فرهنگ لغات میگونی(ر - ز - ژ)

حرف (ر)

را به راه (ra be rah): از راه رسیدن

راحَت (راحَد) (rahat): راحت

راحَت(راحد) کُردَن (rahat kordan): راحت کردن

راحَت(راحَد) بَویئَن (rahat bavian): راحت شدن

راحِلَه (rahelah): راحله

راس (ras): راست

راس بوتَن (ras butan): راست گفتن

راس بَویئَن (ras bavian): راست شدن

راس دیرگاموئَن (ras dir gamuan): راست در آمدن

راس راسی (ras rasi): واقعاً، حقیقتاً

راسِّش (rasses): واقعیتش، حقیقتش

راس کُردَن (ras kordan): راست کردن

راسِّه (rassah): راسته

راس هاکُردَن (ras hakordan): راست کردن، بلند کردن از زمین و ایستادن

راسِّه حسینی (rasseh hoseyni): بی مقدمه چینی، بی غل و غش، حقیقت

راضی کُردَن (razi kordan): راضی کردن

راضیَه (raziah): راضیه

راغِن (rayen): روغن

راغِن بَزوئَن (rayen bazuan): روغن زدن

راغِن بِمالیئَن (rayen bemali an): روغن مالیدن

راغِن چِراغ (rayen ceray): روغن چراغ

راغِن داغ (rayen day): روغن داغ

راغِن دُمبَه (rayen dombah): روغن دنبه

راغِن نِواتی (rayen nevati): روغن نباتی

راغِنی (rayeni): روغنی

رام بَویئَن (ram bavian): رام شدن

رام کُردَن (ram kordan): رام کردن

راها (raha): رها

راها بَویئَن (raha bavian): رها شدن

راها کُردَن (raha kordan): رها کردن

راه (را) بِدائَن (beda an rah): راه دادن

راه بَزوئَن (rah bazuan): راه زدن

راه بَلَد (rah balad): راهنما

راه بوردَن (rah burdan): راه رفتن

راه بَیتَن (rah baytan): راه گرفتن

راه بیموئَن (rah bimuan): مدارا و سازش کردن، راه آمدن

راه بینگوئَن (rah binguan): راه انداختن

راه کَتَن (rah katan): راه افتادن

راهنِما (rahnema): راهنما

راه هِدائَن (rah heda an): راه دادن

رَتخ وفَتخ (ratx o fatx): جمع و جور کردن کارها، حل کردن مسایل

رَج ‌(raj): رد پا، نشانه، رده، ردیف، مرتب

رَج بَزوئَن (raj bazuan): نشانه کردن

رَجدار کِر (rajdar ker): نام محلی درغرب میگون

رَج رَج (raj raj): ردیف ردیف، لایه لایه

رَجون رَجون (rajun rajun ): با افاده راه رفتن

رَحم کُردَن (rahm kordan): رحم کردن

رَحمون (rahmun): رحمان

رَحمین (rahmin): مهربان

رَخت(رخد) (raxt): لباس

رَخت بَیتَن (raxt baytan): لباس گرفتن

رَخت تَن کُردَن (raxt tan kordan): لباس پوشیدن

رَختِخو (raxtexu): رختخواب

رختشورخُنَه (raxt sur xonah): رختشویخانه

رِخنَه (rexnah): رخنه

رِخنِه کُردَن (rexneh kordan): رخنه کردن

رَد(رَت) بدائَن (beda an rad): رد دادن، عبور دادن، جا خالی دادن

رَد بیتَن (rad baytan): اثر کسی را تعقیب کردن

رَد کُردَن (rad kordan): رد کردن، عبور دادن

رَد گِردَن (rad gerdan): رد شدن

رَد و پَت (rad o pat): رد و بدل

رَدَه (radah): رده، رتبه

رَزَه (razah): رزه، حلقه ای بر در که در سوراخ چفت در جای می گیرد.

رِسا (resa): رسا

رَسم بَویئَن (rasm bavian): رسم شدن

رَسم کُردَن (rasm kordan): رسم کردن

رَسِن (rasen ): طناب

رَسید (rasid): رسید، فاکتور

رَسیدِگی (rasidegi): رسیدگی

رِشتَه (restah): رشته

رُشخَند (rosxand): ریشخند

رِشگ ( resg): تخم شپش

رُشوَه (rosvah): رشوه

رُشوِه هاییتَن (rosveh hayitan): رشوه گرفتن

رُشوِه هِدائَن (rosveh heda an): رشوه دادن

رَصَد (rasad): تقسیم

رَصَد کُردَن (rasad kordan): تقسیم کردن، دادن سهم هر کس

رِضا (reza): راضی

رِضا کُردَن (reza kordan): راضی کردن

رَعشَه (raesah): رعشه

رَعشَه بَیتَن (raesah baytan): رعشه گرفتن

رَعیَت (raeyat): کشاورز

رَغبَت (raybat): رغبت

رَغبَت کُردَن (raybat kordan): رغبت کردن

رَفتَه رَفتَه (raftah raftah): اندک اندک

رَفط (raft): ربط

رُفو کُردَن (rofu kordan): رفو کردن

رِق (rey): ریق، مدفوع اسهالی

رِق بَزوئَن (rey bazuan): ریق زدن

رِق کَتَن (rey katan): اسهال گرفتن، میوه ای که زیاده از حد رسیبده یا در اثر گندیدگی شل و له شده باشد.

رَقص بَکُردَن (rays bakordan): رقص کردن

رَقص هاکُردَن (rays hakordan): رقص کردن

رِقماسّیئَه (rey massiah): بچه بسیار لاغر و نحیف، ریقو، کنایه از فرد ناتوان و تنبل

رُقَیَه (royayyah): رقیه

رَگِبار (ragebar): رگبار

رَگ بَزوئَن (rag bazuan): رگ زدن

رَگ به رَگ بَویئَن (rag be rag bavian): رگ به رگ شدن

رَگِ خو (rage xu): رگ خواب

رَگ کُردَن (rag kordan): پر شدن شیر پستان به حالتی که رگهای آن کشیده شود.

رَگ و ریشَه (rag o risah): کنایه از خانواده و بستگان و نژاد و نسل

رَگَه (ragah): رگه، لایه

رَم (ram): ترس و وحشت که بیشتر برای حیوانات بکار برده می شود.

