یا علی مددی

علی جان امروز که این مکتوب را می نویسم مصادف است با شنبه هجدهم مرداد ماه یک هزار و سیصد و نو و نه شمسی که تقریبا در همین اوان بود که جناب حضرتتان توسط پیامبر عظیم الشان به عنوان دوست، برادر و جانشین انتخاب شدید. برخی از دوستان خوشحال تر از همیشه و برخی زیر پوست خوشحالیشان اندوه و غضبی وجود داشت که آن روز نمی توانستند افشا کنند. منتظر بودند تا رسول همه ی خوبی ها چشم از دنیا ببندد تا آنچه در سر و در دل داشتند بروز بدهند. این بخل و حسد و کج اندیشی نه تنها در آن روزگار وجود داشت که برای همه ی تاریخ وجود داشته و خواهد داشت. امروز نمی دانم چقدر در دنیا و در ایران نام علی را یدک می کشند، اما علی دوست واقعی را باید با شمع جستجو و پیدا کرد. کسی که نامش علی است و همه کاری انجام می دهد. از اختلاس گرفته تا دزدیهای آشکار و نهان و زمین خواری. این که چیزی نیست گاهی افرادی دیده می شو.ند که نامشان علی است و زن و فرزندانشان وقتی در کوچه و خیابان و مجالس پیدا می شوند، آدم از خجالتی آب می شود  که این چه حکومتی است که طلایه دارش علی است.