گذری بر تاریخ و جغرافیای میگون (گردشگری)

گردشگری

میگون از یک لطافت و زیبایی خاصی برخوردار است که مردم درونش را هیچگاه به فکر گردش و گردشگری نمی اندازد. شاید جذابیتهایی که در طبیعت و بطن میگون قرار دارد، ساکنینش را از هر لحاظ اشباع می کند. بیشتر از آنکه ساکنانش به داشته های خدادادی آن لذت ببرند، گردشگران غیر بومی از آن حض و بهره می برند. در گذشته ایام تعطیلات و مخصوصاً نوروز و سیزده بدر مردم غیر بومی مخصوصاً از تهران به محل می آمدند و در کنار رودخانه بساط پهن می کردند و تعطیلاتشان را خوش می گذراندند، اما اکثر مردم بومی خجالت می کشیدند همراه خانواده به کنار رودخانه بروند و یک روزی را اینگونه سپری کنند. غیر از همه اینها نوع کار و تلاش مردم در دل طبیعت بکر و دست نخورده باعث می شد که بیشتر انرژی خودشان را اینگونه تخلیه و هم لذت ببرند. مثلاً در زمین کار می کردند و هنگام استراحت در کنار چشمه و یا آبی که در نزدیکی وجود داشت می نشستند و بصورت سنتی اجاقی روشن و روی آن چای دم و غذایشان را تناول می کردند. هرگاه نیاز به دسر بود، از باغ مقداری از میوه های تولید شده خودشان را می چیدند و استفاده می کردند. برخی از باغها تا منزل فاصله دارد که این فاصله را هم با قدم زدن طی می کنند. اگر چه در اکثر نقاط میگون خیابان ایجاد و برای تردد از وسایل نقلیه استفاده می کنند، اما در برخی از جاها هم بایستی با پای پیاده رفت و آمد کرد که این خود یک ورزش هم محسوب می شود. در گذشته که برای جمع آوری تولیدات باغی از جمله علوفه و میوه و سیب زمینی و ... و همچنین انتقال کود حیوانی از آغل ها تا باغات، می طلبید که گاهی حدود بیست بار مسافت سه یا چهار کیلومتری رفت و برگشت در زمینهای شیب دار را طی کننند. این قبیل کارها نشاط همراه با سلامت و شادابی را در انسان ایجاد می کرد. طبیعت میگون را از لحاظ گردشگری می توان به مذهبی، تاریخی، تفریحی، ورزشی تقسیم کرد.

مذهبی: امامزاده سید میرسلیم، حسینیه، مسجد جامع، مسجد امام حسن عسکری(ع)، مسجد باب الحوائج (ع) و مساجد کوچک دیگر، روسدار

تاریخی: غارهای اسپول هملون، قلعه استوار ، تخت کیقباد، قصر کیهان، خانه تاریخی هومن، تخت وثوق

تفریحی: مجموعه گردشگری و هتل میگون، کوچه باغهای قلعه باغ، کوچه باغهای هفت چنار، هفت چشمه، کناره های رودخانه، هملون، آهنگرک، تنگه میگون، پیلت، میگون نو، اسپی کمر چال، آبشار و سواحل رودخانه

ورزشی: کوهنوردی، صخره نوردی، یخنوردی در کوههای: کوه آبک، کوه استرچال، کوه قلادوش، کوه سی چال، کوه خانیک، کوه اسب چال، دیواره یخ نوردی دره هملون، شنا در رودخانه

امامزاده سید میر سلیم (ع)