رَم بِدائَن (ram beda an): رم دادن، ترس دادن

رَم بَکُردَن (ram bakordan): رم کردن، وحشت کردن

رَمِضون (ramezun): رمضان

رَنج بَکِشیئَن (ranj bakesian): رنج کشیدن

رَندَه (randah): رنده

رَندِه کُردَن (randeh kordan): رنده کردن

رَنگ بَزوئَن (rang bazuan): رنگ زدن

رَنگ به رَنگ بَویئَن (rang be rang bavian): رنگ به رنگ شدن

رَنگ بَویئَن (rang bavian): رنگ شدن، کنایه از گول خوردن

رَنگ بَیتَن (rang baytan): رنگ گرفتن، به رنگ آمدن میوه، میوه نزدیک به رسیدن

رَنگ پَس بدائَن (rang pas beda an): رنگ پس دادن

رَنگِ رَز (range raz): رنگرز

رَنگ کُردَن (rang kordan): رنگ کردن، کنایه از گول زدن

رَنگ هِدائَن (rang heda an): رنگ دادن

رَنگ و وارَنگ (rang o varang): رنگارنگ

رَنگ و رو بوردَن (rang o ru burdan): رنگ پریدن، کنایه از ترسیدن

رو (ru): چهره، رخ

روسیا (rusia): روسیاه، خجل و شرمنده

رون (run): ران

روئَه (ruah): رویه

رِوال (reval):‌ رویه، روش

روبِدائَن (rubeda an): رودادن

روبَدیئَن (rubadian): مهربانی دیدن، مهربانی بیش از حد که فرد را پررو کند.

روبرو بَویئَن (ruberubavian): روبرو شدن

روبِرو کُردَن (ruberukordan): رودررو کردن، مقابل کردن

روبَندَک (rubandak): روبنده، برقع

رو بَیتَن (rubaytan): رو گرفتن

رو بیموئَن (rubimuan): روآمدن، ترقی کردن

روپِنهون کُردَن (rupenhun kordan): خود را مخفی کردن برای انجام ندادن تعهد

روحِ الله (ruhellah): روح الله

روحی (ruhi): رویی، کالای ساخته شده از روی

رُخُنَه (roxonah): رودخانه

رُخُنِه گل (roxoneh gal): کنار رودخانه

رو دار (rudar): پر رو

رودرواسی (rudarvasi): رودربایستی، شرم و ملاحظه

رودَست بَوِردَن (rudast baverdan): رودست بردن،کنایه از کالایی که سریع به فروش می رسد.

رودَست بخوردَن (rudast baxordan): رودست خوردن

رودَست بَزوئَن (rudast bazuan): رودست زدن

رودست بَموندَن (rudast bamundan): رودست ماندن

رودِل کُردَن (rudel kordan): رودل کردن

رودَه (rudah): روده

روز پَس (ruzpas): روز درماندگی

روز خوش (ruze xos): روز آسودگی و شادی

روز قیومَت (ruze yiyumat): روز قیامت

روزِ میون (ruze miun): ظهر، وسط روز

روزَ نَه (ruzanah): روزنه

روزونَه (ruzunah): روزانه

روزَه (ruzah): روزه

روزَه بَخوردَن (ruzah baxordan): روزه خوردن

روزَه بَیتَن (ruzah baytan): روزه گرفتن

روزَه خور (ruzah xor): روزه خور

روزَه دار (ruzah dar): روزه دار

روسدار پُشت (rusdar post): نام محلی در میگون

روسیفید (rusifid): روسفید

روشَنا (rusana): هنگام روشنی هوا

روشِن بَویئَن (rusen bavian): روشن شدن

روشِن کُردَن (rusen kordan): روشن کردن

روشور (rusur): سفیدآب

روضَه (rozah): روضه

روضَه بَخُندَن (rozah baxondan): روضه خواندن

روضَه خُن (rozah xon): روضه خوان

روضَه خُنی (ruzah xoni): روضه خوانی

روگَردون (rugardun): منصرف، پشیمان

روگَردون بَویئَن (rugardun bavian): منصرف شدن، پشیمان شدن

رونِما (runema): رونما

روهَم بَریتَن (ruham baritan): روهم ریختن، تبانی کردن

رَوون (ravun): روان

رَوون بَویئَن (ravun bavian): روان شدن، درس را خوب یاد گرفتن

رووِنداز (ruvendaz): روانداز، لحاف و چادرشب و...

رَوونِه بَینَه (ravuneh baynah): روانه شدند

رَوونِه بَویئَن (ravuneh bavian): روانه شدن

روونِه کُردَن (ravuneh kordan): روان کردن

رَویَه (ruyah): رویه

رویَه دُشَک (ruyah dosak): رویه تشک

رِی (rey): وزنی برابر 12 کیلو گرم، زمینی به مساحت250 متر مربع

ریحون (reyhun): ریحان

ریختِگَر (rixtegar): ریختگر

ریدِمون (ridemun): ریدمان، خرابی کار

ریز ریز بَویئَن (riz riz bavian): ریز ریز شدن

ریز ریز کُردَن (riz riz kordan): ریز ریز کردن

ریزَه کاری (rizah kari): ریزه کاری

ریسمون (rismun): ریسمان

ریسَه (risah): ریسه

ریسَه بوردَن (risah burdan): ریسه رفتن

ریسَه کُردَن (risah kordan): ریسه کردن، ردیفی به هم بستن

ریسه تا (risah ta): رشته نخ به هم تابیده شده

ریش بَزوئَن (ris bazuan): ریش تراشیدن

ریش بَکِندَن (ris bakendan): ریش کندن

ریش دیر گا اوردَن (ris dirga urdan): ریش در آوردن

ریش گِرو دَرِنگوئَن (ris gero darenguan): ریش گرو گذاشتن

ریشَه (risah): ریشه

ریشَه بَزوئَن (risah bazuan): ریشه زدن

ریشَه بَکُردَن(کُردَن) (risah bakordan): ریشه کردن

ریشَه دار (risah dar): ریشه دار

ریشَه کَن بَویئَن (risah kan bavian): ریشه کن شدن

ریشَه کَن کُردَن (risah kan kordan): ریشه کن کردن

ریکا (rika): پسر

ری کُردَن (rey kordan): ری کردن، حجیم شدن

ریگ (rig): سنگریزه

ریگ شور کُردَن (rig sur kordan): شستن حبوبات و غلات برای ته نشین شدن سنگریزه ها و جدا کردن آنها

رینا (rina): مسیر گله گوسفندان و احشام

ریَه (ria): ریه

----------------

حرف (ز )

زابِِرا ( zabera ) : زابرا

زار(zar): گریه

زاربَزوئَن ( zar bazuan ) : زارزدن ، سخت گریستن
زاری کُردَن ( zari kordan ) : زاری کردن
زاغال ( zayal ) : زغال
زاغال سنگ ( zayal sang ) : زغال سنگ
زاغالَگ ( zayalag ) : زغال حاصل از چوب سوخته
زاغَگ ( zayag ) :  خطاب تحبیب یا تحقیر گونه برای زاغ چشم
زاغول ( zayul ) : زاغ چشم
زاغَه ( zayah ) : زاغه

زاندی (zandi ): زانو
زاندی بَزوئَن ( zandibazuan ) : زانو زدن
زاندی به زاندی ( zandi be zandi ) : پهلو به پهلو

