السلام علیک یا ثارالله یا قتیل العبرات یا اسیر الکربات

السلام علیک یا ثارالله یا قتیل العبرات یا اسیر الکربات

دهه اول ماه حزن و اندوه محرم به پایان رسید. مردم از اولین روز این ماه با جامه های سیاه به تن و با نصب پرچم و بیرق و کتیبه های ساده و مزین به شعایر سوگواری، به استقبال عزاداری سرور آزادگان و هفتاد ودو تن از یاران بی بدیل دشت کربلا رفتند. جای جای میهن اسلامی ما را غم فرا گرفته بود.یکی در منقبت سالار شهیدان و اصحابش سخنرانی می کرد. یکی نوحه می خواند. یکی با اجرای تعزیه و شبیه خوانی ماجرای کربلا را بازگو می کرد.یکی به سینه می زد و یکی زنجیرش را به آسمان می برد.یکی هم با طبق و علم و بیرق پیشاپیش دسته های عزادار در حرکت بود.یکی هم با پذیرایی از مردم عزادار دین خود را به مولایش ادا می کرد. جالب اینجاست که بعضی ها تماشاچی بودند. بعضی ها تماشاچی و در عین حال عزادار و در گوشه ای ایستاده و زل می زدند. زل می زدند به عزاداران و هر از چند گاهی هم همراه با کاروان داغدار به سینه و سر می زدند و اشکی می ریختند. اما بعضی از افراد که عموما از قشر جوانان بودند بی تفاوت به عزاداری، تماشاچی گنه آلودی بودند که با چشمها و گوشهای معصیت وارد این میدان شده بودند. نمی دانم، شاید در کربلا هم عده ای در خون خود می غلطیدند و عشق را تفسیر می کردند و عده ای به ظلم و گناه و بی حیایی تن در داده بودند.حرمت شکنان کربلا از همان روز بوده و تا کنون هم وجود دارند.امیدوارم آنهایی که خالصانه عزاداری کرده و همراه زینب(س) گریستند، مزدشان را از خداوند بگیرند.آنهایی که در این چند روزه پرسه زدند و با صد من آرایش وبی بند و باری به گناه تن دادند و بعضا باعث بی حرمتی به عزاداران شده اند، در صورت هدایت، هدایت و در غیر این صورت با شمر و خولی و ابن سعد محشور شوند.

واعظی در سیما گفته بود که عزاداری برای سیدالشهدا از همان روز عاشورا شروع شده بود. حضرت زینب (س) بعد از واقعه کربلا در هر فرصتی که پیش می آمد مظلومیت امام حسین(ع) و یارانش را بازگو می کرد و تا آخرین روز حیات مبارکش عزای حسین (ع) را ترک نکرده بود.بعد از ایشان شرایط خفقان آن دوران به گونه ای بود که امام سجاد(ع) هرگاه چشمانش به آب می خورد اشکش جاری می شد. در زمان امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع) عزاداری بیشتر با ارشاد و انتقال پیام کربلا به شاگردان صورت می گرفت. عزاداری به صورت رسمی از زمان آل بویه شکل گرفت. در عصر صفویه شکل و لعاب بیشتری به خود گرفته بود. انقلاب اسلامی ایران اوج این حرکت مردمی است. شیعیان عزاداری را از شهادت حضرت علی(ع) شروع کردند. مظلومیت و شهادت امام علی (ع) و همچنین امام حسن مجتبی(ع) نقطه عطف شیعیان در مصیبت سیاسی و عبادی بود. عزاداری ها فقط یک عزاداری صرف نبود. بلکه در طول تاریخ شیعه عزاداری های مردمی یک نوع اعتراض به حاکمان وقت را هم در پی داشت. همین اعتراضها قیامهایی را هم بوجود می آورد.ابوالفرج اصفهانی از مورخین تنها تا سال 313 هجری تعداد 218 نفر از فرزندان حضرت علی(ع) را نام برده و قیامها و ایثارگری و شهادتشان را ثبت کرده است.

 از جمله این قیامها عبارتند از: ا – قیام توابین(سلیمان بن حر خزاعی – مختار ثقفی) 2 – قیام زیدبن علی بن الحسین 3 – قیام محمد بن عبدالله بن حسن مثنی 4 – قیام خونین حسین بن علی صاحب فخ 5 – قیام محمد بن قاسم

تشکیل دولتهای انقلابی

اگرچه این دولتها ایده آل نبودند، ولی در مقایسه با رژیمهای حاکمی چون اموی و عباسی حرکتی در جهت پیشبرد اهداف نظام مطلوب اسلامی محسوب می گردند.

1 – دولت انقلابی ادریسیان در مغرب 2 – دولت انقلابی علوی طبرستان 3 – دولت علوی اطروش 4 – دولت آل بویه 5 – دولت فاطمیان 6 – دولت انقلابی سربداران

قیامها

1 – قیام محمد بن ابراهیم حسنی در کوفه/ 2 – قیام فرزندان زید بن علی/ 3 – قیام علی بن محمد رهبر بردگان علیه معتمد عباسی/ 4 – دولت حمدانیان در بغداد و سوریه/ 5 – دولت بنی عمار در مقابله با حمله اروپا و روم شرقی/ 6 – دولت بنی مرداس در سال 414 در جهت مقابله با حمله صلیبیان/ 7 – جنبش ضد منکرات در هرات با رهبری یک روحانی به نام مولانا نظام الدین/ 8 – نهضت فضل الله حروفی در مقابله با ستمگریهای تیموریان در سال 788/ 9 – قیام پیشاهنگان مهدی(ع) در خوزستان در سال 845/ 10 – حکومت سادات مرعشی در مازندران به رهبری سید قوام الدین حسینی مرعشی در سال 760 / 11 - نهضت انقلابی قزلباش در 699

قیامهای اسلامی در قرون اخیر

1 – نهضت تنباکوی میرزای شیرازی 2 – انقلاب مشروطه ملت ایران 3 – نهضت ملی ایران 4 – انقلاب اسلامی ایران

انقلاب اسلامی ایران یک نهضت تکمیل یافته و با تجربه مبارزاتی 1000 ساله که محور اصلی آن اسلام و قرآن و اهلبیت می باشد. رویکرد به اهلبیت ومخصوصا عاشورا و کربلا که یک معیار به دست داده و آن اینکه هر زمین کربلا و هر روز عاشورا می باشد. کلام حضرت امام خمینی(ره) که فرمودند هر چه داریم از این روضه و عزاداریها است. امیدواریم آن طیف بد اندیش ما هم نه تنها در نقش یک تماشاچی بلکه در ماتم عزای حسین(ع) شرکت فعال داشته و روح و روان خود را حسینی کند.