در مورد شجره امامزاده بر روی تابلویی که در داخل آن نصب شده این گونه آمده است: "رجوع به بحر انساب صفحه 35 شجره نامه امامزاده سید میر سلیم ابن احمد ابن حسن ابن امام حسن ابن علی ابن ابو طالب (ع) رو به قریه رودبار لواسان آورده در محلی بنام میگون مدفون می باشد. ایشان در سال 165 هجری قری قمری وفات نمودند". بنا بر فهرست بناهای تاریخی میراث فرهنگی، قدمت این بقعه احتمالاً به قرن نهم یا دهم هجری باز می گردد. بنای بقعه یکبار در اوایل انقلاب مورد بازسازی جزئی و یکبار هم در بین سالهای 78 تا 82 مورد بازسازی کامل قرار گرفت. در این بازسازی ضریح مطهر تعویض، ساختمان با سنگ و آهن ساخته، نماکاری با سنگ سبز و همچنین سقف و گنبد حرم هم تعویض شد. مساحتی حدود 300 متر مربع دارد. اکثریت شهدای میگون در جوار این امامزاده مدفون هستند. مردم از راههای دور و نزدیک به زیارت امامزاده می روند.گهگاهی آش نذری هم در محوطه آن طبخ می شود. مقصد عزاداران حسینی در روز تاسوعا و عاشورا از حسینیه به این مکان است.

دره و غارهای هملون

نام انگلیسی:  Hamelloon Cave    نام فارسی :  غار هملون 

دره هملون مجموعه ای از صخره ها و غارهایی است که در شمال میگون قرار دارد. "یکی از غارها با دهانه حدود 3 متر و ارتفاع یک متر، حدود 20 متر عمق دارد و دیگری دارای حدود 5‌/‌2 متر دهانه و 5‌/‌1 متر ارتفاع است که در ابتدای ورودی با فضایی به ابعاد چهار در شش متر و ارتفاع 5‌/‌2 متر وجود دارد. غارها از جاده شمشک فاصله کمی دارند و مسیر دستیابی به آنها اگر چه کمی مشکل به نظر می‌رسد، اما وجود مناظر طبیعی زیبا، رودخانه، دره‌ها، فضاهای سبز و... لذت بخش است. "(منبع:http://www.irandeserts.com    کویرها و بیابانهای ایران)

در کنار دره ی هملون چهار غار طبیعی وجود دارد که دو غار آن معروف به "اسپول بزرگ" و "اسپول کوچک" معروفند. غار بزرگتر حدود 117 متر طول دارد و از کف دره ی هملون 150 متر ارتفاع دارد و غار کوچکتر که حدود 80 متر طول دارد، در قسمت جلوی آن تالاری را می ماند که بسیار باشکوه و زیبا است. از کف دره ی هملون 40 متر ارتفاع دارد. در غار بزرگ اسپول استالاکتیکهای زیبایی وجود دارد.

غار دیگری در شیب دره روبرویی همین غارها وجود دارد. چند سال قبل به اتفاق دوستان در انتهای دره وسط همین غارها سوراخی را مشاهده کردیم که به زحمت وارد آن شدیم. در ادامه به غار زیبایی رسیدیم که به صورت طبیعی و دست نخورده باقی ماند. استالاکتیکهای دست نخورده آن جلوه زیبایی به غار داده و در وسط آن هم رود آبی جریان داشت.

