میگون

میگون

تَمومِه عالَمَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پِیدا کُنی هِنتی ایرون   

تَمومِه ایرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کنی هِنتی تهرون

تَمومِه تهرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کُنی هِنتی شِمرون

تَمومِه شِمرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کنی هِنتی قَصرون

تَمومِه قَصرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کُنی هِنتی میگون

تَلِ تَنگَه باهار خیلی قَشَنگَه حَلا تا کِه نَدی اوشُرِ میگون

اِمامزادَه مَحَمَد دارنِه موجِز مِزار میرسَلیم دی دارنِه میگون 

اَگِه بوری تو یِه سَر سیهِ میگون دیارِش تو رِ کُندَه مَسُّ و حِیرون

یِه سَر بَزِن بوئِر دیمِه تِلارسَر بَوین هَف چُشمَه ای او رِ فِراوون  

اَمِه میگون چاهار فَصلِش قَشَنگَه تابِسّون و باهار، پاییز، زِمِسّون

جیر و جور و کیَه، سادات مَحَلِّش هَمِه جاش بونِه آدِم مَس و مَفتون    

روئَک و حاجی آباد تا کلیگون آهاری دره پِی تا بیهِ اوشون

راحَت آباد بَییر بوئِر اَمومَه پِشِم و روتَه و تا دَره زاگون    

هَر جا بوری قَشَنگ، اَمّا نَوونَه نَوونِه جان، کُلِه اَنگوشتِ میگون

سعید اَ دیرِ شِر دائِم خِدا رَ دِعا کُندَه نِگَهدار بوئِه میگون    

نِگَهدارِ زَن و مَرد و مَحَلِّش دِرازچال و زِگا و تا بِه هِیمون

اَز این وَر مَرشَک و جیردِه جوسونَک از اون وَر دی بوئِر تا بِه کَمَندون

پَسِ بَندِ بَییر بور تا قُلادوش آهِنگِرَک، خانیئَک تا هَمِلون   

سی چال و اسبِ چال و اِستَری چال خِدایی چَندی چال دارنِه میگون

سعید فهندژی سعدی

13/3/1400