راههای قدیم و جدید رودبارقصران

راههای قدیم و جدید رودبارقصران 

منطقه رودبارقصران به علت کوهستانی بودن و دارا بودن دامنه های صخره ای ، شیب دار و صعب العبور بودن از زمانهای گذشته عبور و مرور در این منطقه سخت و دشوار بوده است. به همین دلیل حاکمان وقت نمی توانستند جلوی طغیان اهالی این منطقه را بگیرند. همواره با گرفتن وثیقه ای آنها را مطیع خودشان قرار می دادند. تا زمانی که ری شهری آباد بود تولیدات باغی این منطقه به شهر ری منتقل  می شد. پس از ویرانی شهر ری جهت امرار معاش برخی از باغات به زمینهای کشاورزی تبدیل شد. در گذشته راههایی وجود داشت که تهران را از طریق رودبارقصران به مازندران وصل می کرد. با ابزار و وسایلی که برای راهسازی در آن زمان بکار گرفته می شد ایجاد چند محور مواصلاتی که تهران را به شمال پیوند بدهد کاری بس عظیم و سترگ و قابل بررسی است.

1 – راه تهران – گردنه قوچک – لشکرک – اوشان – آهار – شهرستانک – دوآب – کندوان – مازندران: اگر چه در منابع تاریخی از این راه نامی برده نشده است، اما وجود آتشگاه در محل گردنه آهار- فشم که در کنار آن واقع شده، قدمت این راه را ثابت می کند. این راه در اوایل سلطنت ناصرالدین شاه مورد مرمت کلی قرار گرفت. شاخه ای از این راه از آهار به آثار باستانی شکراب می رود.

2 – راه تهران – گردنه قوچک – لشکرک – اوشان – میگون – دربندسر – دامنه کوه گاجره – دیزین – مازندران: راههای فرعی دیگری هم وجود دارند که به این راهها متصل شده و جزء شعبات آن محسوب شده و می شوند. 

جاده اصلی که از زردبند شروع و تا دیزین ادامه دارد در زمان پهلوی اول با نقشه دکتر حسابی و صرفاْ جهت بهره برداری از زغال سنگ شمشک تعمیر و تعریض و ساخته شد. این جاده با ابزارهای ساده از جمله بیل و کلنگ و دیلم و پتک و با دست و بازوی مردانی که برخی از آنان در همین جاده جان به جان آفرین تقدیم کردند و با قلدری رضا خان دیواره های صخره ای تنگه میگون شکافته و مورد بهره برداری قرار گرفت.

3 – راه قله هرز به شمیران: به فرمان ناصرالدین شاه قاجار راهی از حاجی آباد نزدیک اوشان از قله هرز به شمیران ساخته شد که آن را راه شاهی یا شاهراه می خواندند. ظاهراً از همین کوره راهها بود که مهاجمان به قلعه ها هجوم می آوردند.

4 – راه سفیدآب لار به گرمابدر: به فرمان ناصرالدین شاه در سال 1287 هجری قمری از محل سفیدآب لار تا روستای گرمابدر به طول 6 کیلومتر و از گرمابدر از راه فشم تا کوه قله هرز که 18 کیلومتر است راه دولتی ساختند.

5 – راه گرمابدر به نور: از کوه سونک در شمال لار راه دیگری است که رودبارقصران را به مازندران می پیوندد. راهی است مشهور به سوتک که از سمت گرمابدر به نور می رسد. البته این راهها مالرو بوده و امروزه تا حدودی عریض و مسطح شده است.  

راههای موجود

سه آبادی اوشان – فشم – میگون در مجموع یک شهر و دارای شهرداری و مابقی آبادیها به عنوان روستاهای رودبارقصران می باشد. فاصله اولین روستا زردبند تا تهران حدود 29 کیلومتر است. فاصله تهران تا اوشان که اولین نقطه شهری محسوب می شود حدود 40 کیلومتر و دورترین نقطه شهری یعنی میگون در حدود 49 کیلومتر می رسد. شریان اصلی راه رودبار قصران از ۵ محور به تهران متصل می شود.

1 – رودبارقصران – لشکرک – گردنه هزار دره – تلو – آزمایش – سه راهی تهرانپارس

2 – رودبارقصران – لشکرک – لواسان کوچک – لواسان بزرگ – سد لتیان – جاجرود – سه راهی تهران پارس

3 – رودبارقصران – امامه – راحت آباد – لواسان کوچک – لشکرک – تهران

4 – رودبارقصران – لشکرک – گردنه قوچک – خاک سفید – تهران

5 – رودبارقصران – لشکرک – گردنه قوچک – کاشانک – ازگل -  مینی سیتی – تجریش

از این پنج محور می توان از تهران وارد رودبارقصران شد. راه اصلی رودبارقصران از زردبند شروع می شود.