"غارهای همه لون یکی از غار های زیبا ی استان تهران هستند که در شمال شرقی شهر تهران و در نزدیکی شهر میگون قرار گرفته اند، از میان این غار ها، غار همه لون کوچک و بزرگ از همه معروفتر ند. غار های همه لون در دامنه جنوبی یکی از دره های فرعی منشعب از دره طویل میگون و در سمت غربی آن قرار گرفته اند که در ژرفای دره، رودخانه های همه لون جریان دارد که آب کوه را به رودخانه شمشک که از شاخه های اصلی جاجرود است می برد. به علت وجود دخمه و غار های بزرگ و کوچک در ابتدای دره که در گذشته اکثراً محل اسکان نیاکان ما بوده است، دره را به نام "همه جا لانه" نام گذاری کردند که کم کم به همه لون تغییر یافت. شاید وجه تسمیه غار ها همین باشد. دهانه غار همه لون کوچک، حدود 5 متر بالاتر از سطح رودخانه و در زیر طاق بزرگی قرار گرفته است و دارای دهانه ی نسبتاً وسیعی هست. بعد از ورود به دهانه، تالاری به ابعاد 8 در 13 متر و به بلندی 2 متر قرار دارد. انتهای تالار به دهلیزی به طول 18 متر متصل می گردد؛ بطوریکه باید بصورت خمیده از آن عبور نمود. در انتهای دهلیز محوطه ای دایره شکل به قطر 2 متر و ارتفاع 5/2 متر قرار گرفته است. سرتاسر کف غار از گل رس لغزنده پوشیده شده است. در ضمن طول کل غار حدود 60 متر است. غار همه لون بزرگ به شکل یک مربع به ابعاد 2 در 2 متر است و در ارتفاع  2500 متری از سطح دریا قرار دارد. تالار این غار 4 متر از دهانه غار فاصله دارد و دارای ابعاد 20 در 45 متر به بلندی 5 متر است. در سقف غار گسل تشکیل دهنده غار بخوبی نمایان است. از انتهای تالار راهرویی با عرض 6 تا 10 متر شروع می شود و تا انتهای غار ادامه می یابد. کف این غار هم از لایه های خاک رس مرطوب پوشیده شده است. در ضمن طول بخش اصلی غار حدود 110 متر است. همان طور که قبلاً اشاره نمودیم این غار ها سکونت گاه اجداد و نیاکان ما بود؛ بطوریکه اجسام مکشوفه از حفاریهای کف غار دلیل اثبات گفته ها می باشد و لازم است آن را حفاظت نماییم."  

منبع: http://zamintabiatvatamadon.persianblog.ir/

موقعیت جغرافیایی غار هملون: در فاصله حدود 45 کیلومتری تهران و در شمال شرق میگون در دره هملون واقع شده است.

وضعیت زمین شناسی غارها: منطقه از نظر زمین شناسی در محدوده البرز مرکزی واقع شده و جنس سنگ غارها از نوع آهکی ضخیم لایه تا ماسیو (توده ی) خاکستری رنگ همراه با لایه های نازک مارن متعلق به دوره پرمین که آخرین دوره از دوران اول زمین شناسی که به "پالئوزوئیک" معروف است قرار دارد. سن این دوره از 225 تا 260 میلیون سال قبل می باشد. شواهد داخل غار گویای این است که غار از نوع کارستیک karstic بوده، بدین معنی که بر اثر عوامل طبیعی و نفوذ آب بوجود آمده است.

نحوه تشکیل اینگونه غارها: معمولاً به سنگهایی که در ترکیب آنها بیش از 55 درصد کربنات کلسیم (caco3) دارد"سنگ آهک" گوئیم. کربنات کلسیم در آب معمولی به میزان کم حل می شود ولی نزولات جوی (بصورت باران یا برف ...) ضمن بارش و در طول مسیر co2  یا گاز کربنیک موجود در هوا را در خود حل کرده و نتیجه این انحلال، ایجاد اسید کربنیک رقیق می باشد.Ho2+co3> co3 H2       

اسید ضعیف حاصل، بمرور در خلل و فرج و درز سنگهای آهکی نفوذ کرده و سبب انحلال caca3 گردیده و آنرا با خود می برد. در نتیجه این عمل حفره های کوچک و بزرگ و سرانجام غار تشکیل می شود. Caco3+co3H2>(co3)2H2ca          

در اثر فعل و انفعال فوق، بیکربنات کلسیوم که جسمی است بسیار ناپایدار تولید می گردد. این جسم در واکنش معکوس به آسانی کربنات کلسیوم را بر جای می گذارد.

در غارهای ایجاد شده در طول زمان طولانی و نفوذ نزولات جوی، ضمن سقوط قطرات آب بیکربنات کلسیوم دار از سقف غار، کربنات کلسیوم خود را در جا گذاشته و در نتیجه این عمل در طول زمانهای زیاد، ستونهای مخروطی شکل که قاعده آن به سقف غار چسبیده و نوک آن رو به پایین است تشکیل می شود. این مخروطها را چکنده یا stalactite گویند. الباقی آب که به کف غار می چکد در پایین ایجاد ستونهایی می کند که در اغلب غارها به هم می پیوندند و مناظر عجیبی را ایجاد می کند.

