؟ 2 – چه نقشی در جامعه ایفا می کنم؟ 3 – آیا موفق به ایفای نقش خود هستم؟

جوان اضطراب دارد: اضطراب درس و غیره . این اضطراب مقدس است. یکی از معصومین(ع) فرمود: خدا رحمت کند جوانی را که بتواند به سه سوال جواب بدهد: من این؟ فی این ؟ والی این ؟ از کجا آمده است؟ در کجا است؟به کجا خواهد رفت ؟

جوان آرمان گرا است: اگر هدف نباشد ، مقصد و منظوری نیست. در زندان مخوف آلمان بین زندانیان پزشکی بود که ضمن گذراندن دوران محکومیت، تحقیقاتی هم انجام می داد.این پزشک در تحقیقاتش به این نتیجه رسید که زندانیانی که آرمان گرا هستند بیشتر مقاومت می کنند.برعکس زندانیانی که فاقد آرمان هستند زودتر از بین می روند.افسردگی نتیجه بی آرمانی است.می گویند:هر کس بداند که چرا باید زندگی کند، قادر است با هر چگونه ای بسازد.

جوان نگاه بلندی دارد: کودک فقط حال را می نگرد، اما جوان و نوجوان، گذشته، حال و آینده را در نظر دارد.تقدیر و شانس و اقبال را باید از خود دور کرد." لیس الانسان الا ما سعی" تلاش و کوشش توفیق الهی را هم بدنبال دارد. خداوند می فرماید: "والذین جاهدوا فینا و نهدینه سبلنا " اگر در زمین قدم بردارند و تلاش کنند دستشان را می گیریم.

جوان شجاع است: از ویژگیهای دوران جوانی شجاعت است. دشمن هم بدنبال چنین طعمه ای است.سیستم آموزش خانه و مدرسه ما سیستم متمرکز است. این سیستم برای 100 سال پیش کلمبیا است.از گذشته اینطور بود.عادت کردیم که یک نفر حرف آخر را بزند.انسان تشنه آن چیزی است که آن را منع کنند.جوانان و نوجوانان باید در مقابل ویروسهای اجتماعی واکسینه شوند. بعضی اوقات جوان غرق در جوانی است. متوجه نیست.مثل کودک که خطر آتش را نمی داند.اگر اطرافیان مواظب نباشند ، خودش را به خطر می افکند.چون خطر پیرامون را احساس نمی کند.البته این نقطه قوت اوست.چون نمی ترسد. با صداقت و شجاعت حرف می زند.این مقدس است، اما دیگران که به دنبال طعمه می گردند، از این فرد برای ابزار خودشان استفاده می کنند.

امیدوارم جامعه ما با توجه به شناختی که از ویژگیهای جوانی و نوجوانی دارند، با حساسیت و دقت بیشتری با آنها برخورد نمایند.با آنها برخوردی در شان آنها داشته باشند. جوانان ایرانی این قابلیت را دارند تا در تمامی عرصه های علمی، ورزشی و اقتصادی کشور بدرخشند.دولتمردان ما باید به این نکته توجه داشته باشند، قبل از اینکه دشمن در لباس اعتیاد، فرهنگهای منحرف غربی، بیکاری و فقر به سراغ آنها برود، باید با یک برنامه صحیح و منطقی امنیت خاطر را در همه زمینه ها برای جوانان بوجود آورند.جوانان باید بدور از هیچ دغدغه ای سالم و با نشاط باشند.سرافرازی آنها سرافرازی کشور خواهد بود.

       دریافتهای ذهنی از سلسله درسهای استاد روانشناس دکتر شریفی

زبان میگونی (دری – طبری )

 خداوند بزرگ را شاکر هستم که توفیق داده  یک سالی را در استان مازندران شهرستان نوشهر (مزگا ) زندگی کنم .در این یک سال توانستم با افرادی  نجیب ، مهربان و دانشمند آشنا شوم . غیر از دوستان سعی کردم به لحاظ رشته درسی خودم تحقیقاتی پیرامون دریای خزر ، پوشش گیاهی ، جاذبه های گردشگری و تفاوت زبانی میگون و مازندران انجام دهم .  

 

در رابطه با زبان باید بگویم  : در آنجا وقتی من با مردم به زبان میگو نی صحبت می کردم ، هیچگاه پیش نیامد که به درستی جوابی بشنوم .بعضی ها فکر می کردند که می خواهم ادای آنها را در آورم .بعضی ها فکر می کردند می خواهم زبان مازندرانی یاد بگیرم .بعضی ها بدون هیچ عکس العملی با من به زبان فارسی صحبت میکردند .بعضی ها هم لهجه مرا به ترک ها شبیه می دانستند و از من سوال می کردند که شما ترک هستید . و بعضی ها هم نوع آهنگ و تولید صدای زیر و بم مرا با جوکی ها ( آهنگرها = کولی ها )برابر می دانستند .من هم از زبان آنها تنها چیز هایی را متوجه می شدم که در زبان میگونی بود .بقیه را به سر تکان دادن پرداخته و گهگاهی هم کلمات نا مفهوم را می پرسیدم . البته با همکاران و دوستان فرهنگی ام به زبان محلی صحبت می کردیم .آنها همه مواردی را که اشاره کردم می دانستند.جای هیچ شک و شبهه برای آنها نبود .اگر می خواستم خیلی جدی با آنها صحبت کنم و جواب دادن آنها برای من مهم بود ، به زبان فارسی صحبت می کردم ، تا آنها هم به زبان فارسی صحبت کرده تا مغز کلام را متوجه شوم .انگاری هیچکس در آنجا به واژه هایی که ما به کار می بریم آشنایی ندارند .وقتی می گفتم اهل رودبار قصران هستم ، نمی شناختند .وقتی می گفتم زبان ما با زبان فیروزکوه ،دماوند ،گچسر و شهرستانک شبیه است ، تازه متوجه می شدند کجا منزل داریم .این جای بسی تاسف است که رودبارقصران آنقدر آشنا نیست که حتی همسایگان هم کیش شمالی ما شناخت سطحی از آن داشته باشند .تقصیر این عمل بر می گردد به افرادی که  گذشته در رودبارقصران زندگی می کردند . .. 