زاهلَه (zahlah ):  زهله، کنایه از شجاعت
زائو ( zau ) : زائو ، زنی که تازه وضع حمل کرده
زایمون ( zayemun ) : زایمان
زِبر زرنگ ( zebre zerang ) : چابک وفرز
زَجّه مورَه ( zajjah murah ) : آه و فغان وشیون
زَحمت ( زحمد)بِدائَن ( zahmat beda an ) : زحمت دادن
زَحمت ( زحمد)بَکِشی یَن( bakesiyan zahmat) : زحمت کشیدن
زَخم زِوون ( zaxme zevun ) : زخم زبان
زخمِ زیلی ( zaxme zili ) : خراش وزخم زیاد روی بدن
زخمِ کاری ( zaxme kari ) : زخم کشنده
زَخمی کُردن ( zaxmi kordan ) : زخمی کردن
زَخمی بَویئَن ( zaxmi bavian ) : زخمی شدن
زِربَزوئَن ( zer bazuan ) : زرزدن
زِرتِش دَرشیئَن ( zertes darsian ) : تلنگش در رفتن، گوز گوز افتادن
زِرتِش قَمصور بَویئَن ( zertes yamsur bavian ) : زوارش در رفتن ، از رمق افتادن
زِِرتی (zerti): ناگهان ، سریع
زَرچووه ( zarcuvah ) : زرچوبه
زَرخرید ( zarxarid ) : زرخرید
زَرداُو ( zardu ) : زرداب
زَردَمبو ( zardambu ) : لاغر و ناتوان ورنگ پریده
زَردَه ( zardah ) : زرده ی تخم مرغ
زَردَه زَخم ( zardah zaxm ) : زرده زخم

زَردِه گِلَک(zarde gelak): نام محلی در میگون، در قسمت شمال شرقی میگون بالای جاده شمشک قسمتی دارای خاک زرد می باشد که در قدیم از این خاک خمیری درست می کردند و به عنوان رنگ به عنوان شناسایی به پشت گوسفندان می مالیدند.
زِِشد ( zesd ) : زشت

زَعفِرون ( zaeferun ) : زعفران
زَغنبود ، زغنبوت ( zaynabud ) : نفرینی است مانند زهرمار
زِِفت ( zeft ) : صمغ سیاه که برای درمان کچلی به سر زنند
زِفت بِمالیئَن ( zeft bemalian ) : زفت انداختن
زَقّوم ( zayum ) : زهر ،  نفرینی به معنای زهر مار

زِگا (zega): نام محلی در میگون در گذشته از این مکان برای چیدن سبزی کوهی و چرای گوسفندان مورد بهره برداری قرار می گرفت. امروزه معدن سنگی در این مکان ساخته شده که مورد بهره برداری می شود.( این کلمه ریشه در اوستا دارد و اغلب با پیشوند "م ، ن" بیان می شود.)
زِلzel) ) : گوسفند بدون دنبه
زُل ( zol ) : خیره کردن چشم
زُل بَزوئَن ( zol bazuan ) : زل زدن
زُل زُل نِگاه بَکُردَن ( zol zol negah bakordan ) : خیره خیره نگاه کردن
زِلزلَه ( zelzelah ) : زلزله
زِلزلَه بیموئَن ( zelzelah bimuan ) : زلزله آمدن
زُلف واهِشتَن ( zolf vahestan ) : زلف گذاشتن

زُلفین (zokfin ): چفت و بست در
زُلِه چُشم ( zoleh cosm ) : کنایه از کودکان وافراد حرف نشنو و خودرای
زَمبور ( zambur ) : زنبور
زَمبور سیاه ( zambur siyah ) : زنبوری درشت و سیاه و پشمالو
زمبور طلا ( zambur tela ) : زنبور فاقد نیش به رنگ سبز و طلایی وبراق که اوایل بهار و در داخل گل محمدی به وفور یافت می شود.
زَمبَه ( zambah ) : زنبه
زمبیل ( zambil ) : رنبیل
زَمزَمه ( zamzamah ) : زمزمه
زِمستون ( zemestun ) : زمستان
زِمستون سیاه ( zemestun siah ) : زمستان سخت
زََمون ( zamun ) : زمان
زَمونَه ( zamunah ) : زمانه
زَناجی ( zanaji ) : زن حاجی آقا ، همسر حاجی آقا
زَِناشویی ( zenasuyi ) : زناشویی
زَن بَوِردَن ( zan baverdan ) : زن گرفتن
زَن بِرار ( zan berar ) : زن برادر
زَن پی یَر ( zan piyar ) : پدر زن
زَن جِندَه صاحاب ( zan jendah sahab ) :  دشنامی که به حیوانات و یا ابزار داده می شود به معنی آنکه مالک آن فردی است که زنش بدکاره است.
زَنجیل ( zanjil ) : زنجیر
زَنجیل کُردن ( zanjil kordan ) : با زنجیر بستن حیوان یا انسان
زَنداری ( zandari ) : همسر داری
زَن دُرُست کُردَن ( zan dorost kordan ) : زن گرفتن ، انجام مقدمات  ازدواج توسط مردان ، مذاکرات قبل از خواستگاری و خواستگاری و نامزدی و ازدواج
زِندون ( zendun ) : زندان
زِندونی ( zenduni ) : زندانی
زِندونی کُردَن ( zenduni kordan ) : زندانی کردن
زِِندونی بَویئَن ( zenduni bavian ) : زندانی شدن
زِندِگونی ( zendeguni ) : زندگانی
زَندِگی ( zandegi ) : زندگی
زِندَگی کُردَن ( zendagi kordan ) : زندگی کردن
زِندَه ( zendah ) : زنده
زِندَه دل ( zendah del ) : زنده دل
زِندَه کُردَن ( zendah kordan ) : زنده کردن
زِندَه بَویئَن ( zendah bavian ) : زنده شدن
زن قهوه ( zan yahvah ) : زن قحبه ، دشنامی به مردان  زن دار
زَن قَهوه صاحاب (zan yahvah sahab ) : دشنامی به مالک حیوانات یا ابزار
زََنََگ ( zanag ) : زن حقیر
زَنگ بَزوئَن ( zang bazuan ) : زنگ زدن
زَنگ بَزوئَه ( zang bazuah ) : زنگ زده
زَنگولَه ( zangulah ) : زنگوله

زَن مار (zan mar ): مادر زن

زَن مار سِلام (zan mar selam): دیدنی که داماد و همراهان بعد از عروسی از مادر زن می کنند.
زَنِندَه ( zanendah ) : زننده
زَنونَه ( zanunah ) : زنانه
زَن هِدائَن ( zan heda an ) : زن دادن
زَنیکَه ( zanikah ) : زن پست و بی عزت
زَوّار ( zavvar ) : زوّار
زِوار ( zevar ) : از توان افتادن، نای نداشتن
زِوار دَر شیئَن ( zevar darsian ) : زوار در رفتن
زو بکشی یَن ( zo bakesiyan ) : زو کشیدن ، حبس کردن نفس وصدای زو در آوردن و دویدن
زود زود ( zud zud ) : تند تند
زودیا ( zodiya ) : زود ،  سریع ، به زودی