وضعیت عمومی غارهای هملون

غار شماره یک

این غار در سمت شمال دره هملون و در فاصله حدود 5/2 متری از کف دره واقع شده است. دهانه غار بیضوی، ارتفاع آن حدود 5/1 متر و کف آن حدود 5 متر و جهت دهانه غار به سمت جنوب شرق است. موقعیت دهانه غار با دستگاه Gps ماژلان 2000 به شرح زیر است: طول شرقی51 و 28 و 38 ثانیه (E38 و 28 و 51) درجه و عرض 35 درجه و 59 دقیقه و یک ثانیه شمالی (N10 و 59 و 35) درجه است. ارتفاع دهانه از سطح آبهای آزاد حدود 2300 متر است. عمق غار حدود 50 متر که پس از عبور از دهانه به راهروی ابتدایی که حدود 4 متر است، رسیده و از آنجا به تالار غار می رسیم که حدود 20 متر عمق و 15 متر عرض و بین 3 تا 4 متر ارتفاع دارد و از آنجا به راهروی انتهایی می رسیم که دو شاخه شده و در انتها به هم وصل می شود. این قسمت غار حدود 25 متر عمق دارد. غار با شیب حدود 10 درصد به سمت پایین می رود. داخل غار خشک بوده و فاقد چکنده و چکیده و نیاز به وسایل غار نوردی نیست. (شکل شماره 2)

غار شماره 2

این غار در فاصله حدود 50 متری غرب غار شماره یک و در فاصله سه متری از کف دره و در ضلع شمالی آن قرار دارد. مختصاتش عبارت است از: طول 51 درجه و 28 دقیقه و 36 ثانیه شرقی و (E36 و 28 و 51) درجه و عرض 35 درجه و 59 دقیقه و10 و 59 و 35) درجه و ارتفاع آن 2340 متر از سطح آبهای آزاد است. دهانه غار به صورت حفره ای کوچک که تنها می توان بصورت درازکش داخل آن شد. پس از عبور دهانه به راهرویی می رسیم که حدود 8 متر عمق داشته و از این محل می بایست به حالت خمیده عبور و از آنجا به تالار کوچکی که حدود 15 متر عمق و بین 2 تا 3 متر ارتفاع و 5 متر عرض دارد می رسیم. درون این غار نیز فاقد چکنده و چکیده است.(شکل شماره 3)

غار شماره 3

این غار در فاصله حدود یک کیلومتری غار شماره یک و در سمت غرب آن و در فاصله حدود 250 متری از کف دره قرار دارد. مختصات آن عبارت است از: 51 درجه و 28 دقیقه و 31 ثانیه شرقی (E31 و 28 و 51) درجه و عرض 35 درجه و 59 دقیقه و 4/0 ثانیه شمالی (N4 و 59 و 35) درجه و ارتفاع آن از سطح آبهای آزاد 2450 متر است. پس از عبور دهانه به راهرویی که حدود 7 متر طول دارد رسیده و از آنجا وارد تالار می شود. عمق غار حدود 120 متر  است که از راهرو تا انتهای غار بصورت دو تالار پی در پی که اولی با ارتفاع حدود 5 متر و عمقی حدود 60 متر و عرض حدود 30 متر و دومی بصورت تالار با ارتفاع کم که می بایست به حالت خمیده حرکت نمود و عمق حدود 5 متر و عرض آن حدود 30 متر است. در این قسمت به اطاقکهای کوجکی وصل می شود. شیب این غار نیز حدود 10 درجه به سمت پایین است. پیمایش این غار به وسایل فنی نیاز ندارد. (شکل شماره 4)

طول مسیر غار و اطراف غار و درون آن از نظر پرتو زائی مورد بررسی قرار گرفت و دستگاه اندازه، نشان می دهد که فاقد هرگونه اثر پرتو زائی است.