بزرگان و ریش سفیدان ما که دائم در جنگ و جر و بحث داخلی بوده و هستند و کمتر به عوامل فرهنگی توجه داشتند .فرهنگیان و فرهیختگان دیار ما یا کم بودند و یا اینکه در باب شناخت رودبارقصران به جامعه کمتر تلاش شده است .در اینجا باید از همت دکتر کریمان و کتاب ارزشمند آن صمیمانه تقدیر و تشکر کرد . اگر همین کتاب هم نبود شاید وضع بدتر از این می شد .

اما فرزندان شمال به بزرگان خود ارج نهاده و در هر منبر و وعظی که به دست می آورند از آنها حمایت می کنند . بزرگان مازندران به خصوص نور و رویان و کجور کم نیستند .  ازمیرزا آقاخان نوری ، همان فردی که با دستیاری مادر شاه  نیرنگ به خرج داده و میرزا تقی خان امیر کبیرسرداراصلاحات دوران قجر را از صدارت عزل و درحمام فین کاشان به قتل رسانیده  تا همین نوری هایی که در صدر و طبقات بالای اجتماع قرار گرفته و از آن به پایین هم تا شیخ فضل اله نوری و...  همه اینها چه خوب وچه بد به نوعی ستارگان آسمان شمال را چشمک زده و خود نمایی می کنند .اما در میگون چه داریم  ؟ هیچ ! ما اگر به تهران برویم و بگوییم اهل میگون هستیم  ، اکثرا نمی شناسند .مگر کسانی که به میگون و یا یکی از روستا ها ی آن دیار برای خوش گذرانی رفته باشند .ذهن آنها را فقط آب و هوای خوب پر کرده است . در نوشهر وقتی از هر فردی اسم کوچکترین روستا را می پرسی ، می دانند .البته محیط نوشهر کوچکتر از تهران است. شاید اکثر افراد هم روستاییانی باشند که به شهر مها جرت کرده اند ، اما کوچکترین و دورترین روستا در شهرستان های  نوشهر و چالوس در مقابل میگون و رودبارقصران نسبت به تهران تمثیل چندان بی موردی نیست .در همان زمان با یکی از دوستان سفری به روستای اویل در بخش کجور داشتیم .وقتی به اتفاق همراهم جناب آقای اباذر قمی که از اهالی همانجا هم بود ، به کوهنوردی پرداختیم ، روستاها از دور نمایان بود . آقای قمی با اشاره به یکی از روستا ها می گفت :آن روستا "کلیک : است .آقای دکتر محسنی نماینده مردم چالوس و نوشهر از آن روستا می باشد ، وهمینطور الی آخر ...اما رود بارقصران با آن عظمت و ویژگی ها که برترین آن همجوار با پایتخت است افراد و نخبه های کمتری پیدا می شود .در گذشته دو نفر بومی وقتی به تهران می رفتند خجالت می کشیدند به زبان محلی صحبت کنند . امروزه هم کما بیش همینگونه است .اما در مازندران اگر چه تقریبا فارسی صحبت کردن را افتخار می دانند ، و در گفتار و نوشتارها کمتر از زبان محلی استفاده می شود .شعر ها و آهنگها و داستانها و نمایشهاهم بیشتر برای همایشها و جشنواره ها استفاده می شود . مرض پشت پا زدن به آیینها وسنتها هم به نوعی در آنجا احساس می شود .  اما با همه این احوال می توان در دریای واژه ها و آیین ها و... شیرجه زد و صیادی کرد .اگر در فامیلی افراد در آنجا دقت شود مشاهده می شود همچون  :درزی ،  سلیمانی ، شعبانی وجود دارند که از روستا های کجور می باشند . بعضی از آنها به تهران ، کرج ، گچسر ، نوشهر و چالوس مهاجرت کرده اند . به نظر من این فامیلی ها بی نسبت با مشابه آن در میگون و امامه نمی باشد .همچنین فامیلی ها یی با پیش وند  "کیا  " مثل کیا کجوری و کیا لاشکی وجود دارد که اینگونه پسوند ها و پیشوند ها را در میگون و شمشک و دربند سر داریم .مثل کیا شمشکی ، کیارستمی ، کیادربند سری و سالارکیا . 

