از انتخاب شام شهادت تا شامی برای انتخابات

این روزها و شب ها  سفره خانه ها ، بیرون بر ها، رستوران ها و آشپزخانه ها تنورشان را برای  اشخاص انتخاباتی  داغ داغ و مهیا کرده اند. شام هایی که اگر نخورید ورم روده می گیرید. یادم می آید که جبهه ها وقتی چلو مرغ می دادند می فهمیدیم شب حمله است و یاران دیروزی به یکدیگر خداحافظی شهادت می گفتند. این روزها و شب ها وقتی شام هایی داده می شوند می فهمند که  دیگ انتخابات جوشان و خروشان است. اصلاً مردم می فهمند که کدام یک از نمایندگان سبیلشان را چرب تر کرده اند. همان معیار گزینش خواهد بود و بس!!! دیشب به یک شامی دعوت شده بودم که نمی دانستم بوی انتخابات می دهد. وقتی تا درب ورودی منزل اقای  ... رسیدم تازه متوجه شدم که باید با خوردن این شام برای این بیچاره و بدبخت رای بدهم. از آن جایی که رایم برای خودم ارزشمند بود از همان درب ورودی راه خروجی را پیدا کردم  و پا به فرار گذاشتم. کاش مردم و نمایندگان انتخاباتی یک دوره کتاب نهج البلاغه را با دقت مطالعه کنند. اصلاً نیازی نیست که شرح و تفسیر داشته باشد . با خواندن یک بار هم می توان نظرات امام علی (ع) را در باره ی کسی که بخواهد پست های حساس کشور اسلامی را در دست بگیرد دانست. 

اصلاً این پول هایی که برای شام داده می شود از کجا آمده است؟ 

این از کجا آمده ها چگونه این همه ثروت فراهم کرده اند و یا به قولی از کجا آورده اند؟ 

اگر این ها بخواهند راه امام را بروند که امام اینگونه نبود؟ 

این همه جوان بیکار، بی زن و بی خانه در مملکت داریم و چرا شام باید بدهیم؟ 

بهتر نیست به جای شام  از برنامه های خودشان که برای حال مردم مفید است صحبت به میان آورند؟ 

من کلاً با کسانی که بیش از دو دوره در انتخابات شرکت بکنند مخالفم. چرا؟ 

برای این که اگر برنامه های جالبی داشتند با این دو دوره  اجرا کردند. 

و اگر برنامه های دیگری ندارند بگذارند تا دیگران وارد این رقابت ها بشوند شاید بتوانند برای مردم کاری بکنند. 

و اگر برنامه هایی هم نداشته باشند لااقل یک نفر دیگر به این عرصه پا بگذارد تا شاید یک نفر دیگر هم کیسه اش را ببندد و یک فقیر در این مملکت کم بشود/ 

شما نظرتان چیست؟