قلعه استوار

در باره قلعه ی استوار میگون در کتاب "قلاع اسماعیلیه در البرز" نوشته دکتر ستوده و در حاشیه کتاب تاریخ گیلان و طبرستان ظهیرالدین مرعشی با تصحیح و تحشیه ی دکتر منوچهر ستوده و بعضی از منابع دیگر سخن رفته است و هنوز بقایای قلعه استوار میگون در بالای کوه عروسک "استوار" باقی است.از جمله دلایل قلعه بودن این مکان اسامی تپه ها و صخره های اطراف می باشد. مثل "قلادوش" "قلا = قلعه" و قلهک و کوچه باغ معروف "قلعه باغ" در کنار قلعه استوار یک غار طبیعی به صورت تالار وجود دارد. ظاهراً از آن برای برج دیده بانی استفاده می شد. چون مشرف به تنگه میگون است و تنگه میگون در گذشته یکی از راههای طبرستان مازندران به ری بوده است. این غار طبیعی که دارای سه طبقه می باشد و دالانهای آن به هم ارتباط دارند و هر کدام دارای دریچه های دیده بانی می باشند. شواهد نشان می دهد که این دریچه ها ساخته ی دست انسان است. قدمت قلعه استوار به زمان مازیار و فرقه اسماعیلیه باز می گردد.

قلعه کیقباد

"در ضلع جنوبی تنگه ای که راه میگون به شمشک از آن عبور مینماید و در جبهه شرقی تنگه ای که همان هملون نامیده میشود و بر بالای صخره های سنگی که مشرف به تنگه هملون و تنگه اصلی ارتباطی شمشک به میگون میباشد و در موقعیت جغرافیایی 35 درجه و 58 دقیقه و 54.9 ثانیه عرض جغرافیایی و 51 درجه و 28 دقیقه و 48.7 ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع 2560 متر از سطح دریا آثار و بقایای قلعه ای به چشم میخورد که به قلعه کیقباد شهرت دارد .
قلعه شامل دو قسمت است : قسمت اول سطح قلعه است که در آن آثاری از معماری سنگ و گل دیده میشود. این قسمت از قله بر اثر حفاریهای فراوان بطور کامل مضطرب و دگرگون شده و آثاری از هویت اولیه آن قابل رویت نیست .
قسمت دوم آن فضاهای غار مانند سه طبقه ای است که در زیر فضای اولیه وجود دارد. این غارها دارای ابعاد مختلف بوده و رو به سمت شرق دارد. این سه غار دارای پنجه هایی با اشکال نامنظم و ابعاد مختلف میباشند که ضمن تامین روشنایی آنها امکان اولیه آن نا مشخص است. قلعه کیقباد بعلت نوع مصالح بکار رفته در احداث آن بکلی تخریب شده و حفاریهای غیر مجاز در آن نیز موجب مخدوش شدن چهره اولیه اش دارد. با این وضع به نظر میرسد دارای ارزش فرهنگی بوده و ضبط آن میتواند زمینه را برای مطالعات بیشتر و کاوش علمی در آن فراهم نماید .
این قلعه علاوه بر اینکه در مواقع هجوم نا امنی و آشوب به عنوان پناهگاه مورد استفاده اهالی روستاهای اطراف قرار میگرفت، میتوانست در نظارت و بازرسی تردد یکی از راههای رودبار قصران به ناحیه مازندران نقش مهمی ایفا نماید. کنترل تنگه هملون میتوانست امنیت بخش شمالی آن یعنی ناحیه شمشک، دربندسر و سایر ییلاقات منطقه را تامین نماید.
با توجه به نمونه سفالها ی یافته شده از داخل و اطراف قلعه کیقباد قدمت آنرا میتوان حداقل قرون 5و4 هجری تعیین کرد و قطعاً تا زمان حکومت قاجار مورد استفاده بوده است.