زور   zur : مدفوع الاغ

زور   zur   فشار
زور بَزوئَن ( zur bazuan ) : زور زدن
زور بوتَن ( zur butan ) : زور گفتن
زور بیاردَن ( zur biyardan ) : فشار آوردن
زورتَپون ( zurtapun ) : به زور تپانیدن و جا دادن ، چیزی را به اجبار تحمیل کردن
زور چِپون ( zurcepun ) : به زور چپاندن ، چیزی را به اجبار تحمیل کردن
زورخنه ( zurxonah ) : زورخانه
زورمَند ( zurmand ) : نیرومند
زور بَیتَن ( zur baytan ) : نیرو گرفتن
زوزَه ( zuzah ) : زوزه
زوزَه بکشی یَن ( zozah bakesiyan ) : زوزه کشیدن
زِوون ( zevun ) : زبان ، گویش
زِوون بَرویَه ( zevun barviyah ) : زبان بریده
زِوون بَزوئَن (zevun bazuan  ) : زبان زدن
زَوون بَستَه ( zevun bastah ) :  زبان بسته
زَوون بَیتَن ( zevun baytan ) : گرفتن زبان ، لکنت زبان
زِوون تو بَخوردَن ( zevun tu baxordan ) : به لکنت افتادن
زِوون دار ( zevun dar ) : کسی که مطلب را خوب بیان کند
زِوون دِراز ( zevun deraz ) : زبان دراز
زِوون دیرگااوردَن ( zevun dirgaurdan ) : زبان در آوردن ، قدرت تکلم یافتن
زِوونَک بَزوئَن ( zevunak bazuan ) : زبان زبان زدن مار ومانندآن
زِوون کوشکَگ ( zevun kuskag ) : زبان کوچک ته حلق
زِوون گازگیتَن ( zevun gaz gitan ) : زبان گاز گرفتن
زِوون واز ( zevun vaz ) : چرب زبان
زِوونَه ( zevunah ) : زبانه
زِوونی ( zevuni ) : شفاهی
زِوون یاد بِدائَن ( zevun yad beda an ) : زبان یاد دادن
زِوون یاد گیتَن ( zevun yad gitan ) : زبان یاد گرفتن
زِهدون ( zehdun ) : زهدان
زَهر ، زَهل ( zahr - l ) : سم
زَهر هاکُردَن ( zahr hakordan ) : تلخ وناگوار کردن چیزی را به کسی
زَهرمار بَویئَن ( zahre mar bavian ) : کنایه از تلخ و ناگوار شدن چیزی بر کسی
زَهرَه ( zohrah ) : زهره
زَهرِه ماری ( zahreh mari ) : انواع مشروبات الکلی یا مواد مخدر
زَهله ( zahlah ) : زهره ، کیسه صفرا ،  جرات
زَهلَه تَرَگ بَویئَن ( zahlah tarag bavian ) : زهره ترک شدن
زیاد کُردَن ( ziad kordan ) : زیاد کردن
زیاد بیموئَن ( ziad bimuan ) : زیاد آمدن
زیاد بَویئَن ( ziad bavian ) : زیاد شدن
زیادَه رَوی ( ziadah ravi ) : زیاده روی
زیراِنداز ( zirendaz ) : زیراتداز
زیر اویی ( zir uyi ) : زیرآبی
زیر اویی بوردَن ( zir uyi burdan ) : زیرآبی رفتن
زیرِ بال بَیتَن ( zire bal baytan ) : زیر بغل گرفتن ، دستگیری و کمک کردن
زیرِِ بار بوردَن ( zire bar burdan ) : اطاعت کردن
زیرِِ پا بََنیشتَن ( zire pa banistan ) : فریب دادن ، اغوا کردن
زیر ِپا بکشی ین ( zire pa bakesiyan ) : از کسی حرف کشیدن ، زیر زبان کشیدن
زیرجومَه ( zir jomah ) : زیر پیراهن
زیرِ دِلَم بَزوئَه؟  ( zir delam bazuah): زیر دلم زده بود؟ ، پاسخ گوینده به فردی ایراد گیر نسبت به کاری که گوینده از روی ناچاری یا با دلیلی منطقی انجام داده است.
زیرزِوونی ( zir zevuni ) : زیرلفظی
زیرِ سَر بُلَن بَویئَن ( zire sar bolan bavian ) : عاشق شدن
زیرسیپیلی دَر کُردَن ( zir sipili dar kordan ) : رفتار یا سخن ناشایست کسی را به روی خود نیاوردن

زیر شِلوار(zir selvar): بیجامه
زیرِش بَزوئَن ( zires bazuan ) : دبه کردن
زیرگیتَن ( zirgitan ) : زیرگرفتن
زیگیل ( zigil ) : زگیل
زیگیل دیرگااوردَن ( zigil dirgaurdan ) : زگیل درآوردن زیمین : زمین
زَمین بَخوردَن ( zamin baxordan ) : زمین خوردن
زَمین بَزوئَن ( zamin bazuan ) : زمین زدن
زَمین بَموندن ( zamin bamundan ) : زمین ماندن
زَمیندار ( zamindar ) : ملاک
زَمینگیر ( zamingir ) : زمین گیر
زَمین لَرزَه ( zamin larzah ) : زمین لرزه
زَمین بِنِنگوئَن ( zamin bingoan): زمین گذاشتن
زَمینَه ( zaminah ) : زمینه

زیر شِلواری (zir selvari): زیر شلواری، بیجامه

زیرجیش (zir jis): غذایی که با آرد و روغن برای زائو درست می کنند.

---------------

حرف ( ژ )

ژالَه ، جالَه ( zhalah ) : ژاله
ژاکَد ، جاکت ( zhakad ) : ژاکت
ژوگول ( zhugul ) : ژیگول
ژِندَه پوش ( zhendah pus ) : ژنده پوش

والله علیم حکیم

سعید فهندژی سعدی

بدون ذکر منبع شرعاً جایز نیست

فرهنگ لغات میگونی(د - ذ)

حرف (د)

دِ (de): از اصواتی که به حالت عصبانیت در جواب بعضی اخبارها گفته می شود.

داد بَزوئَن (dad bazuan): داد زدن

داد بَکِشیئَن (dad bakesian): داد کشیدن

داد و بیداد هاکُردَن (dad o bidad hakordan): داد و بیداد کردن

دار (dar): درخت

دار بَزوئَن (dar bazuan): درخت کاشتن، اعدام کردن

دار بِکاشتَن (dar bekastan): درخت کاشتن

دار کُتِنَک (dar kotenak): دارکوب

داریَه (daryah): دایره ای که در جشنها با انگشتان دست می نوازند.

داریَه بَزوئَن (daryah bazuan): دایره زدن

داز ( daz): داس

دازَگ (dazag): وسیله ای مشابه و کوچکتر از داس با تیغه اره ای که با آن سرشاخه های درختان را هرس می کنند.

داش (das): داداش

داغ بَدیئَن (day badian): داغ دیدن

داغ بَزوئَن (day bazuan): داغ زدن

داغ کُردَن (day kordan): داغ کردن

داغ بَویئَن (day bavian): داغ شدن

داغُن (dayon): داغون، متلاشی

دال (dal): عقاب

دالون (dalun): راهروی سر پوشیده

دالّیک (dallik): دالی، لفظ ناگهانی ظاهر شدن جلوی کودکان

دامون (damun): دامن

دامون گیر بَویئَن (damun gir bavian): دامن گیر شدن

داهرَه (dahrah): دستگاه علف خرد کنی است. دستگاهی به طول تقریبی یک متر که شامل تیغه مثل تیغه داس ولی مانند اره دندانه دار و تخته ای که در یک سر آن تیغه را نصب کرده اند. فری روی تخته می نشیند و دسته دسته علفها را روی تیغه کشیده و خرد می کند.