خوشحالم از اینکه دوستانی در فرهنگسرای میگون و به کمک شهرداری محل در ماهنا مه ای به نام قصران به تحقیق و نگارش در باب آداب و رسوم و فرهنگ و واژه های میگون کار می کنند . این کار به تنهایی سخت و فراگیر نخواهد شد .باید زمینه هایی را فراهم کرد تا این کار فراگیر و دامنه آن حدود طبرستان جنوبی و شمال ری ، تقریبا از فیروزکوه تا طالقان را در بر گیرد .امروزه بیشتر آداب و رسوم و سنتها و حتی نوع اشتغال ما به باد فراموشی سپرده شده است . وقتی در روستاهای البرز مرکزی همانند روستاهای گچسر ، یوش ، سیاه بیشه و بلده و.. قدم می زنی میگون در 60 سال پیش را به یاد آدم می آورد .البته برای این کار نیاز به یک فکر دسته جمعی و علاقه مند می باشد .باید نیروهایی را در بخش های مختلف مورد شناسایی وکار قرار داد .این کار باید با مطالعه بیشتر و برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت باشد تا شاهد تولید آن در زمان مشخص باشیم .کار در حیطه زبان میگون رسمیت نخواهد داشت . چون از خودش ریشه ای ندارد .نمی توانیم بگوییم این زبان و یا این فرهنگ در میگون شکل گرفت و منتشر شده است .باید آن را ریشه یابی و همه این محدوده جغرافیا یی را درک و مطالعه نمود .بین واژه های ما و مازندرانی ها تشابهات و اختلافات بسیاری وجود دارد . این اختلافها در لهجه ها هم مشاهده می شود .مثلا در طبری به گنجشک (میچکا ) و ما با لهجه میشکا می شناسیم و صحبت می کنیم .باید این اختلاف ریشه یابی شود .کدامیک درست است .البته باید بدانیم که آنهایی که به زبان مازندرانی صحبت می کنندواژه ها صحیح تر لست . ولی چرا ما (چ ) را به (ش) تبدیل کرده ایم ؟علتش گذشت زمان بود ویا اشتباه در تلفظ بود . شاید هم عربها زودتر به رودبارقصران دست پیدا کرده وچون آنها "چ" نداشتند به "ش" تبدیل شد .و دلایل دیگر که به آنها باید رسیدگی شود .در بعضی از واژه ها ما جایگزین نداریم .مثل : مرغابی که در زبان طبری "اوسیکا "و ما به همان مرغابی قناعت کردیم .بعضی از واژه ها را به نوع دیگری تلفظ می کنیم .مثل : "عقاب " که در زبان طبری "واشه "و ما تنها "دال " را می شناسیم .در بسیاری از نامها یا واژه ای نداریم و یا نشنیده ایم .اگر به روستاهای مجاور سرکشی کنیم می توانیم واژه های مفقود شده نیاکانمان را دریابیم . وگرنه باید در بسیاری از لغات واژه ای نداشته باشیم .به امید پیروزی و سرافرازی همه کسانی که عاشق میگون هستند .در پایان شعری مازندرانی  از کتاب در قلمرو مازندران (  م . مقالات ج 1 به کوشش حسین صمدی ) تقدیم همه میگونی ها می نمایم .

من اینجه و تو اونجه خکی راهه همه کوه و کمر سنگ سیاهه

رفیقون جم بوین سنگ ره بهیرین  که مه یار در ولایت چش به راهه   

 

والله علیم حکیم

سعید فهندژی سعدی

بدون ذکر منبع شرعاً جایز نیست
ادامه مطلب ...

امامزاده های رودبار قصران و لواسان

امامزاده های رود بار قصران و لواسان  

بقعه متبرکه امامزاده ابراهیم (ع)


وی از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) است .محل بقعه آن حضرت در مرکز بافت قدیم در روستای کلان در منطقه کوهستانی لواسان بزرگ واقع است و محل آن تاگلندوک 35 کیلومتر فاصله دارد.بنای قدیم بقعه داخل مسجد امام حسن عسگری بوده که امروزه توسط اهالی محل نوسازی شده و مساحت عرصه و اعیان آن 100 متر مربع است .


                     

                بقعه متبرکه امامزاده اسماعیل (ع)


بقعه متبرکه آن حضرت در غرب روستای شمشک پایین ،در  ۱۵کیلومتری فشم و در بخش رود بار قصران قرار دارد و با فاصله ای حدود 150 متر بالاتر از بقعه متبرکه امامزاده محمد (ع) در منطقه ای کوهستانی و سرد سیر واقع شده است و مسیر آن را باید با پای پیاده طی نمود .بقعه متبرکه در دامنه تپه ای مشرف بر روستای شمشک قرار دارد و از چشم انداز بسیار زیبایی برخوردار است. اصالت بنای بقعه امامزاده اسماعیل (ع) که در فهرست آثار تاریخی _فرهنگی میراث فرهنگی به ثبت رسیده ،با مساحتی در حدود 30 متر مربع به دوره های صفویه و قاجاریه باز می گردد .گفته می شود نسب شریف آن حضرت  بدین ترتیب است :اسماعیل بن فضل بن علی بن موسی الرضا(ع).