خانه تاریخی آقای هومن

 در ضلع غربی شهر میگون و در بالا تپه مشرف بر شهر که اهالی آنجا را تالارسر مینامند و در موقعیت جغرافیایی 35 درجه و 57 دقیه و 17.8 ثانیه عرض جغرافیایی و 51 درجه و 29 دقیقه و 2.4 ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع 2281 متر از سطح دریا و در منطقه ای نزدیک به محلی که خانه تاریخی کیهان در آنجا واقع بود و اکنون ویرانه های اندکی از آن باقیست خانه تاریخی وجود دارد که صاحب اولیه آن دکتر احمد هومن بوده و اکنون مالک آن فردی بنام یحیی مافی میباشد. خانه تاریخی هومن در دو طبقه احداث شده و هر طبقه آن شامل دو اطاق در سمت غرب و اطاق تو در تو یکسره ای در شرق بوده که از پشت درب شمالی راه پله ای چوبی، ارتباط دو طبقه را با یکدیگر برقرار کرده است.
خانه تاریخی هومن شهر میگون تنها خانه متعلق به اوایل دوره پهلوی دوم میباشد که در آن شهر تا کنون برجای مانده و تخریب نشده است صاحب فعلی حدود 10سال قبل این خانه را به تملک خود در آورده و نسبت به مرمت آن اقدام نموده است .
هیئت در زمان بازدید از این خانه تلاش فراوان نمود تا صاحب خانه را متقاعد کرده و نقشه بنا را جهت ثبت آن در فهرست آثار ملی تهیه نماید، اما موفق به انجام این کار نشد. صاحبخانه برای انجام این کار مدتی زمان خواست تا روی موضوع فکر کند. به نظر میرسد علی رغم عمر کم خانه و نداشتن ویژگی معماری یا هنری خاص ضرورت دارد که جهت حفظ پیشینه معماری منطقه به خصوص معماری دوره انتقال در دراز مدت نسبت به جلب موافقت صاحبخانه اقدام نموده و در نهایت مقدمات ثبت بنا را در فهرست آثار ملی فراهم نمائیم.
نکته قابل توجه و ذکر در خصوص این خانه اینست که معمار سازنده آن برای مقابله با سرمای سخت منطقه و قابل استفاده نمودن در زمستان دیوارهای خارجی بنا را دولایه احداث کرده و فضای داخلی دو لایه دیوار را خالی در نظر گرفته و آنرا اجرا کرده است.
این اثر ارزشمند در مهرماه 1382 تحت شماره 10400 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است." (منبع: وبسایت کهساران http://www.kohsaran.com/)

قصر کیهان

این بنا در تالارسر میگون نرسیده به هفت چشمه قرار دارد. در ابتدای پهلوی اول آقای کیهان این بنا ی ویلایی را برای استفاده ییلاقی خودش ساخت. قصر کیهان تشکیل می شود از یک خانه ای که بصورت کامل تخریب شده و باغهای فراوانی که در دور تا دور آن قرار دارد. شاید این اولین خانه ای بود که مجهز به سیستم برق شخصی به صورت موتورخانه و حمام و نانوایی و آشپز مخصوص بود. در اواخر دوره پهلوی کم کم این بنا تخریب و گردشگران از فضای آن استفاده می کردند. امروزه این بنا در اختیار بیمه قرار دارد. مرحوم سیف الله و فرزندش عزیز الله سلیمان میگونی از این ملک نگهداری می کردند.