دایِرَه (dayerah): دایره

دایِم (dayem): دائم، همیشه

دایَه (dayah): دایه

دَبَّه (dabbah): دبه

دَ بَّه دیرگائوردَن (dabbah dirga urdan): دبه کردن

دَ بَّه کُردَن (dabbah kordan): دبه کردن

دِ پات (depat): ریخت و پاش، درهم برهم

دِ پاتَن (depatan): پاشیدن

دِ پاجیئََن (depajian): پاشیدن

دِ پاشیئَن (depasian): پاشیدن

دِ پاشتَه (depastah): پاشیده

دَپیت (dapit): پوشیده

دَپیتَن (dapitan): پوشاندن

دَپیجِش (dapijes): بپوشانش

دَپیجَم (dapijam): بپوشانم

دِتَر (detar): دختر

دِتََر خوندَه (detar xondah): دختر خوانده

دِتَرونَه (detarunah): دخترانه

دِج (dej ): زمین سنگی بسیار سفت و سخت

دُچار بَویئََن (docar bavian): دچار شدن

دُچار بَوِیَه (docar baviah): دچار شد

دُچار گِردی (docar gerdi): دچار شوی

دُچار گِردین (docar gerdin): دچار شوید

دُچارَم کُردَه (docaram kordah): دچارم کرد

دَچی (daci): چیده

دَچین (dacin): بچین

دَچینَم (dacinam): بچینم

دَچیَه (daciah): چیده

دَخل (daxl): سود، بهره

دَخِل نِداشتَن (daxel nedastan): دخالت نداشتن

دَخمَه (daxmah): گور، جای تنگ و تاریک

دَخوس (daxus): واژه ای برای خوابانیدن سگ

دَخیل دَوِستَن (daxil davestan): دخیل بستن

دَخیل هِدائَن (daxil heda an): دخیل دادن

دَدَر (dadar): خارج از خانه به زبان کودکانه

دَدَری (dadari): بچه ای که مدام بهانه رفتن به بیرون از خانه را می گیرد، کنایه از زن هرزه

دِرازا (deraza): بلند

دِراز بَکِشیئَن (deraz baxesian): دراز کشیدن

دِراز بَویئَن (deraz bavian): دراز شدن

دِرازعلی (deraz ali): کنایه از قد بلند و بی قواره

دِراز کُردَن (deraz kordan): دراز کردن

دِراز کَش (deraz kes): دراز کش

دِراز کَش بَویئَن (deraz kes bavian): دراز کشیده شدن، روبه موت شدن، از حال رفتن

دِراز موردوک (deraz morduk): نام محلی در میگون

دِرازی (derazi): درازا، طول، بلندی

دَراُوردَن (dar urdan): بیرون آوردن

دَراومَد (dar umad): درآمد

دَراِینَه (dar eynah): در حال آمدن است.

دَربَچَه (dar bacah): دریچه، پنجره

دَر بَزوئَن (dar bazuan): در زدن

دَربون (darbun): دربان

دَرِجَه (darejah): درجه

دِرَخشُن (deraxson): درخشان

دَرِخُنَه واز (dareh xoneh vaz): کنایه از میهمان نواز

دَرد بَکُردَن (dard bakordan): درد کردن

دَرد بَکِشیئَن (dard bakesian): درد کشیدن

درد بَیتَن (dard baytan): درد گرفتن

دَرد بیموئَن (dard bimuan): درد آمدن

دَر دَوِس (dar daves): زنی که دیگر بچه دار نمی شود، برای توهین به کار می رود و به معنای اجاق کور، در بسته است.

دَرِ دَوِس (dare daves): در بسته

دُردونَه (dordunah): دردانه

دَررو (dar ro): راه خروج

دَرز بَکُردَن (darz bakordan): درز کردن

دَرز بَیتَن (darz baytan): درز گرفتن(دوختن شکافتگیهای پارچه)، پر کردن شکافها

دَرزِن ( darzen): سوزن

دَرز وا کُردَه (darz va kordan): شکاف برداشت

دَرز و دورز (darz o durz): شکاف یا شکافتگیهای کوچک و درشت

دُرُس بَویئَن (doros bavian): درست شدن

دُرُستَه، دُرُسَه (dorostah): تمام و کامل

دُرُس کُردَن (doros kordan): درست کردن

دَرس هایتَن (dars haytan): درس گرفتن

دَرس هِدائَن (dars heda an): درس دادن

دُرُشگَه (dorosgah): درشکِه

دَرشونَه (dar sonah): در حال رفتن است.

دَرشیئَن (darsian): در رفتن، فرار کردن، به آخر کرت رسیدن آب

دَرکَتَن (darkatan): در افتادن

دَر کُردَن (darkordan): در کردن، تیر انداختن، بیرون کردن

دَرِ کونی بَزوئَن (darekuni bazuan): ضربه زدن با لگد و دست و چوب و یا نظایر آن به پشت کسی

دِرگا، دیرگا (derga): بیرون از خانه

دِرگا بوردَن (derga burdan): بیرون رفتن

دِرگا بیموئَن (derga bimuan): از خانه بیرون آمدن

دِرگا شیئَن (derga sian): بیرون رفتن

دِرگا کُردَن (derga kordan): بیرون کردن

دَرمون (darmun): درمان

دَرموندَن (darmundan): درماندن

دَرموندَه (darmundah): درمانده

دَرِمَه (daremah): هستم

دَرَه (darah): هست

دَرَه (darah): دره

دَری (dari): هستی؟

دَرَندَشت (darandast): جای پهناور و وسیع

دَرَندَه (darandah): درنده

دَرَنگ دوُرونگ (darang durang): سرو صدا

دَرهَم وَرهَم (darham varham): ریخت و پاش، درهم برهم

دَروازَه (darvazah): دروازه

دَروازه بون (darvazah bun): نگهبان دروازه، دروازه بان

دُروجِن (dorujen): دروغگو

دِرَوش (deravs): درفش

دُرو نوُ (doru nu): دروغ نگو

دَریاچَه (daryacah): دریاچه کوچک مصنوعی که در کنار جاده گرزطول قرار داشته و امروزه برای ساخت و ساز مورد بهره برداری شده است.

دَریاه (daryah): دریا

دَریجَه (darijah): درجه

دَریچَه (daricah): دریچه، پنجره

دَریدَه (daridah): دریده، بی شرم

دَزوئَن (dazuan): با فشار چیزی را درون کیسه ای قرار دادن تا بیشتر جا بگیرد.