                  بقعه متبرکه امامزاده اسماعیل (ع)


 بقعه متبرکه امامزاده اسماعیل (ع) که از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است ،در کنار رودخانه،در ضلع غربی روستای خوش آب و هوای برگ جهان ،در 25 کیلومتری  لواسان پس از روستای افجه واقع شده و از موقعیت کوهستانی ،سرسبز و بسیار زیبا برخوردار است .بنای قبلی بقعه با قدمت حدود 700 سال از جنس سنگ و ساروج نشان از یکی از میراثهای با ارزش گذشته دارد که اکنون جای خود را به بنایی با پلان مربع شکل و گنبدی مخروطی با پوشش شیروانی داده است که حدود 50 متر مربع مساحت دارد .بنای بقعه در سالهای اخیر بازسازی گردیده است .در فصول بهار و تابستان زائرین بسیاری به این بقعه مبارکه مشرف می شوند.این بقعه با توجه به وجود باغات پیرامون آن علاوه بر فضای معنوی و زیارتی از محیط گردشگری نیز برخوردار است .این بقعه که قدمت اولیه آن به قرن ششم و هفتم هجری باز می گردد ،در فهرست آثار تاریخی _فرهنگی سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است .


                  بقعه متبرکه امامزاده ابراهیم (ع)


آن حضرت از فرزندان امام علی بن موسی الرضا (ع) است و جد بزرگوار امامزادگان موسی وطیب مدفون در منطقه لواسانات معرفی گردیده است .محل بقعه در یکی از روستاهای زیبا ،آرام و خوش آب و هوا ناحیه فشم به نام آبنیک واقع است که رودخانه ای با آب شیرین و گوارا از میان آن و از مجاورت بقعه متبرکه امامزاده ابراهیم (ع) می گذرد.فاصله این بقعه که دارای جاده آسفالت است تا تهران 33کیلومتر است .بنای بقعه ساده است و از سنگ ساخته شده و حدود 60 متر مربع مساحت دارد و دارای گنبد از جنس گل و گچ است . داخل حرم از قسمت کف تا حدود 5/1 متر از سنگ و بقیه از گچ پوشیده شده است .بنای اولیه بقعه متعلق به قرن هشتم و نهم هجری بوده است .در سالهای اخیر با همت هیات امنا فعالیتهای عمرانی در بقعه مزبور به عمل آمده است .


                    سقاخانه مسجد ابو الفضل(ع)


محل وقوع این سقاخانه در جنوب روستای افجه است که حدود 7 کیلومتر تا لواسان کوچک فاصله دارد .بنای کوچک و جدیدالاحداث سقاخانه 9 متر مربع مساحت دارد و از داخل با آیینه کاری پوشیده است .درخت چنار کهنسالی با قدمت 400 سال در این روستا بر جذابیت فضای طبیعی و تاریخی آن می افزاید.


       بقعه متبرکه امامزادگان پیر جبار و شاه چراغ (ع)


زیارتگاه آنان موسوم به مقبره پیر جبار در 3 کیلومتری جنوب شرقی روستای گرمابدر واقع شده و فاقد بناست .10 کیلومتر از مسیر این زیارتگاه ،که ابتدای جاده خاکی و بقیه آسفالت است .در فهرست بناهای تاریخی میراث فرهنگی استان تهران قدمت این زیرتگاه اوایل دوره قاجاریه معرفی گردیده است .


              بقعه متبرکه امامزادگان پنج تن (ع)


این بقعه که در محل به نام امامزاده پنج تن مشهور است ،در روستای لار در شمال دشت لار در 9 کیلومتری لواسانات در منطقه ای کوهستانی واقع شده است .در فهرست بناهای تاریخی میراث فرهنگی استان تهران قدمت اولیه این بقعه قرن هفتم یا هشتم هجری ذکر گردیده لکن بنای فعلب آن با مساحت 30 متر مربع در محوطه ای به نام مساحت 150 متر مربع در سالهای اخیر نوسازی شده است .


            بقعه متبرکه خواجه سلطان احمد(ع)


امامزاده جلیل القدر خواجه سلطان احمد (ع) از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است.بقعه آن حضرت در منطقه ای کوهستانی و در حدود 45 کیلومتری گلندوک در بخش لواسان بزرگ قرار دارد .بنای نوساز بقعه حدود 400 متر مربع مساحت دارد که در فضایی مشجر به وسعت 3000 متر مربع واقع شده است .این بنا بانمای آجری،دارای گنبدی مخروطی شکل با پوشش شیروانی است .صندوق چوبی داخل ضریح فلزی با تاریخ 937 هجری متعلق به زمان صفویه است لکت قدمت بنا به استناد فهرست بناهای تاریخی میراث فرهنگی ،متعلق به قرون هفتم یا هشتم هجری است . این بقعه متبرکه از امکانات مناسب شهری بر خوردار است .بقعه متبرکه امامزاده احمد (ع) تحت شماره 1123 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است .


             بقعه متبرکه امامزاده سید ناصرالدین (ع)


بقعه امامزاده سید ناصرالدین (ع) مشهور به سید علی پاشا در شمال روستای ناصر آباد در بخش لواسان کوچک واقع شده است و از بلوار گلندوک 40 کیلومتر فاصله دارد .در سالهای اخیر در این بقعه فعالیتهای عمرانی و ساختمانی به مساحت 400 متر مربع در فضایی به وسعت 1500 متر مربع انجام شده است .امور بقعه مزبور توسط هیات امنا اداره می شود. قدمت اولیه بنای بقعه در فهرست آثار تاریخی میراث فرهنگی استان تهران قرون هشتم و نهم هجری معرفی گردیده است .