هفت چشمه

هفت چشمه یکی از چشمه های زیبا و پرآبی هست که در تالارسر میگون قرار دارد. در سنوات اخیر اقدام به لایروبی نموده و درب فلزی هم برای آن در نظر گرفتند. اگر چه اسمش هفت چشمه است، اما تعداد کمتری چشمه وجود دارد که از دل کوه بیرون می آید و در یک حوضچه ای به هم وصل می شود. بعد از خروجی، آب به دو قسمت مساوی تقسیم می شود که یکی از آنها به سمت باغات تالارسر جنوبی و دیگری به سمت استخری که در فاصله بیست متری آن قرار دارد هدایت و در آن ذخیره می شود. از این آب برای استفاده باغهایی که در قسمت شمال شرقی این رود قرار دارد استفاده می شود. از گذشته این چشمه مورد استقبال گردشگران ییلاقی و محلی محسوب می شد. ایام تعطیلات مردم برای گردش و تفریح از این محل استفاده می کنند. آب گوارایی دارد.

قلعه باغ

قلعه باغ یکی از کوچه باغات میگون در بالامحل می باشد که چشم انداز زیبایی دارد. این محل هم از قدیم برای گشت روزانه بسیار مناسب بوده و هست.

هفت چنار

این محل هم در بالامحل میگون درست روبروی قلعه باغ قرار دارد. به خاطر داشتن درختان چنار به این نام

مشهور است. این مکان تفرجگاهی برای گردشگران بوده و هست.

آبشار

در میگون دو آبشار وجود داشت که یکی از آنها در انتهای قلعه باغ در محدوده پسوند و دیگری نرسیده به میگون، کنار جاده میگون – فشم قرار دارد.

در گذشته از آبشار اولی برای شنا استفاده می شد. بچه های محل با سنگ و خار و خاشاک سدی ایجاد نموده که آب به عمق 2 متر ارتفاع می گرفت و در روزهای گرم تابستان از این فضا برای شنا استفاده می کردند. آبشار ارتفاع زیادی نداشت، اما به آبشار معروف گردید. آبشار نرسیده به میگون زیباست و می توان از این فضا استفاده و عکسهای زیبا گرفت. استخرهای سنتی که برای ذخیره آب باغات احداث می شد، بهترین محل برای شنا بود. اگرچه بهداشتی نبود، اما لذت بخش بود. هنگام ظهر که هوا گرم می شد، گوسفندان را هم به آب می انداختند تا خنک شوند و به راحتی بچرند.

هتل میگون

در نوک تپه داخلی میگون معروف به گرز طول مجتمع جهانگردی وجود دارد که هتلی هم در آن وجود دارد. این تپه چشم انداز بسیار زیبا و دیدنی دارد.

قلادوش

قلادوش یکی از کوههای غربی میگون است که چشمه ای در دامنه این کوه قرار دارد. در گذشته چوپانان هنگام ظهر گوسفندان خود را در کنار این چشمه می بردند و ساعتی را برای ناهار و رفع تشنگی و استراحت در این محل اتراق می کردند. این محل بیشتر مجذوب کوهنوردان و در بهار هم در دامنه هایش مملو از قارچ، ریواس و سبزیهای کوهی است که علاقمندان از آن استفاده می کنند.

کوه آبک

کوه آبک در شمال شرقی میگون قرار دارد. در ارتفاعات آن چشمه و غار کوچکی وجود دارد که در تابستان مملو از یخ است. در گذشته برای تهیه بستنی و نیازهای دیگر از یخ این کوه استفاده می کردند. چوپانان هم هنگام ظهر گوسفندان را جهت رفع تشنگی به کنار همین چشمه می بردند و خودشان هم ساعتی را به استراحت و صرف ناهار می پرداختند. در گذشته محلی برای شکار (کل، بز، قوچ و...) هم بود و شکارچیان هم در این کوه رفت و آمد داشتند.

دیوار یخی هملون

در دیواره های صخره ای دره هملون زمستانها یخبندان می شود و دیواره های یخی با قطرهای ضخیم و ارتفاع زیاد شکل می گیرد. در این دیواره یخی در سنوات قبل از طرف گروه کوهنوردی میگون اقدام به یخنوردی و آموزش این رشته ورزشی نمودند که مورد استفاده علاقمندان هم قرار گرفته است.