شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده
شهدای میگون

شهدای میگون

تجربه دیروز. استفاده امروز . و امید به آینده

میگون

میگون

تَمومِه عالَمَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پِیدا کُنی هِنتی ایرون   

تَمومِه ایرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کنی هِنتی تهرون

تَمومِه تهرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کُنی هِنتی شِمرون

تَمومِه شِمرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کنی هِنتی قَصرون

تَمومِه قَصرونَه اَگِه بَگِردی نَتوندی پیدا کُنی هِنتی میگون

تَلِ تَنگَه باهار خیلی قَشَنگَه حَلا تا کِه نَدی اوشُرِ میگون

اِمامزادَه مَحَمَد دارنِه موجِز مِزار میرسَلیم دی دارنِه میگون 

اَگِه بوری تو یِه سَر سیهِ میگون دیارِش تو رِ کُندَه مَسُّ و حِیرون

یِه سَر بَزِن بوئِر دیمِه تِلارسَر بَوین هَف چُشمَه ای او رِ فِراوون  

اَمِه میگون چاهار فَصلِش قَشَنگَه تابِسّون و باهار، پاییز، زِمِسّون

جیر و جور و کیَه، سادات مَحَلِّش هَمِه جاش بونِه آدِم مَس و مَفتون    

روئَک و حاجی آباد تا کلیگون آهاری دره پِی تا بیهِ اوشون

راحَت آباد بَییر بوئِر اَمومَه پِشِم و روتَه و تا دَره زاگون    

هَر جا بوری قَشَنگ، اَمّا نَوونَه نَوونِه جان، کُلِه اَنگوشتِ میگون

سعید اَ دیرِ شِر دائِم خِدا رَ دِعا کُندَه نِگَهدار بوئِه میگون    

نِگَهدارِ زَن و مَرد و مَحَلِّش دِرازچال و زِگا و تا بِه هِیمون

اَز این وَر مَرشَک و جیردِه جوسونَک از اون وَر دی بوئِر تا بِه کَمَندون

پَسِ بَندِ بَییر بور تا قُلادوش آهِنگِرَک، خانیئَک تا هَمِلون   

سی چال و اسبِ چال و اِستَری چال خِدایی چَندی چال دارنِه میگون

سعید فهندژی سعدی

13/3/1400

آشنایانی که پر کشیدند

شهیدان

من اگر تمام شهدا را نشناسم
شما را خوب می شناسم
دوستان و همبازی ها و همکلاسی ها و همکاران و هم محلی ها
اگر از همه شهدا چشم پوشی کنم
وقت ملاقات با شما چه کار کنم
نمی دانم در آن سرا، زمین هایش هم برفی می شود تا با هم برف بازی کنیم
گلوله های برفی را به سمت هم پرتاب کنیم
آنقدر شور بازی داشته باشیم که سرما را حس نکنیم
نمی دانم در آن دیاری که شما از ما سبقت گرفتید و زود به آن وادی رهسپار شدید توپ هم هست
زمین بازی چطور؟
استخر شنا
قله هایی دارند تا کوهنوردی کنیم
کتابخانه ای هست تا مطالعه ای کنیم
سینمایی هست تا یک فیلمی نگاه کنیم
شنیدم بساط خورد و خوراکتان به وفور یافت می شود
شرابا طهورا
فواکه و انهار
خوش به حالتان
زود رفتید و زود رسیدید و ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم
ما را هم دریابید
از مرگ بستری زیاد خوشحال نیستم