      بقعه متبرکه امامزادگان سید طاهر و سید زاهد (ع)


بقعه امامزاده طاهر (ع) ملقب به امیر بن سید زین العابدین (ع) که گفته می شود از نوادگان امام علی بن ابی طالب (ع) است در مرکز محدوده بناهای مسکونی روستای شکراب آهار (حومه آهار) در منطقه ای کوهستانی ،خوش آب و هوا وزیبا قرار دارد .فاصله این بقعه تا آهار حدود 4 کیلومتر به صورت مالرو است. بنای کوچک بقعه با فضایی در حدود 40 متر مربع در محوطه ای به وسعت 3000 متر مربع واقع شده و دارای گنبدی مخروطی با پوشش فلزی به ارتفاع 4 متر است .بقعه مزبور که اصالت بنای آن به دوره صفویه باز می گردد ،در فهرست آثار تاریخی میراث فرهنگی استان تهران به ثبت رسیده است .بقعه سید زاهد (ع) نیز در مجاورت این بقعه قرار دارد .اگر چه بقاع امامزادگان سید طاهر و سید زاهد (ع) در نقاط مرتفع کوهستانی واقع شده است ،لکن زائرین مشتاق در فصل تابستان به زیارت ایشان مشرف می شوند.


           بقعه متبرکه امامزاده سید میر سلیم (ع) 

 


این امامزاده جلیل القدر که مرقد منورش در شرق روستای خوش آب و هوای میگون و در بخش رود بار قصران قرار دارد. در مورد شجره امامزاده برروی تابلویی که در داخل آن نصب شده این گونه آمده است : رجوع به بحر انساب صفحه 35 شجره نامه امامزاده سید میر سلیم ابن احمد ابن حسن ابن امام حسن ابن علی ابن ابو طالب (ع) رو به قریه رودبار لواسان آورده در محلی بنام میگون مدفون میباشد و ایشان در سال 165 هجری قری قمری وفات نمودند . بنای بقعه ایشان در سالهای اخیر مورد بازسازی قرار گرفته و مساحتی حدود 300 متر مربع دارد .محیط سرسبز و کوهستانی، قرار گرفتن بقعه در کنار رودخانه و دسترسی آسان به آن ،زائرین مشتاق فراوانی را در فصل بهار و تابستان به سوی این بقعه متبرکه جلب می نماید .بنا بر فهرست بناهای تاریخی میراث فرهنگی، قدمت این بقعه احتمالا به قرن نهم یا دهم هجری باز می گردد .


            بقعه متبرکه امامزاده شاهزاده حسین (ع)


بر اساس شجره نامه موجود در حرم ،آن حضرت ملقب به میر علی بن شمس الدین بن علی بن محمد بن هادی بن مهدی بن نوروز بن محسن بن امام موسی کاظم (ع) است .بقعه متبرکه ایشان در مرکز بافت قدیم روستای امامه بالا در 15 کیلومتری فشم رود بار قصران در محیط کوهستانی واقع شده است .این بقعه شامل بنای آجری ساده با پوشش سقف شیروانی به مساحت 50 متر مربع است که بر اساس کتیبه سر در ورودی ،در سال 1328 شمسی مرمت گردیده است .ضریح چوبی کوچکی به ابعاد 5/1*5/2 متر بر روی مرقد مطهر نصب شده است .قدمت بنای اولیه این بقعه متعلق به قرن نهم هجری است و در فهرست آثار تاریخی فرهنگی سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده است .


           بقعه متبرکه امامزادگان طیب و موسی (ع)


بقعه متبرکه آنان بر روی تپه ای در جنوب روستای آبنیک رود بار قصران بعد از مناطق اوشان و فشم در منطقه ای کوهستانی واقع شده است .اگر چه در فهرست بنا های تاریخی میراث فرهنگی بقعه مزبور به قرون هفتم و هشتم هجری منسوب است لکن دارای بنایی کوچک و ساده با دیوارهای سنگ چین و گنبدی بدون تزیینات است که به علت شرایط آب و هوای بسیار سرد منطقه ،آسیبهای زیادی دیده است .

 

            بقعه متبرکه امامزاده طیب حسین طاهر(ع)


از دیگر نوادگان هفتمین اختر تابناک آسمان ولایـت حضرت امام موسی کاظم (ع) امامزاده طیب حسین طاهر (ع) است.بقعه ایشان در روستای خوش آب و هواو کوهستانی ((کمرد)) پس از جاجرود و در 3 کیلومتری جاده آبعلی واقع شده که جاده ان آسفالته است .این بقعه در فضایی مشجر قرار دارد و مشتمل بر بنایی با گنبد مخروطی و ایوانی در قسمت جلو است که حدود 50 متر مربع مساحت دارد .وجود غار و آبشار زیبایی در اطراف بقعه ، علاوه بر ایجاد فضای معنوی ، محیط مناسب گردشگری به ویژه در فصل تابستان برای زائرین محترم فراهم نموده است.