دَس (das): دست

دَسِّ آخر (dass axar): آخر کار

دَس اِنداز (das endaz): دست انداز، ناهموار

دَسِّ بال (dasse bal): دست و پا

دَسِّ بالا (dasse bala): حداکثر

دَسِّ بالا بَیتَن (dasse bala baytan): حد بالا گرفتن

دَسِّ بالا کُردَن (dasse bala kordan): دست را بالا گرفتن، اقدام به کاری کردن

دَسِّ به او (dasse be u): دست به آب، کنایه از دستشویی رفتن

دَس بِجُنبوندَن (das bejombundan): دست جنباندن، سرعت عمل نشان دادن

دَس بِدائَن (das beda an): دست دادن، میسر شدن

دَس بِدِه (das bedeh): بخشنده

دَسِّ بر قِضا (dasse bar yeza): از قضا، اتفاقاً

دَس بَزوئَن (das bazuan): دست زدن

دَس بَزوئَه (das bazuah): دست زده

دَس بَکِشیئََن (das bakesian): دست کشیدن

دَس بِمالیئَن (das bemalian): دست مالیدن

دَس به دُهُن (das be dohon): دست به دهان (بستگی دارد چگونه بیان شود. اگر بگوییم "دَستِش به دُهُنِش رَسنَه" منظور غنی است.

دَس به یَخِه بَویئَن (das be yaxeh bavian): دست به یقه شدن

دَس به یکی بَویئَن (das be yeki bavian): همدست شدن، متحد شدن

دَس بَیتَن (das baytan): دست کشیدن

دَس بینگوئَن (das binguan): دست انداختن

دَس تَنگ (das tang): فقیر

دَس چین (das cin): دست چین، میوه چیدن با دست و با دقت از درخت که هیچگونه لکی ایجاد نشود.

دَسِّ خَط (das xat): دستخط، نامه

دَس دِرازی (das derazi): تجاوز

دَس دَس کُردَن (das das kordan): تعلل کردن

دَسرِسی (dasresi): توانایی و امکان، دسترسی

دَسَّک (dassak): دفتری که صورت حسابها در آن نوشته شود.

دَسَّک (dassak): چوب کوچکی که به وسیله آن چیزی را برداشتن

دَس کَج (das kaj): دزد

دَسَّک و دُنبَک (dassak o donbak): بند و بساط

دَسَّک و دُنبَک خار کُردَن (dassak o donbak xar kordan): بهانه تراشیدن

دَسِّ کَم (das kam): حداقل

دَسِّ کَم بَیتَن (dasse kam baytan): دست کم گرفتن

دَسگیرَه (dasgirah): دستگیره

دَسمایَه (dasmayah): دستمایه، سرمایه اولیه

دَس نِماز (dasnemaz): دست نماز، وضو

دَسَّه (dassah): گروه، دسته ابزار مانند بیل و کلنگ

دَسِّه بَندی (dasseh bandi): رده بندی

دَسِّه راه بینگوئَن (dasseh rah binguan): دسته راه انداختن

دَسّ و دِل واز (das o del vaz): دست و دل باز

دَسّور بِدائَن (dassor beda an): دستور دادن

دَسّور هائیتَن (dassor hayitan): دستور گرفتن

دَسّی (dassi): آنچه با دست بتوان گرفت مثل چراغ دستی و مرغی که با دست بتوان گرفت، اهلی

دَسّی دَسّی (dassi dassi): به عمد

دِسمالَک (desmalak): دستمال

دُشنوم (dosnum): دشنام

دُعا بَخونِستَن (doa baxunestan): دعا خواندن

دُعا بَکُردَن (doa bakordan): دعا کردن

دُعایی (doayi): فردی که به بیماری روحی و روانی مبتلا شده است.

دُعایی بَویئَن (doayi bavian): دعایی شدن، فردی که دچار بیماری روحی و روانی شده و احتیاج به دعا نویس دارد.

دَعوا بَکُردَن (doa bakordan): دعوا کردن

دَعوایی (davayi): آدم شرور

دَعوَت(دَعوَد) هاکُردَن (davat hakordan): دعوت کردن

دَغَل (dayal): نادرست و فریبکار

دَغَل وازی (dayal vazi): دغل بازی، حقه بازی

دِق بَکُردَن (dey bakordan): دق کردند

دُقُزی (doyozi): دختر دایی

دَقیقَه (dayiya): دقیقه

دِکاشت (dekast): کاشته شده

دِکاشتَن (dekastan): کاشتن

دِکاشتَه (dekastah): کاشته

دَکِت (daket): افتاده، مریض

دَکُتِن (dakkoten): بکوب

دَکُتِندی (dakkotendi): می کوبی

دَکُتِنَم (dakkotenam): بکوبم

دَکُتِنائَن (dakkotena an): کوبیدن

دَکِشی یَن (dakesian): مهره و دانه تسبیح و نظایر آن را به بخ کشیدن

دُکون (dokun): وکان

دَگ (dag): لب

دَگِ دُهُن (dage dohon): دهان و لب و دندان

دُگمَه (dogmah): تکمه

دَگَه (dagah): لا، داخل شکاف

دَگَه دوجَه (dagah dujah): سوراخ و شکاف ناپیدا

دَل (dal): شکم پرست، گوسفند حیوانی که به واسطه تربیت و دادن غذا به صاحبش خو گرفته و به دنبالش می رود.

دلّاک (dallak): سلمانی، آرایشگر(در گذشته به کسی که کشیدن دندان، ختنه بچه ها و آرایش مردانه را در محل انجام می داد دلاک می گفتند.)

دِل باخواهی (del baxahi): آزادی در انجام کاری بدون مشورت

دِل بِدائَن (del beda an): دل دادن، توجه کردن

دِل بَزوئَن (del bazuan): دلزدگی

دِل بَزوئَه (del bazuah): دلزده

دِل بَسوتَن (del basutan): دلسوختن

دِل بَسوزوندَن (del basuzundan): دلسوزی کردن

دِل بَکِندَن (del bakendan): دل کندن

دِل بِه هَم بَخوردَن (del be ham baxordan): دل آشوب شدن

دِل پیچَه (del picah): دل پیچه

دِلتَنگی هاکُردَن (deltangi hakordan): دلتنگی کردن

دِلخوشَک (delxosak): دلخوشی بی دوام

دِل خوش کُنَک (del xos konak): آنچه مایه دلخوشی شود.

دِلِ دَرد (dele dard): دل درد

دِل دِل کُردَن (del del kordan): تردید داشتن

دَل دَلی (dal dali): دلگی

دِل دَوِستَن (del davestan): دل بستن

دِل زندَه (del zendah): زنده دل

دِل سیاه (del siah): بی رحم

دِل سیر (del sir): بی رغبت

دِلشورَه (delsurah): دلشوره

دِل ضعفَه (delzaefah): دل ضعفه، گرسنگی

دِل غَشه (delyasah): دل غشه

دِل گَتَه (del gatah): خونسرد، بی خیال، در گذشت و ایثارحساسیت نشان ندادن

دَلِگی (dalegi): دلگی

دَلَمَه (dalamah): لخته شدن خون یا شیر

دَلِمَه بَویئَن (dalemah bavian): لخته شدن

دِل ناگُرون (del nagurun): دل نگران

دِلواز (delvaz): دلباز

دِل و دُماغ (del o domay): دل و دماغ، شور و اشتیاق

دَلَه (dalah): شکمو

دِل هِدائَن (del heda an): دل دادن

دَلِه دُز (daleh doz): دزدی که به چیزهای کم و ناچیز قناعت کند.

