اللهم صل علی فاطمه و ابیها...

اللهم صل على فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها والسر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک

کم کم روزهای اسفند 91 را پشت سر و در بهار دیگری از عمرمان پا می گذاریم. این روزها همه به فکر هستند که آیا می توانند با حقوق خودشان آجیلی بخرند و سفره ی تنقلات خودشان را بیش از پیش آبرومندانه تر کنند. انگاری هیچکس به فکر بهار نیست که پشت پنجره ها با هوای دل انگیز، طراوتش را به طبیعت هدیه می دهد. بهار می آید و با یک نگاه دیگری به ما می نگرد. شاید زیباترین فصل ها بهار باشد. برخی می گویند که پاییز هم زیباست. اصلاً همه ی فصل ها زیباست. اما بهار و پاییز یک حس عجیبی به آدم دست می دهد. بهار موسم زایش و پاییز موسم میرش است. هیچوقت دوست نداریم که هیچکس در بهار عمرش رو به خزان بیارد، اما دختری، مادری و همسری را می شناسیم که بهار عمرش به زودی خزان شد و همه ی امت را در ماتم فرو برد. نوروز امسال هم در فاطمیه اول تلاقی پیدا کرده است. از یک سو می خواهیم که نوروز همچنان نوروز بماند و از سویی زیر چشمی نگاهی به دختر پیامبر خواهیم داشت. همان بانویی که ماتمش شکننده است.