                    بقعه متبرکه امامزاده طیب (ع)


نام آن حضرت یونس ،لقبش طیب و نوادگان امام موسی کاظم (ع) است .بقعه کوچک ایشان با طرحی هشت ضلعی و برجی شکل دارای گنبدی شلجمی با پوشش فلزی است و در بخش لواسان بزرگ در روستایی به نام رسنان در دامنه تپه بزرگی واقع گردیده و پیرامون آن از درختان فراوان پوشیده شده است .محیط سرسبز و فضای کوهستانی این بقعه متبرکه زائرین مشتاق را در فصل بهار و تابستان به خود جلب می نماید.


                  بقعه متبرکه امامزاده عبدالله (ع)


بقعه متبرکه آن حضرت در روستای لالان (لالون ) و در 20 کیلومتری فشم در کنار جاده ای فرعی و خاکی که از روستای زایگان منشعب می شود و حدود 2 کیلومتر مسافت دارد واقع شده است. داخل حرم این بقعه و بر روی سنگ مرقد آن حضرت ،این عبارت نوشته شده است :
((امامزاده عبد الله از فرزندان فضل بن امام رضا (ع) می باشد .جعفر و عبد الله از مدینه روی به ولایـت رود بار قصران نهادند ،چون به موضع لالان رسیده اند ایشان را شهید کرده اند )). اگر چه در فهرست بناهای تاریخی و فرهنگی میراث فرهنگی ،قدمت این بقعه به قرون نهم و دهم هجری نسبت  داده شده لکن بنای آن با مساحت 140 متر مربع در سالهای اخیر کاملا نوسازی گردیده است .


                بقعه متبرکه امامزاده عبد الله (ع)


بقعه متبرکه این امامزاده در روستای جائیچ ،واقع در بلوار امام خمینی گلندوک در مرکز لواسان کوچک قرار گرفته است .این بقعه دارای مساحتی حدود 1500 متر مربع است که 100 متر مربع آن به بنای بقعه اختصاص دارد .قدمت اولیه بقعه یاد شده با پلان شش ضلعی منظم ،به قرن هفتم یا هشتم هجری باز می گردد . گنبد ان با ارتفاع 4 متر به صورت مخروطی شکل و فاقد گلدسته است و بنای مزبور در فهرست آثار تاریخی سازمان میراث فرهنگی به ثبت رسیده و در سالهای اخیر تحت نظر کارشناسان آن سازمان مورد مرمت و باز سازی قرار گرفته است .در سال 1357 ضریحی فلزی به وسیله استاد روزگاریان با ابعاد 64/1*22/2 و ارتفاع 20/2 متر دارای ده دهانه مینا کاری متضمن خطوطی قر آنی و اشعار فارسی برای این بقعه ساخته و نصب گردیده است .


                  بقعه متبرکه امامزاده علی اکبر (ع)


این امامزاده جلیل القدر از نوادگان امام زین العابدین (ع) است .بقعه متبرکه ایشان در روستای ایگل در 5/4 کیلومتری غرب اوشان ،در کنار رودخانه و در محیطی مشجر ،با صفا و کوهستانی و در فضایی مطلوب واقع شده است .بنای این بقعه متبرکه با مساحتی حدود 50 متر مربع در فضایی به وسعت 100 متر مربع قرار دارد و از وضعیتی ساده و فاقد تزیینات برخوردار است .محیط مصفای این زیارتگاه موجب جلب و تشرف زائرین فراوانی در فصل بهار و تابستان می گردد.


       بقعه متبرکه امامزاده فضل علی (فضل بن علی)(ع)


وی از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است .بقعه آن حضرت در روستای ناران (نارون)در پنج کیلومتری گلندوک در منطقه ای کوهستانی واقع شده است .بنای اصلی بقعه مربع شکل و با مساحت حدود 100 متر مربع در فضایی به مساحت 2500 متر مربع قرار دارد و کاملا بازسازی شده است .درب جنوبی و قدیمی بقعه همراه با نقوش کنده کاری کیاهی با تاریخ 1272 هجری متعلق به دوره ناصر الدین شاه قاجار است که بر روی آن با خطوط شکسته نستعلیق نام استاد سازنده را ((آقا بابا نوایی )) معرفی کرده است .
در مجاورت این بقعه حسینیه ای بزرگ و مجهز ،و در قسمت جنوبی آن ،صحن بقعه قرار دارد.


              بقعه متبرکه امامزادگان فضل و فاضل(ع)


این بقعه در فاصله 300 متری جنوب غربی روستای چهار باغ در بخش لواسان بزرگ در موقعیتی خوب از نظر دسترسی ،قرار دارد .قدمت اولیه بقعه مزبور به قرن دهم و یازدهم هجری باز می گردد. بنای ساهد بقعه با دیوارهایی از لاشه سنگ حدود 100 متر مربع مساحت دارد و فاقد آثار معماری و هنری قابل توجه است .صندوق چوبی منبت کاری با تاریخ 1316 ش بر روی مراقد مطهر این امامزادگان قرار دارد .بقعه مزبور در فهرست آثار تاریخی _فرهنگی میراث استان تهران به ثبت رسیده است .