دِلِه دَوِستَن (deleh davestan): مغز دار شدن گردوی تازه

دِلهُرَه (delhorah): دلهره

دَلیر (dalir): دلیر

دَلیل بیاردَن (dalil biardan): دلیل آوردن

دِماس (demas): چسبیده

دِماساندَن (demasandan): چسباندن

دِماسی یَن (demasiyan): چسبیدن، با دست گرفتن

دُماغ (domay): بینی

دُماغ بیتَن (domay baytan): دماغ گرفتن

دِمال (demal): عقب

دِمال کَتَن (demal katan): عقب افتادن

دِمالایی (demalayi): عقبی

دِمال هاکُردَن (demal hakordan): با تهدید کسی را دنبال کردن

دِمالَه (demalah): دنباله

دِمالَه دار (demalah dar): دنباله دار

دُمب (domb): دم

دُمبال (dombal): عقب، پشت سر

دُمبالِه دار (dombaleh dar): دنباله دار

دَم بِدائَن (dam beda an): استراحت دادن به حیوانات

دُمبَک (dombak): تنبک

دَم بَکِشیئَن (dam bakesian): دم کشیدن

دُمبَل (dombal): دمل

دُمبُلیچَه (dombolicah): برآمدگی انتهای دنبه گوسفند

دُمبَه (dombah): دنبه

دَم بَیتَن (dam baytan): دم گرفتن هنگام نوحه سرایی

دَمپُختَک (dampoxtak): دمی

دَمریز (damriz): پیوسته و پشت سرهم

دَم کُردَن (dam kordan): دم کردن

دَمکُنَک (damkonak): دَمکُنی

دَم نَظَر بَیتَن (dam nazar baytan): زیر نظر داشتن

دَم و دود (dam o dud): کنایه از پخت و پز

دَمیج (damij): لگد کن، به کنایه ادرار کردن هم می گویند.

دَنایَن (danayan): گذاشتن، نهادن

دَندَه (dandah): دنده

دَندون (dandun): دندان

دَندون بَزوئَن (dandun bazuan): از سرما لرزیدن

دَندون بِشمارَک (dandun besmarak): مارمولک

دَندون قُروچَک (dandun yorucak): دندان به هم ساییدن، دندان قروچه

دَندون گِرد (dandun gerd): حریص

دَندون گیر (dandun gir): دندان گیر

دَندونَه (dandunah): دندانه

دُنیا دیدَه (donya didah): دنیا دیده

دُنگ (dong): دانگ

دُهُن (dohon): دهان

دُهُن بین (dohon bin): دهان بین

دُهُن پُر کُن (dohon por kon): حرفهای قلمبه سلمبه

دُهُن لَق (dohon lay): دهن لق

دُهُن ویارَه (dohon viarah): خمیازه

دَهَه (dahah): دهه

دِوا (deva): دارو، سم

دِوا بَزوئَن (deva bazuan): مالیدن دارو بر زخم، سم پاشی کردن

دوآج ( duaj): لحاف، روانداز

دِوا دَرمون (deva darmun): معالجه

دُوارَه (dovarah): دوباره

دو بامبی(بامی) (do bambi): با دو دست بر سر کسی زدن

دو بِدائَن (du beda an): دواندن

دو بَزوئَن (du bazuan): دویدن

دو به هم بَزوئَن (do be hambazzoan): فتنه انگیختن

دو به هَم زَن (do be hamzan): فتنه انگیز

دوج پِلَک (duj pelak ): پل چوبی روی نهرهای کوچک

دو جورَه (do jurah): دو نوعی، دو گونه

دود بَزوئَن (dud bazuan): دود زدن

دود بَیتَن (dud baytan): دود گرفتن

دو دِلَه (do delah): دو دل

دودَه (dudah): دوده

دودی (dudi): معتاد به دود

دو راهَه (dorahah): دوراهه

دور بَریتَن (dur baritan): دور ریختن

دور بَزوئَن (dur bazuan): دور زدن

دور بَگِرِستَن (dur bagerestan): دور زدن، فدایی شدن

دور بَویئَن (dur bavian): دور شدن

دور بَیتَن (dur baytan): دور برداشتن

دور نِما (dur nema): دور نما

دور هاکُردَن (dur hakordan): دور کردن، محاصره کردن

دورو بوتَن (duru butan): دروغ گفتن

دور و دِراز (dur o deraz): طولانی

دور و وَر (dur o var): اطراف

دورَه (durah): دوره، زمانه، پیرامون

دوره کُردَن (durah kordan): دوره کردن، تکرار درس

دوره گَرد (dureh gard): دوره گرد، کولی

دوری (duri): بشقاب

دوری کُردَن (duri kordan): دوری کردن

دَوِستَن (davestan): بستن

دَوِستَه (davestah): بسته

دو سَرَه (dosarah): دو سره

دوشا (dusa): شیرده

دو شاخَه (dosaxah): چوب دارای دوشاخه

دوشَک (dusak): تشک

دوش گیتَن (dus gitan): به دوش گرفتن

دوشمبَه (dosambah): دوشنبه

دولا و راست بَویئَن (dola o rast bavian): تعظیم کردن، کنایه از چاپلوسی

دَوُم (davum): دوام

دَوُم بیاردَن (davum biardan): دوام آوردن

دون (dun): دانه، پلوی کم آب با دانه های نرم نشده

دون بَویئَن (dun bavian): دانه شدن

دَوِندِگی (davendegi): دوندگی

دون کُردَن (dun kordan): دانه دانه کردن

دونَه (dunah): دانه، تخم گیاهان، عدد

دونَه دونََه (dunah dunah): دانه دانه

دیاری (diari): فضایی که در دید قرار دارد.

دیب (dib): دیو

دید بَزوئَن (did bazuan): تخمین زدن چیزی مانند مقدار میوه یک باغ، برآورد کردن

دید و وازدید (did o vazdid): دیدو بازدید

دیدَه (didah): دیده

دیر (dir): دور، طولانی

دیر بَویئَن (dir bavian): دیر شدن، طولانی شدن

دیر پَزا (dir paza): دیر پز

دیر رَس (dir ras): میوه ای که به موقع نرسد

دیرِ شِر (dire ser): فاصله دور

دیر کُردَن (dir kordan): دیر کردن

دیرگا (dirga): بیرون از خانه

دیرگا بیموئَن (dirge bimuan): بیرون آمدن

دیروَخت (dirvaxt): دیر هنگام

دیزی یَک (diziyak): دیزی کوچک

دیفار (difar): دیوار

دیم (dim): صورت، طرف، سمت

دیمارو (dimaru): دمرو، سروته

دیمارو بَویئَن (dimaru bavian): دمرو شدن

دیمارو کُردَن (dimaru kordan): دمرو کردن

دیم بِدائَن (dim beda an): برگرداندن ظرفی روی زمین به طوری که محتویات آن بریزد.