۱-  با یک فرعی غربی وارد روستای زردبند می شود. 

۲ - با یک فرعی شرقی به روستای رودک وارد می شود.

۳ – بایک فرعی شرقی وارد روستای کلیگان می شود.

۴ – با یک فرعی شرقی وارد روستای حاجی آباد می شود.

۵ – با یک فرعی شرقی به اوشان وصل و از آنجا به روستاهای ایگل – باغگل  - آهار و شکراب می شود.

۶ – با یک فرعی شرقی از فشم به روستاهای آبنیک – زایگان و گرمابدر می شود.

۷ – با یک فرعی وارد میگون می شود.

۸– با یک فرعی وارد روستای جیرود می شود.

۹ – با یک فرعی وارد روستای دربندسر می شود.

۱۰ – با یک فرعی وارد روستای شمشک پایین و بالا شده و از آنجا به سمت دیزین ، گاجره ، ولایت رود به گچسر رسیده و آز آنجا به جاده کرج – چالوس وصل می شود. البته از دیزین تا گچسر در زمستانها به علت پیست اسکی مسدود و در تابستان هم با یک شیب تند و جاده خاکی پذیرای تعداد محدودی از مسافرانی است که از این طریق قصد سفر به شمال را داشته باشند. 

نکته آخر

در گذشته علیرقم کمبود امکانات و تجهیزات کافی منطقه رودبارقصران از چندین راه که برخی از آنها مستقیم به مازندران وصل می شد برخوردار بود. امروزه با داشتن وسایل و امکانات و دریافت عوارض و مالیلات و غیره از بومیان و خوش نشینانی که در منطقه قرار دارند هنوز شاهد یک راه استاندارد و زیبا در رودبارقصران نیستیم.هر ساله بودجه ای صرف تعریض جاده در نظر گرفته شده و هر ساله هم شاهد تخریب و تراکتور و کنده کاری در جاده هستیم. شورای اسلامی منطقه هم هربار با کت و شلوار یکدست ژست گرفته در مجله ای وزین با همین نام فصلهای کاری را در فصلنامه گزارش می دهند. من به مسایل سیاسی کاری ندارم، اما به این نکته ایمان دارم در دولت آقای احمدی نژاد هر کس می خواست و جربزه ای داشت می توانست برای منطقه خودش کاری انجام دهد. اگر در این دولت نتوانیم کاری از پیش ببریم در دولتهای بعدی معلوم نیست چه اتفاقی بیافتد. انرژی که آقای احمدی نژاد در دولت خودش تزریق کرد در دولتهای دیگر بی سابقه بود. آقای احمدی نژاد توانست به بیشتر جاهای کشورمان سرکشی کرده و از نزدیک شاهد نقاط ضعف و قوت مناطق باشد.این در دولتهای قبلی ایران و حتی جهان بی سابقه است. از اینکه چرا ایشان نتوانست یک بار به رودبارقصران سرکشی کند را باید از مسوولین رودبارقصران پرسید. جای سوال است؟؟؟؟ آیا رودبارقصران مشکلی ندارد؟؟؟؟ آیا رودبارقصران شبکه گازرسانی نمی خواهد؟؟؟؟ پس تا این دولت برقرار است همت کنیم و به جای کت و شلوار پوشیدن و عکس گرفتن و قِر و فِر رفتن، آستینها را بالا زده و در چنین سالی که با پیام مقام معظم رهبری به سال جهاد اقتصادی نامگزاری شده بکوشیم تا رودبارقصرانی در خور رودبارقصرانی داشته باشیم. من در کلام رهبری متوجه شدم که این کاری که تا کنون صورت گرفته به صورت طبیعی خودش بود. باید بیش از پیش بکوشیم. جهاد به همین معنا است. یعنی بیش از پیش تلاش کردن. یعنی یک لحظه توقف نداشتن. در پایان این سال اگر کارهایی ناتمام بماند و آن هم از احمال کاری باشد دیگر قابل بخشش نیست. رودبارقصران باید یک راه استاندارد داشته و به شمال وصل شود. ما مثل گذشته چندین راه نمی خواهیم فقط همین راه را به سر منزل مقصود برسانید. حیات یک آبادی بستگی به راه دارد. امیدواریم تا پایان سال جاری مشکل راه حل شده و دیگر وسایل راهسازی را در جاده نبینیم. شاهد افتتاح جاده زیبای تهران به شمال از رودبارقصران باشیم.