                بقعه متبرکه امامزاده محمد باقر (ع)


این امامزاده بزرگوار از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است .بقعه ایشان در جنوب و در بالاترین نقطه روستای رودک رود بار قصران در 20 کیلومتری فشم در دامنه منطقه کوهستانی واقع شده است . قدمت اولیه بنای بقعه مزبور به قرن پنجم و ششم هجری باز می گردد ،لکن بنای فعلی و نو ساز بقعه به مساحت 150 متر مربع در فضایی به وسعت 500 متر مربع قرار دارد و دارای گنبدی است مخروطی و شیروانی که پوششی از ورق سفید دارد .بقعه مزبور در سالهای اخیر مرمت شده و ضریحی مطلا در آن نصب گردیده است .این بقعه در فهرست آثار تاریخی _فرهنگی میراث فرهنگی به ثبت رسیده است .


                  بقعه متبرکه امامزاده محمد (ع)


این امامزاده از نوادگان امام موسی کاظم (ع)است .بقعه متبرکه ایشان در روستای بوجان در 10 کیلومتری گلندوک در بخش لواسان کوچک در منطقه ای کوهستانی و خوش آب و هوا واقع شده است . بقعه با مساحتی حدود 20 متر مربع در فضایی به وسعت حدود 2500 متر مربع بنا شده است و چندین درخت چنار قدیمی نیز در محل بقعه قرار دارد .قدمت بقعه به دوره صفویه باز  می گردد .پلان بنا مربع شکل و سقف آن از داخل به صورت مدوراست که در قسمت بالا به صورت گچ بری و دارای طرح شمسه است .اراضی و موقوفات زیادی جزو در آمدهای این بقعه است.
بقعه امامزاده محمد بوجان در لیست آثار تاریخی_فرهنگی میراث فرهنگی استان تهران به ثبت رسیده است .


              بقعه متبرکه امامزاده محمد شعیب (ع)


امامزاده محمد تقی (ع) ملقب به محمد شعیب (ع) از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است .محل بقعه آن حضرت در روستای خوش آب و هوای کند سفلی در 10 کیلومتری گلندوک و در منطقه ای کوهستانی واقع شده است .بنای بقعه با مساحت 30 متر مربع از فضایی کوچک برخوردار و دارای نمای داخلی ساده و فاقد تزیینات است.سطح مرقد با سنگهای مرمر فرش شده و ضریح چوبی کوچکی روی آن نصب گردیده است . تعداد زائرین این بقعه در ایام سوگواری بیشتر از اوقات دیگر است .


                       بقعه امامزاده محمد (ع)


این امامزاده گرانقدر از نوادگان امام علی النقی (ع) است .محل بقعه ایشان در مرکز روستای شمشک پایین در  ۱۵ کیلومتری فشم ،در نزدیکی دیزین در منطقه ای کوهستانی و خوش آب و هوا قرار دارد .بنای قدیم این بقعه که قدمت اولیه آن احتمالا به قرون نهم و دهم هجری باز می گردد، با مساحت حدود 500 متر مربع در سالهای اخیر کاملا نوسازی گردیده و روی گنبد آن با روکش فلزی پوشیده شده است .ضریح چوبی کوچکی با دیواره های مشبک به ارتفاع 2 متر روی مرقد مطهر نصب گردیده است .این امامزاده در بین اهالی منطقه زائرین فراوانی دارد .


                 بقعه متبرکه امامزاده محمود (ع)


وی از نوادگان امام علی النقی (ع) و برادر امامزاده محمد (ع) و محل دفن ایشان در منتهی الیه غرب روستای دربند سر در  ۱۵ کیلومتری فشم واقع شده است . بنای این بقعه که در منطقه سرد سیر و کوهستانی قرار دارد ،به دلیل بارش برفهای سنگین تخریب شده و در سالهای اخیر مورد مرمت قرار گرفته است . بقعه مزبور در فهرست بناهای تاریخی _فرهنگی استان تهران قرار دارد.


                     بقعه متبرکه امامزاده نور (ع)


  بقعه متبرکه امامزاده نور (ع) از نوادگان امام موسی کاظم (ع) در 300 متری جنوب غربی روستای امامه پایین از توابع بخش رودبار قصران و مشرف بر این روستا قرار دارد .فاصله آن تا ابتدای جاده منتهی به تهران  ۱۰کیلومتر است .بقعه مزبور که کاملا نو ساز است ،با طرحی شش ضلعی و مساحتی حدود 20 متر مربع در محوطه ای به وسعت 500 متر مربع قرار گرفته و از موقعیتی کوهستانی برخوردار است . زائرین محلی همه هفته به زیارت این امامزاده مشرف می شوند. 

 

 

--------------------------- 

منبع: وبلاگ امامزاده های تهران با اصلاحاتی در آدرس محل دقیق آنها و نگارش

شهرک سعدیه یک بوم و دو هوا

شهرک سعدیه یک بوم و دو هوا 

 

زخاک سعدی شیراز بوی عشق می آید 

حدود هشت سالی است که ساکن شهرک سعدی شدم. از روزهای اول همیشه با یک سوال روبرو بودم.چرا شهرک سعدیه را برای سکونت انتخاب کردی؟ اینجا آلوده است. اینجا پر از معتاد و قاچاقچی و ارازل و اوباش هستند. بعضی ها هم از اینکه خودشان را تبرئه کنند، می گفتند: البته این ارازل و اوباش، بچه های سعدی نیستندُ آنها از اطراف و اکناف آمده اند. بچه های اصیل سعدی آدمهای درست و با کلاسی هستند که اکثر آنها به بیرون از محیط سعدی مهاجرت و در شهر زندگی می کنند.این دیدگاه نه تنها در بین اهالی، بلکه در جراید محلی هم به نوعی پرداخته می شد. یکبار از ورزش و آداب و رسوم و افراد با تحصیلات عالیه در شهرک سعدیه سخن به میان می آید، یکبار هم گزارشهایی رقت بار از کوچه پس کوچه ها، خیابانهای ناصاف و کنده کاری شده، کمبود بهداشت و وجود ارازل و اوباش به چشم می خورد.