دیم کَتَن (dim katan): افتادن

دیوونتِه بَکُنِه(بَکُرد) (divunteh bakoneh): نفرینی به معنای آنکه خداوند حکومت و دولتت را بر اندازد.

دیوونَه (divunah): دیوانه

دیَه (diah): دیگر، دوباره

دیَه (diah): دیه

دَییتَن (dapitan): باریدن

---------------------

حرف (ذ)

ذَخیرَه (zaxirah): ذخیره

ذَخیرَه کُردَن (zaxirah kordan): ذخیره کردن

ذَرع (ذَر) کُردَن (zare kordan): اندازه گرفتن طول چیزی

ذَرَّه (zarrah): ذره

ذِلَّه (zellah): عاجز

ذِلِّه بَویئَن (zelleh bavian): عاجز شدن

ذِلِّه کُردَن (zelleh kordan): عاجز شدن

ذوق (zuy): ذوق

ذوق بَکُردَن (zuy bakordan): ذوق کردن

ذوق بَوه بَیی (zuy baveh bayni): ذوق زده شدی

ذوق زَدَه (zuy zadah): ذوق زده

والله علیم حکیم

سعید فهندژی سعدی

بدون ذکر منبع شرعاً جایز نیست

استاد امداد به دیار باقی شتافت

پیکر مرحوم امداد از مقابل آرامگاه سعدی تشییع و در جوار آرامگاه حافظ به خاک سپرده شد.

 زندگینامه: حسن امداد (1300- 1389)

وی در سال 1329 از دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی موفق به اخذ مدرک کارشناسی تاریخ و جغرافیا شد.

این محقق شیرازی بیش‌ترین تحقیقات خود را به نقاط ناشناخته و تاریک تاریخ فارس اختصاص داده بود.

حسن امداد که مقالات متعدی درباره‌ زندگی و آثار سعدی نوشته 29 آذر سال 1389 به علت بیماری در سن 89 سالگی از دنیا رفت.

          برخی از آثار حسن امداد:

·     دیوان وصاف شیرازی (1389)

·     مجموعه آثار پزشکی (1389)

·     فارس در عصر قاجاریه (1386)

·     تاریخ آموزش و پرورش فارس از عهد باستان تا دوره معاصر (1384)

·     سیمای شاعران فارس در هزار سال (1377)

·     جدال مدعیان با سعدی (1377)

·     انجمن‌های ادبی شیراز (1372)

·     بانگ رحیل (1372)

·     نزهه الزائرین (1359)

·     ده سوره از قرآن مجید برای تدریس در دبیرستان‌ها (1341)

·     تعلیمات مدنی (1341)

·     فرهنگ نوآموز (1340)

·     تاریخ گیتی (1340)

·     شیراز در گذشته و حال (1339)

·     راهنمای آثار تاریخی فارس (1339)

·     تعلیمات اجتماعی (1338)

·     فرهنگ دانش‌آموز (1338)

·     املاء زبان فارسی (1337)

·     جغرافیای گیتی (1336)

·     سه شاهزاده تیره‌بخت (1325)

·     داستان فریدون (1323)

          فعالیت‌های فرهنگی حسن امداد:

·     دبیر، مدیر و معاون دبیرستان‌های شیراز

·     رئیس دانشسرای عشایر فارس

·     رئیس دانشسرای راهنمای تحصیلی اهواز

·     عضو هیأت منصفه مطبوعات

·     عضو انجمن آثار و مفاخر ملی فارس

·     عضو کمیته میراث فرهنگی

·     عضو کنگره ملی نویسندگان و شاعران در تهران

·     عضو کمیته علمی کنگره هفتصدمین سال درگذشت سعدی

·     عضو کمیته علمی کنگره ششصدمین سال درگذشت حافظ

·     عضو کنگره بین‌المللی سیبویه

·     عضو هیأت مؤسس مرکز سعدی‌شناسی

·     عضو هیأت مدیره بنیاد فارس‌شناسی

·     عضو انجمن ادب حافظ شیراز

·     عضو انجمن ادبی یاران یکشنبه

·     عضو کانون ادب و هنر پارس

·     عضو انجمن سعدی در لس‌آنجلس

·     عضو هیأت علمی کنگره بزرگ فارس‌شناسی و عضو کانون دانش پارس

          برخی از افتخارات حسن امداد:

·     14 تقدیرنامه از وزارت آموزش و پرورش

·     17 تقدیرنامه از مدیران کل آموزش و پرورش فارس، خوزستان و بوشهر

·     دریافت نشان فرهنگ به دلیل تألیفات مؤثر

·     دریافت نشان طلا و لوح سپاس بنیاد فارس‌شناسی

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و چاپ کتاب ویژه بزرگداشتش در سال 1381

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس مرکز سعدی‌شناسی

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس از استانداران فارس

·     چاپ تمبر یادبود امداد با تصویرش توسط بنیاد فارس‌شناسی و اداره پست فارس

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس از سازمان میراث فرهنگی

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس از دانشگاه حافظ شیراز

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس از کتابخانه و مرکز اسناد ملی فارس

·     دریافت لوح تقدیر و سپاس از انجمن‌های ادبی مختلف از جمله یاران یکشنبه، کانون دانش پارس، انجمن شاعران جوان، کانون ادب و هنر پارس

روحش شاد و روانش پاک 

همشهری

 
حسن امداد، نویسنده و پژوهشگر در سال 1300 در شیراز به دنیا آمد

شهید حسن صفاپیشه

این عکس را از وبلاگ روستای جیرود گرفتم 

     شهید حسن صفا پیشه فرزند حسین متولد 1334 از روستای جیرود بخش رودبارقصران تهران است. شهید در یک خانواده مذهبی رشد و نمو نموده و زندگیش را همراه با خانواده در جیرود و تهران سپری کرده است.

     شهید در تمامی فعالیت های بدو انقلاب حضور مثمر ثمری داشت.شرکت در راهپیمایی ها و حضور در مساجد محل از جمله فعالیت های ایشان بود.ایشان بعد از فراقت از تحصیل و در ابتدای انقلاب ملبس به لباس مقدس سربازی گردید. بعد از طی مراحل آموزشی به کردستان اعزام شد. برخی از مزدوران داخلی در برخی از شهرها اقدام به فعالیت های ضد انقلابی کرده بودند.سیاهکل، آمل و کردستان از جمله ی این شهرها بود.شهید بزرگوار در نبردی طاقت فرسا در تاریخ 10/11/58توسط جنایتکاران دموکرات و کومله به شهادت می رسد.به لحاظ نسبت خویشاوندی که با شهید داشتیم در همان زمان درمسجد جامع میگون مراسمی به یادبود این شهید گرانقدر بر پا کردیم.با توجه به شناختی که شهید حسن صفاپیشه داشتم، ایشان فردی متین، باوقار، با ادب، مذهبی و در خط امام بودند. 

                          روحش شاد و یادش گرامی و راهش پر رهرو باد