اما از هر چه بگذریم، سخن دوست خوشتر است.احساس و عقیده درونی من این است که در کنار این جماعت بیشتر لذت می برم. هیچگاه یک تار و موی فقیر و بیسواد و بیکاری که روی گنجینه ای از نفت گرسنه خوابیده، به یک ثروتمند به قول معروف با کلاس که شبهه در اموالش وجود دارد و خودش هم نمی داند که چگونه این پول و سرمایه را بدست آورده، عوض نخواهم کرد.  

 

 

امام خمینی(ره) رهبر مستضعفان و پابرهنگان جهان بود. همین پا برهنه ها و مستضعفین جامعه بودند که پای در رکاب انقلاب نهاده و با اهداء خون خود جمهوری اسلامی را به ثمر رساندند. رهبران آغازین انقلاب هم از همین طبقه بودند. شهید رجایی و کرسی او نمونه بارز و مصداق کلام من است.

در ارتباط با شهرک سعدیه باید بگویم که اینجا محل و زادگاه اجداد یم است. تعصب و دفاع از زادگاه اجدادی ریشه در فرهنگ هر ایرانی دارد. غیر از اینها آرامگاه شیخ اجل سعدی شیرازی که نیاز به معرفی ایشان نداردُ در این مکان قرار دارد. شهدای این محل، ستارگان زیبایی هستند که کوچه پس کوچه های این شهرک را در تاریک ترین شبها چشمک می زنند. اگر معضلاتی هم از دید فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد، به نظر می رسد که مدیران اجرایی این شهر ضعیف عمل کردند. وگرنه با یک برنامه ریزی دقیق و منطقی می توان شهرک سعدیه را به نگین زیبای انگشتری شیراز تبدیل و معرفی کرد. اگر  جامعه ای همواره زشت معرفی شود، ساکنین آن جامعه هم خود را حقیر جلوه می دهند. فکر می کنند که اراده خداوندی بر این باور بود که آنها اینچنین بوده و گریز از آن را محال می پندارند. اگر جامعه ای را همواره بزرگ و با فرهنگ معرفی نماییم، آن جامعه هیچگاه احساس سستی و حقارت نخواهند کرد.برای رهایی از این وضعیت چند پیشنهاد ارائه می شود. اگر در خور توجه مسوولان است، می توانند نسبت با آن حداقل یک لحظه فکر کنند!!!!!!!!!!!

 

 

1 – در بحث جلوگیری از مهاجرت های روستاییان به شهر، اینگونه تحلیل می کردند که اگر در روستاها امکانات بوجود آید، هیچگاه یک روستایی حاضر نیست آب و هوای مطلوب روستایش را با آب و هوای نا مطبوع شهر عوض کند.مثلا در روستا سینما ایجاد شود. پارک ایجاد شود. بیمارستان ایجاد شود. دانشگاه ایجاد شود. مدارس ایجاد شود. جاده سازی شود و غیره

2 – پیشنهاد می شود برای برون رفت از این معضل که در شهرک وجود دارد، یکی از دانشگاهها را در این محل احداث نمایند. این حق شیخ اجل سعدی است. چرا که ایشان در دانشگاه نظامیه بغداد هم تدریس می کرد.

3 – یکی از فروشگاههای زنجیره ای دولتی، از قبیل فرهنگیان، اتکا، و غیره را به این محل انتقال دهند.

4 – کتابخانه آرامگاه سعدی را توسعه بدهند، به طوری که یکی از کتابخانه های معتبر شهر گردد.

5 – توجه ویژه به سالن و زمین ورزشی به همراه رقابتهای ورزشی گسترده و پایدار.

6 – با همکاری تعاون مسکن و شهر سازی و سازمان مسکن چند تا از پروژه های ساختمانی را در این محل احداث نمایند.

7 – یکی از میهمان سرا ها و یا هتل های گردشگری را در این محل احداث نمایند.

با توجه به موارد یاد شده و ارزانی زمین در این حل می توان چهره این محل را به نحو مطلوب تغییر داد. سازمانهای زیربط هم برای تامین و نگهداری و حفاظت از این اماکن مجبورند نسبت به جاده سازی و بهداشت و غیره اقدامات سریعتری انجام دهند. رفت و آمد های فرهنگی چشمگیر می شود. خیلی از معضلاتی که امروزه باید با رفتارهای فیزیکی با آن برخورد کرد به مرور حل خواهد شد.18/5/86

در پایان از خداوند بزرگ می خواهم که به حاج عزت الله فهندژ سعدی عضو محترم شورای شهرشیراز و فرمانده پایگاه بسیج شهید عرشی شهرک سعدی که در بستر بیماری هستند شفای عاجل عنایت بفرماید. 

 

ایشان فردی مومن، معتقد و دوست داشتنی و مورد احترام تمامی اهالی هستند.